Η σύγχρονη Κίνα μπορεί να είναι δημιούργημα μιας μεγάλης λαϊκής εξέγερσης, αλλά οι Κινέζοι ηγέτες του σήμερα μισούν τις λαϊκές εξεγέρσεις.
Και ακόμη περισσότερο, μισούν το ότι δεν μπορούν να τις καταστείλουν με τον ίδιο τρόπο που κατέστειλαν την μεγαλειώδη εξέγερση της πλατείας Τιέν Αν Μεν πριν από 25 χρόνια.
Η κρίση στο Χονγκ Κόνγκ με αφορμή την απόφαση του Πεκίνου να επιβάλει τις υποψηφιότητες για τη θέση του κυβερνήτη στις εκλογές του 2017, έχει προκαλέσει μεγάλες διαδηλώσεις με καταστολή και συλλήψεις. Βλέποντας τα τεράστια πλήθη στους δρόμους και στις πλατείες του Χονγκ Κονγκ, οι συνειρμοί είναι προφανείς.
Το ερώτημα είναι: Ζει σήμερα η Κίνα μια νέα Τιεν Αν Μεν;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία με το 1989 αλλά σίγουρα η σημερινή κρίση είναι λιγότερο σοβαρή, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει, προς το παρόν τουλάχιστον, λόγος να «διευθετηθεί» όπως και αυτή της Τιεν Αν Μεν.
Όπως το 1989 έτσι και σήμερα στο Χονγκ Κονγκ, αυτοί που πρωτοστατούν στις διαδηλώσεις είναι οι φοιτητές και στις τάξεις τους μπαίνουν ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι. Το πνεύμα της «μη βίας» κυριαρχεί και σήμερα στο Χονγκ Κονγκ όπως και το 1989.Ακόμη και οι λέξεις που χρησιμοποιεί η κινεζική κυβέρνηση για ν καταδικάσει τις διαδηλώσεις είναι οι ίδιες.
Ωστόσο θα ήταν υπεραπλουστευτικό να πούμε ότι η Κίνα ζει σήμερα την νέα της Τιεν Αν Μεν.
Το 1989 η Κίνα βρισκόταν στην αφετηρία μιας νέας πορείας, με ανοίγματα στην οικονομία της αγοράς. που θα την έκαναν σύντομα τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή των ΗΠΑ. Η σφαγή της Τιεν Αν Μεν, καθυστέρησε αυτή τη διαδικασία, η οποία στην ουσία είχε ξεκινήσει σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα από τον Ντενγ Χσιάο Πινγκ, τον υπεύθυνο για τη σφαγή του 1989.

Αυτό και μόνο αποτελεί ένα καλό στοιχείο για το τι, δεν θα κάνει η κινεζική κυβέρνηση στην παρούσα φάση. Κανένας δεν θέλει τη βία αυτή τη στιγμή. Ούτε το Πεκίνο ούτε η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το Πεκίνο θα διστάσει να χρησιμοποιήσει βία αν νιώσει ότι το Χονγκ Κονγκ αποτελεί ευρύτερη απειλή για το σύστημα και αν θεωρήσει ότι ή όποια οικονομική ζημιά προκύψει μπορεί να είναι εύκολα διαχειρίσιμη.
Τιεν Αν Μεν και Χονγκ Κονγκ παρουσιάζουν κοινά αλλά στην ουσία είναι πολύ διαφορικές περιπτώσεις.
Η Τιεν Αν Μεν είναι η καρδιά του Πεκίνου και το σύμβολο του κομουνιστικού συστήματος της Κίνας. Οι φοιτητές που διαδήλωναν το 1989 αποτελούσαν απειλή για το κομουνιστικό σύστημα. Το Χονγκ Κονγκ είναι μια πόλη μακριά από την πρωτεύουσα, εκεί το κόμμα έχει μικρή επιρροή και δράση και οι φοιτητές διαδηλώνουν για περισσότερη τοπική δημοκρατία. Όχι για πολιτική αλλαγή σε όλη τη χώρα.
Η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ λειτουργεί σύμφωνα με τη λογική του «μία χώρα, δύο συστήματα» και εκεί το κόμμα έχει την ευελιξία να λειτουργεί με χαλαρότερες διαδικασίες. Τέλος το Πεκίνο αντιλαμβάνεται τις σοβαρές συνέπειες που θα έχει μια βίαιη καταστολή. Το επενδυτικό κλίμα θα δεχθεί αμέσως σοβαρό πλήγμα καθώς το Χονγκ Κονγκ αποτελεί «αγαπημένο» προορισμό για τους Κινέζους επενδυτές, μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις και διεθνή κεφάλαια. Επιπλέον θα δεχθεί νέο πλήγμα η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, σε μία στιγμή που οι δύο πλευρές προσπαθούν να αμβλύνουν τις διαφορές τους σε μία σειρά από θέματα.