Σε πρόσφατο άρθρο του για την Αίγυπτο, ο βρετανικός Economist παρομοίαζε τους πολιτικούς ελιγμούς που επιχειρεί να εφαρμόσει στη διεθνή διπλωματία ο νέος ισλαμιστής πρόεδρος Μοχάμεντ Μορσί, με αυτούς του Ανουάρ Σαντάτ πριν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Η πρακρική του «βγάζω αριστερό φλας αλλά στρίβω δεξιά» ήταν αυτή που εφάρμοσε ο Σαντάτ τότε για να μεταπηδήσει από το σοβιετικό στο αμερικανικό στρατόπεδο.

Υποτίθεται ότι οι εκλογές στην Αίγυπτο θα έφερναν την αποκατάσταση της πολιτικής και κοινωνικής ηρεμίας και η περυσινή εξέγερση του αιγυπτιακού λαού που ανέτρεψε τον Χόσνι Μουμπάρακ, θα έβρισκε επιτέλους τη δικαίωσή της.

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε αυτή την εβδομάδα το μήνυμα ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Σήμερα κατά πάσα πιθανότητα θα το νιώσει και μέσα στο ίδιο της «το σπίτι» καθώς αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο βαριάς ήττας στις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) που ήδη ελέγχουν σ συνεργασία με τους Πράσινους το κρατίδιο, αναμένεται να αυξήσουν τη δύναμη τους στέλνοντας το «ραβασάκι» στην κυρία Μέρκελ με τον τίτλο: «αρκετά με την λιτότητα, καιρός για ανάπτυξη».

"...Η κατάσταση φέρνει στο μυαλό εικόνες που έχουν σχέση με το νερό. Μια σταγόνα που συγκρατείται από την αδράνεια για μια στιγμή πριν πέσει, αν και έχει μεγαλώσει ο όγκος και το βάρος της, έτοιμη να ξεχειλίσει το ποτήρι. Μοιάζει σαν το νερό να διαισθάνεται την επικείμενη πτώση του και να προσπαθεί να παρατείνει την επισφαλή του σταθερότητα για όσο γίνεται πιο πολύ..."