Τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας στην Βεγγάζη με την πυρπόληση της Αμερικανικής πρεσβείας και τον θάνατο του πρέσβη και άλλων τριών διπλωματών αποδεικνύουν ότι οι πολιτικοί στην Τρίπολη δεν ελέγχουν τίποτα περισσότερο από τα κομπιούτερ των γραφείων τους.
Το μουσουλμανικό κίνημα έδειξε τα δόντια του αμέσως μετά την πτώση του Καντάφι. Όταν η Βεγγάζη νωρίτερα φέτος ανακήρυξε την αυτονομία της με επικεφαλείς ισλαμιστές ηγέτες η Τρίπολη προτίμησε να ρίξει τους τόνους. Μέχρι τον περασμένο Μάιο ο στρατιωτικός διηθητής της Τρίπολης ήταν επίσης ένα ισλαμιστής Αμντελχακίμ Μπελχάτζ που πολέμησε με την Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν. Οι ένοπλοι ισλαμιστές δεν έχουν καμία διάθεση θα παραδώσουν τα όπλα και αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύφλεκτη και λεπτή είναι η κατάσταση για την κυβέρνηση. Ο Μπελχάτζ παραιτήθηκε από το στρατό για να ηγηθεί του δικού του ισλαμικού κόμματος και στόχο έχει τη δημιουργία χαλιφάτου στην ανατολική Λιβύη.. Ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος - θεωρητικά κοσμικού - Μαχμούντ Τζιμπρίλ είχε πει ανοιχτά ότι το κόμμα του για το νομοθετικό έργο θα έχει ως σημείο αναφορά την Σαρία.
Υπάρχουν πολλά περιστατικά όπου ομάδες ενόπλων ισλαμιστών επιχείρησαν κατέστρεψαν μνημεία μουσουλμάνων σούφι (μετριοπαθής ισλαμική σέκτα) και χριστιανικά μνημεία. Ο Καντάφι είχε κλείσει τις μαντράσες και είχε φυλακίσει πολλούς από τους ισλαμιστές ηγέτες αλλά με την πτώση του καθεστώτος οι σαλαφιστές –πολλοί εκ των οποίων σπούδασαν στην Αμερική όπου η επιρροή των Σαουδαράβων ήταν πολύ έντονη – επανέρχονται και τώρα διαθέτουν συνολικά το 17% στη Βουλή
Μέσα σε αυτό το χάος τα γεγονότα της εβδομάδας δεν προκαλούν έκπληξη.
Η χώρα μπορεί να έκανε ελεύθερες εκλογές, και να είναι τώρα στη διαδικασία δημιουργίας συντάγματος άλλα η αραβική άνοιξη αναβιώνει ως «ισλαμική άνοιξη»