Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες, περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.
Πολιτική (156)
Η αιγυπτιακή επανάσταση τρώει τα παιδιά της
Ο εκτοπισμός των αδελφών Μουσουλμάνων από την εξουσία αποδεικνύεται τελικά πιο δύσκολη υπόθεση από την ανατροπή του Μουμπάρακ.Η Αίγυπτος ζει ήδη έναν εμφύλιο πόλεμο με το στρατό να προσπαθεί από την Τετάρτη να ελέγξει την κατάσταση στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, μην τηρώντας καν τα προσχήματα και αντιμετωπίζοντας τους διαδηλωτές σαν ενόπλους αντάρτες τους οποίους πυροβολεί εν ψυχρώ με πραγματικά πυρά...
Σε τροχιά ιδιωτικοποιήσεων οι ισπανικοί σιδηρόδρομοι
Οι «κακές γλώσσες» στην Ισπανία εκτιμούν ότι πολύ σύντομα κάποιοι θα προσπαθήσουν να «σπεκουλάρουν» πάνω στα πτώματα των άτυχων επιβατών της μοιραίας αμαξοστοιχίας της γραμμής Μαδρίτη - Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Αν αναρωτιέστε γιατί, αρκεί να πούμε ότι ήδη έχει κατατεθεί και συζητείται σχέδιο ιδιωτικοποίησης των ισπανικών σιδηροδρόμων. Η Ιβηρική λίγο πριν την κόκκινη γραμμή
Μέχρι σήμερα η ισχυρή κυβέρνηση –με ευρεία πλειοψηφία- του Μαριάνο Ραχόι ήταν ένα από τα λίγα πλεονέκτημα της Ισπανίας μέσα στη θύελλα της κρίσης του ευρώ. Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας με τις αποκαλύψεις για τα μαύρα ταμεία του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος και τις επαφές του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι με τον πρώην ταμία του...
Σε νευρική κρίση οι γείτονες της Αιγύπτου
Μετά το μακελειό της Δευτέρας όπου 51 οπαδοί των Αδελφών Μουσουλμάνων σκοτώθηκαν από τις σφαίρες του στρατού η πολιτική ελίτ της χώρας προσπαθεί να αποκαταστήσει την τάξη και την ηρεμία στην καθημερινή ζωή. Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οπαδών του Μόρσι γίνονται καθημερινά αλλά με μικρότερη συμμετοχή και χωρίς επεισόδια. Η "αιγυπτιακή άνοιξη" ξανά στο σημείο εκκίνησης
Στην Αίγυπτο τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες ενός παράδοξου. Από την μία είχαμε μια αυταρχική κυβέρνηση να υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τους θεσμούς και από την άλλη μια φιλελεύθερη αντιπολίτευση να προωθεί και να στηρίζει ανατροπή της δημοκρατίας και πραξικόπημα από τον στρατό. Το πρόσφατο επεισόδιο στο «σήριαλ της Αραβικής Άνοιξης» φέρνει τα πάνω κάτω στη Μέση Ανατολή και αλλάζει τα σχέδια όσων πίστεψαν και πόνταραν σε ένα μετριοπαθές ισλάμ, ως πολιτική πρόταση.
Από έκπτωτος, συνομιλητής ο Άσαντ;
Μετά από δύο χρόνια πολέμου στη Συρία και ενώ όλα έδειχναν ότι η κυβέρνηση Άσαντ οδεύει προς το τέλος της, ξαφνικά φαίνεται να διαγράφεται μια μεγάλη στροφή στην κρίση και η συριακή κυβέρνηση να κερδίζει χρόνο. Το παράδοξο μάλιστα της υπόθεσης είναι ότι αυτή η στροφή υπέρ του Άσαντ σηματοδοτήθηκε από μια ισραηλινή επιδρομή στη Δαμασκό που στόχο είχε –σύμφωνα με τις ισραηλινές πηγές – πυραυλικά συστήματα που προορίζονταν για τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου. "Κυβέρνηση Μόντι" με άλλα κοστούμια
Μετά από δύο μήνες ακυβερνησίας που έφεραν το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας στα όριά του, σήμερα αναμένεται η ανακοίνωση της πρότασης κυβέρνησης συναπσισμού από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα. Το πολιτικό αδιέξοδο, τερματίστηκε μετά την επανεκλογή του Τζόρζιο Ναπολιτάνο στη θέση του πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος στην ομιλία της ορκωμοσίας του
Γουίκεντ με σημασία στο εξοχικό της Μέρκελ
«Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη» έγραφε πριν ενάμιση αιώνα ο Καρλ Μαρξ αναφερόμενος φυσικά, στο «φάντασμα του κομουνισμού». Ενάμιση αιώνα μετά και αφού η Ευρώπη έχει γνωρίσει πολέμους, επαναστάσεις τον κομουνισμό και την κατάρρευση του, ένας συμπατριώτης του... Οι BRICS απαντούν στο ΔΝΤ με δική τους τράπεζα
Το 2011 όταν η διεθνής οικονομία βρισκόταν στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης, οι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα ζήτησαν από τη Νότιο Αφρική να μπει και αυτή στο κλαμπ των αναπτυσσόμενων μεν, ισχυρών δε, χωρών. Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή οι BRICS (συντομογραφία από τα αρχικά των πέντε χωρών) έδειχναν ως η ελπίδα για να βγει η παγκόσμια οικονομία από την ύφεση. Μπερλουσκόνι: "Κι όμως είμαι ακόμα εδώ..."
Τα κακά νέα για τις αγορές και την ηγεσία του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η απρόσμενη άνοδος του Μπερλουσκόνι. Τα καλά νέα είναι ότι «ευτυχώς» ο Μπερλουσκόνι δεν κέρδισε τις εκλογές και ότι με λίγη καλή θέληση –και λίγη πίεση, αν κριθεί αναγκαίο – θα απομονωθεί στην αντιπολίτευση.