Αραβική Άνοιξη, μέρος δεύτερο.Τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων είναι μια τρανή απόδειξή ότι τίποτα δεν τελείωσε με την πτώση των δικτατόρων. Μετά την Αίγυπτο και τις πρόσφατες ταραχές που άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 50 νεκρούς, σειρά πήρε τη Τυνησία...
Άφιξη στο Κάιρο Τρίτη απόγευμα και όλα φαίνονται φυσιολογικά. Οι μυρωδιές, οι σκισμένες αφίσες στους τοίχους με της φωτογραφία του Μοχάμεντ Μόρσι, τα γκράφιτι με συνθήματα, το μόνιμο μποτιλιάρισμα...
Λίγο πριν ανατραπεί ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος ηγέτης της Λιβύης, βλέποντας τα καθεστώτα στην Τυνησία και στην Αίγυπτο να καταρρέουν είχε πει δημοσίως ότι, αν ποτέ έχανε την εξουσία, η Βόρειος Αφρική θα βυθίζονταν στο χάος και στη τζιχάντ. "Οι άνθρωποι του Μπιν Λάντεν θα καταλάβουν την περιοχή" είχε πει χαρακτηριστικά.
Τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας στην Βεγγάζη με την πυρπόληση της Αμερικανικής πρεσβείας και τον θάνατο του πρέσβη και άλλων τριών διπλωματών αποδεικνύουν ότι οι πολιτικοί στην Τρίπολη δεν ελέγχουν τίποτα περισσότερο από τα κομπιούτερ των γραφείων τους.
Την εβδομάδα που μας πέρασε υπήρξε μια απρόσμενη και πρωτοφανής εξέλιξη. Στη Βόρειο Αφρική εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά –παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία διεθνής αναγνώριση- ο ισλαμικός νόμος σε μια μεγάλη περιοχή. Τουαρέγκ και ισλαμιστές αντάρτες κατέλαβαν το βόρειο Μάλι μια περιοχή που περιλαμβάνει τις πόλεις Γκάο, Κιντάλ και Τιμπουκτού και επέβαλαν τη σαρία.
Η ανατροπή του Καντάφι στη Λιβύη αποτελεί τη σημαντικότερη εξέλιξη στο σύνολο της «αραβικής άνοιξης» και ανοίγει την παρτίδα για ένα πολύ ενδιαφέρον γεωπολιτικό παιχνίδι. Παιχνίδι που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς για την Ευρώπη ανοίγει διάπλατα μια τεράστια αγορά για εκμετάλλευση
My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.