Displaying items by tag: Κίνα

Σε ένα πρόσφατο άρθρο τους με τον τίτλο “Τιμωρημένη από την ΕΕ, η θυμωμένη Ελλάδα αγκαλιάζει τα χρήματα και τα συμφέροντα της Κίνας”, στους New York Times, οι συντάκτες εξηγούν πώς η Κίνα εκμεταλλευόμενη την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και το αυστηρό πλαίσιο λιτότητας που της επέβαλαν οι δανειστές της, κατάφερε να αναπτύξει τις σχέσεις της με την Αθήνα, με στόχο να μετατρέψει της χώρα μας σε βάση εξόρμησής της προς την ευρωπαϊκή αγορά.

Όσοι παρακολούθησαν στις ειδήσεις ή στο ιντερνετ στιγμιότυπα από την πρόσφατη παρέλαση την 9η Μαΐου στη Μόσχα, θα είδαν ότι δίπλα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν βρισκόταν όλη την ώρα, ο Κινέζος ομόλογός του Σι Τζνπίνγκ. Το μήνυμα Πούτιν προς τη Δύση είναι σαφές. «Αν δεν με θέλετε εσείς υπάρχουν άλλοι που με θέλουν και είναι και πιο ισχυροί από εσάς».

Η παρατεταμένη υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου έχει αρχίσει να μετρά θύματα. Η κρίση στην Ρωσία που και δια στόματος Βλαντιμίρ Πούτιν, εισέρχεται σε ύφεση με ορίζοντα δύο χρόνια, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Βέβαια στην περίπτωση της Ρωσίας η πετρελαϊκή κρίση γίνεται (συμπτωματικά;) μέρος μιας διεθνούς πολιτικής κρίσης και πιέσεων προς τη Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας. 

Η σύγχρονη Κίνα μπορεί να είναι δημιούργημα μιας μεγάλης λαϊκής εξέγερσης, αλλά οι Κινέζοι ηγέτες του σήμερα μισούν τις λαϊκές εξεγέρσεις.
Και ακόμη περισσότερο, μισούν το ότι δεν μπορούν να τις καταστείλουν με τον ίδιο τρόπο που κατέστειλαν την μεγαλειώδη εξέγερση της πλατείας Τιέν Αν Μεν πριν από 25 χρόνια.

Έχουν περάσει σχεδόν είκοσι πέντε χρόνια από τότε που ο Μιχαήλ Γκορρμπατσόφ επισκέφτηκε την Κίνα του Ντένγκ Χσιάο Πινγκ για να γράψει τον επίλογο σε τουλάχιστον μια τριακονταετία παγωμένων διμερών σχέσεων. Τότε ο Γκορμπατσόφ ήταν ο άνθρωπος που άλλαζε τη Σοβιετική Ένωση και ο Ντένγκ ένας απομονωμένος ηγέτης που κινδύνευε να καταρρεύσει από το κίνημα της Τιεν Αν Μεν.

Οι κινεζικές ηγεσίες έχουν μια μοναδική ικανότητα να επηρεάζουν το συλλογικό συνειδητό και τη συλλογική μνήμη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι σήμερα, 25 χρόνια μετά την σφαγή της πλατείας Τιέν Αν Μεν οι περισσότεροι Κινέζοι θεωρούν ότι ναι μεν οι θάνατοι τόσων νέων ανθρώπων ήταν κάτι θλιβερό, αλλά η αποφασιστική δράση του στρατού...

Η ουκρανική κρίση υποχρεώνει τη Ρωσία να σκεφτεί ξανά τις εμπορικές της σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τους τελευταίους δύο μήνες μόνο, η Μόσχα έχει προχωρήσει σε τρεις σημαντικές κινήσεις που καταδεικνύουν την απόφασή της να στραφεί περισσότερο προς την Κίνα και την κεντρική Ασία η οποία αποτελούσε ανέκαθεν τον ζωτικό της χώρο...

Πριν από μερικές δεκαετίες, η κομουνιστική Κίνα (τότε ήταν ακόμη κομουνιστική) "επένδυε" στην Αφρική βοηθώντας οικονομικά και με τεχνογνωσία εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και αντάρτικα.
Η τότε κινεζική ηγεσία, "έριχνε" χρήματα στην Αφρική κυρίως ορμώμενη από τις ιδεολογικές της εμμονές, στο όνομα ενός δήθεν διεθνισμού.

Η προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία θα πρέπει να θεωρείται τετελεσμένο γεγονός και αυτό που πλέον απασχολεί διπλωμάτες και διεθνείς αναλυτές είναι προς τα πού οδεύει η Ρωσία. Ακόμη και οι πιο μετριοπαθείς αναλυτές αναγνωρίζουν ότι η Μόσχα δεν είχε περιθώρια επιλογών. Από τη στιγμή που η Δύση δημιούργησε μια ντε φάκτο κατάσταση με την εκδίωξη του Γιανούκοβιτς...

Ποιά θα είναι η επόμενη κύρια βιομηχανική ζώνη του πλανήτη; Αναρωτιούνται οι διεθνείς αναλυτές. Με το παραγωγικό μοντέλο της Κίνας που βασιζόταν στο φθηνά μεροκάματα να φθίνει οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να βολιδοσκοπούν τις χώρες που θα την αντικαταστήσουν. Παρά το γεγονός ότι ο χρηματιστικός καπιταλισμός έχει γιγαντωθεί αποτελεί μόνο την μία όψη του νομίσματος.