Πριν από μερικές εβδομάδες πραγματοποιήθηκε στην Γρανάδα της Ισπανίας η πρώτη ευρωπαϊκή σύνοδος για τον μουσουλμανικό τουρισμό ή αλλιώς «τουρισμό χαλάλ». Στη σύνοδο συγκεντρώθηκαν επαγγελματίες του τουρισμού από όλο τον κόσμο για να συζητήσουν τις προοπτικές της συγκεκριμένης αγοράς, που όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι αυτή που θα «σώσει» τον τουρισμό στα επόμενα χρόνια.

Είναι επίσης μια καλή ευκαιρία για να καταλάβει ο υπόλοιπος κόσμος ότι μουσουλμάνος δεν σημαίνει μόνο Ταλιμπάν, Αλ Κάιντα και Τζιχάντ....
Οι μουσουλμάνοι τουρίστες ταξιδεύουν όπως όλοι οι πολίτες του κόσμου, επισκέπτονται τα σημεία που τους ενδιαφέρουν και έχουν το χαρακτηριστικό ότι στα ταξίδια τους θέλουν να κρατούν τις παραδόσεις και να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Τίποτα το περίεργο δηλαδή και τίποτα το επιλήψιμο.
Η λέξη χαλάλ είναι αραβική και σημαίνει «επιτρεπτό για τους μουσουλμάνους». Συνήθως χρησιμοποιείται για το φαγητό αλλά καλύπτει όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής στο πλαίσιο των κανόνων του ισλάμ.

Γιατί είναι όμως σημαντικός για τη βιομηχανία του τουρισμού ο «τουρισμός χαλάλ»; Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οι μουσουλμάνοι τουρίστες ξόδεψαν το 2012, 137 δισεκατομμύρια δολάρια (χωρίς να υπολογίζεται σε αυτά το προσκύνημα στη Σαουδική Αραβία) και μέχρι το 2020 το νούμερο αυτό θα ξεπεράσει τα 180 δισεκατομμύρια δολάρια.
Στη Βρετανία μόνο, οι μουσουλμάνοι τουρίστες ξόδεψαν πέρυσι 21 δισεκατομμύρια λίρες και οι περισσότεροι ήταν από χώρες της Μέσης Ανατολής.
Σε τι διαφέρουν όμως οι μουσουλμάνοι τουρίστες από τους υπόλοιπους; Σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ της η ισπανική εφημερίδα El Pais περιέγραφε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ζευγαριού από το Μαρόκο το οποίο επισκέφτηκε τη Γρανάδα, πατρίδα των μεγάλων Αράβων ποιητών και καλλιτεχνών και επιστημόνων. Το ζευγάρι επισκέφθηκε τα μνημεία που ήθελε αλλά δεν κατάφερε να μάθει τίποτα σχεδόν από την περίφημη ισπανική κουζίνα καθώς δεν μπορούσε να βρει ένα εστιατόριο με φαγητό χαλάλ. (Η αναφορά γίνεται κυρίως στο κρέας. Σύμφωνα με τη μουσουλμανική παράδοση η σφαγή του ζώου θα πρέπει να έχει γίνει με τους κανόνες του ισλάμ)
Βέβαια δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι το ίδιο. Διαφέρουν στον τρόπο που ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και βέβαια υπάρχουν διαβαθμίσεις στο πόσο αυστηροί είναι με αυτά. Κάποιοι δεν ενδιαφέρονται αν δίπλα τους άλλοι καταναλώνουν αλκοόλ, ή αν το ξενοδοχείο τους δεν έχει χώρο προσευχής, η αν το φαγητό τους δεν είναι χαλάλ.. Όμως ακόμη και ένας μετριοπαθής μουσουλμάνος θα προτιμήσει να πάει κάπου που θα έχει την επιλογή του "χαλάλ τουρισμού".

Αυτό σημαίνει με απλά λόγια, ότι οι χώρες που δεν έχουν μέχρι στιγμής προνοήσει για να δημιουργήσουν προϋποθέσεις φιλοξενίας χαλάλ, θα πρέπει να αρχίσουν να το κάνουν αν θέλουν να πάρουν κομμάτι από αυτή την κατηγορία τουριστών που αποτελούν το ένα τέταρτο τους πληθυσμού της γης και αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από κάθε άλλη.

Το ζητούμενο τώρα για τους επαγγελματίες του τουρισμού είναι να δημιουργήσουν ένα ενιαίο και παγκόσμιο σύστημα πιστοποίησης χαλάλ.
Ήδη υπάρχουν δύο υπηρεσίες τουριστικών κρατήσεων χαλάλ, η halalbooking και η halaltrips και ξεπηδούν διαρκώς εταιρίες συμβούλων που βοηθούν τους επαγγελματίες αν προσαρμοστούν και σε αυτού του είδους τους τουρίστες, βλέποντας περισσότερο το παράδειγμα της Μαλαισίας που θεωρείται πρωτοπόρος στον χαλάλ τουρισμό με ξενοδοχεία , εστιατόρια, τζαμιά, φεστιβάλ και ειδικά διαμορφωμένες παραλίες.
Εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία που παραδοσιακά έχουν σχέσεις με μουσουλμανικές χώρες η ανερχόμενη δύναμη στον χαλάλ τουρισμό είναι η Ισπανία.
Για παράδειγμα ο αριθμός των Σαουδαράβων που επισκέυτηκαν την Ισπανία το 2013 ήταν κατά 85% υψηλότερος σε σχέση με το 2012. Οι Αλγερινοί αυξήθηκαν κατά 30% οι Τούρκοι κατά 57% και οι ινδονήσιοι τριπλασιάστηκαν τα δύο τελευταία χρόνια. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που έχουν καταγράψει οι Ισπανοί και προφανώς με αποκλίσεις συμβαίνει και αλλού, είναι ότι οι μουσουλμάνοι ανήκουν σε αυτό που λέμε "ακριβό τουρισμό". Όταν στην Ισπανία ο μέσος όρος των χρημάτων που ξοδεύει ένας τουρίστας είναι 980 ευρώ, ο μέσος όρος των Σαουδαράβων είναι 2287 ευρώ, των Αιγύπτιων 1703 ευρώ, των Τούρκων 1501 ευρώ και των Αλγερινών 1340 ευρώ.
Μετά από αυτά τα νούμερα είναι σχεδόν σίγουρο ότι σύντομα στους καταλόγους των ισπανικών εστιατορίων θα βρίσκει κανείς και παέγια με κρέας χαλάλ.