Υποτίθεται ότι οι εκλογές στην Αίγυπτο θα έφερναν την αποκατάσταση της πολιτικής και κοινωνικής ηρεμίας και η περυσινή εξέγερση του αιγυπτιακού λαού που ανέτρεψε τον Χόσνι Μουμπάρακ, θα έβρισκε επιτέλους τη δικαίωσή της.

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε αυτή την εβδομάδα το μήνυμα ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Σήμερα κατά πάσα πιθανότητα θα το νιώσει και μέσα στο ίδιο της «το σπίτι» καθώς αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο βαριάς ήττας στις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) που ήδη ελέγχουν σ συνεργασία με τους Πράσινους το κρατίδιο, αναμένεται να αυξήσουν τη δύναμη τους στέλνοντας το «ραβασάκι» στην κυρία Μέρκελ με τον τίτλο: «αρκετά με την λιτότητα, καιρός για ανάπτυξη».

"...Η κατάσταση φέρνει στο μυαλό εικόνες που έχουν σχέση με το νερό. Μια σταγόνα που συγκρατείται από την αδράνεια για μια στιγμή πριν πέσει, αν και έχει μεγαλώσει ο όγκος και το βάρος της, έτοιμη να ξεχειλίσει το ποτήρι. Μοιάζει σαν το νερό να διαισθάνεται την επικείμενη πτώση του και να προσπαθεί να παρατείνει την επισφαλή του σταθερότητα για όσο γίνεται πιο πολύ..."

Θυμήθηκα μια σχετικά πρόσφατη συζήτησή που είχαμε κάνει με τον Χιλιανό συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα, για την κρίση στην Ευρώπη και το οικονομικό μοντέλο που εφαρμόζει την τελευταία δεκαετία η πλειοψηφία των χωρών της Νοτίου Αμερικής. Για τον Σεπούλβδα το μοντέλο αυτό κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο, γιατί κατάφερε να δημιουργήσει εναλλακτικές πολιτικές που βελτίωσαν κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο αυτών των λαών.

Όταν ο Έβο Μοράλες πήρε για πρώτη φορά την εξουσία στη Βολιβία, η Δύση πίστεψε ότι σύντομα θα είχε να αντιμετωπίσει έναν ακόμη «Ούγκο Τσάβες». Δεν είχε άδικο. Ο χαρισματικός πρώην καλλιεργητής κόκας και συνδικαλιστής, ξεκίνησε τις εθνικοποιήσεις, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και πήρε μια σειρά μέτρα από αυτά που προκαλούν αλλεργία στους γραφειοκράτες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Υποψία σκανδάλου ρίχνει τη σκιά του πάνω από της Wall Street με αφορμή τη δημόσια εγγραφή του Facebook. Αν επαληθευθούν οι καταγγελίες για χειραγώγηση τιμής με επιλεκτική χρήση εσωτερικής πληροφόρησης  από του αναδόχους της εγγραφής, θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα για τον Nasdaq (δείκτη εταιριών υψηλής τεχνολογίας) από την ίδρυσή του. 

Το γεμάτο πιστόλι που διακαώς ζητούσε ο υπουργός οικονομικών  κ. Παπακωνσταντίνου για να κάνει τον  «μπαμπούλα» στους κερδοσκόπους, έχει πλέον την κάνη του γυρισμένη όχι μόνο εναντίων των ελλήνων πολιτών αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως έχει δείξει η ιστορία, συνεπάγεται την οικονομική αφαίμαξη της χώρας που θα βρεθεί στο δρόμο του αλλά και την ομηρία της κυβέρνησης, σε βαθμό που ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία. Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ουγγαρία είναι ένα καλό παράδειγμα, για το πώς οι πολίτες τιμωρούν όσους υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών τους.

Πόσες ευρωπαϊκές χώρες θα χρειαστούν τελικά την βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; αναρωτιόταν πριν από μερικές ημέρες σε άρθρο του το γνωστό οικονομικό περιοδικό Business Week. Μετά την Ανατολική Ευρώπη, ο οργανισμός που έχει ταυτιστεί με μερικές από τις πιο σκληρές πολιτικές δημοσιονομικής πειθαρχίας μπαίνει στην Ευρωζώνη από την πίσω πόρτα, σαν τοποτηρητής της ελληνικής εξόδου από την κρίση.

«Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών. Και όταν ακόμα οι ζωντανοί φαίνονται σαν ν' ασχολούνται ν' ανατρέψουν τους εαυτούς τους...

Οι νέοι "χωρίς φωνή, απέκτησαν φωνή". Το ισπανικό «κίνημα της πλατείας» αποτελεί κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα και ανεξάρτητα από την έκβασή του έχει ήδη κλονίσει τον πολιτικό κόσμο και έχει αφήσει το σημάδι του στη συλλογική συνείδηση των Ισπανών. Είναι η πρώτη φορά που ένα «κίνημα από τα κάτω» καταφέρνει να οργανωθεί χωρίς τη βοήθεια των παραδοσιακών διαύλων επικοινωνίας και χωρίς να έχει κάλυψη από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.