Η διαδρομή προς την Αμπελιώνα που βρίσκεται στη Μεσσηνία στα όρια με τον νομό Αρκαδίας, είναι λίγο περιπέτεια. Ειδικά αν την κάνεις νύχτα και δεν σε έχει ενημερώσει κανείς για τους χωματόδρομους που διακόπτουν τις επαρχιακές οδούς. Ωστόσο το ξημέρωμα σε αποζημιώνει, καθώς ανοίγοντας το παράθυρό σου βρίσκεσαι σχεδόν μέσα σε ένα καστανοδάσος.
Σε μια σκηνή της ταινίας “Ερωτική επιθυμία”, ο πρωταγωνιστής λέει κάποια στιγμή στον καλύτερό του φίλο: “Τα παλιά χρόνια, αν κάποιος είχε ένα μυστικό που δεν ήθελε να το μοιραστεί, πήγαινε στο βουνό, έβρισκε ένα δέντρο και στο κορμό του έσκαβε μια τρύπα. Ψιθύριζε εκεί το μυστικό του, μετά έκλεινε την τρύπα με πηλό και άφηνε εκεί το μυστικό του για πάντα”.
Το να διασχίσει κανείς τα σύνορα του Μεξικού με τη Γουατεμάλα μπορεί να είναι μια «καφκική εμπειρία», τουλάχιστον για όσους έχουν συνηθίσει στην τυπικότητα και την τάξη δυτικών χωρών.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές για τη θεραπευτική ιδιότητα του νερού, για υδροθεραπείες, για περιπτώσεις ίασης διαφόρων ασθενειών, περιπτώσεις που σίγουρα δεν αγγίζουν το χώρο της μεταφυσικής αλλά της επιστημονικής γνώσης όπως είναι καταγεγραμμένη μέχρι σήμερα. Δεν είναι λίγες όμως οι περιπτώσεις που η «σχέση» με το νερό ανταποκρίνεται σε εσωτερικές αναζητήσεις και ανάγκες των ανθρώπων.
Η σημερινή Ταϊλάνδη είναι ο παράδεισος του ταξιδιώτη. Από τους πιο “ψαγμένους”, που αναζητούν τα ίχνη ενός θαυμαστού πολιτισμού, εκείνους που ψάχνουν την πεμπτουσία των διακοπών και της απόλυτης χαλάρωσης σε συνδυασμό με shopping και μπόλικη γκλαμουριά, και δυστυχώς μέχρι και αυτούς που με τα περίεργα γούστα τους δίνουν όνομα και επίθετο στην εγκληματική εκμετάλλευση ανθρώπων, αναπαράγοντας τη βία της φτώχιας…
Βενεζουέλα. Ένας τόπος προικισμένος με απερίγραπτη φυσική ομορφιά, κατάλευκες παραλίες, οροπέδια, ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της Αμαζονίας και τον κομαντάντε Τσάβες που με τις κοινωνικές ανατροπές του κατόρθωσε να ταυτίσει το όνομά του με το όνομα της χώρας του.
Η Μαγιόρκα ζει με τις αντιθέσεις της. Έτσι όπως ενθουσιάζει τον επισκέπτη με τον κοσμοπολίτικο αέρα της, έτσι ακριβώς τον αποπλανά με τα ειδυλλιακά τοπία της και τα γραφικά χωριά της
«Σορότσε» στα Ισπανικά είναι η ασθένεια του υψόμετρου. Στις Άνδεις αυτό είναι κάτι σύνηθες και γι αυτό οι ντόπιοι μασούν φύλλα κόκας για να ξεπεράσουν τα συμπτώματα, πράγμα που έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικό.
My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.