Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες,  περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.


Θυμήθηκα μια σχετικά πρόσφατη συζήτησή που είχαμε κάνει με τον Χιλιανό συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα, για την κρίση στην Ευρώπη και το οικονομικό μοντέλο που εφαρμόζει την τελευταία δεκαετία η πλειοψηφία των χωρών της Νοτίου Αμερικής. Για τον Σεπούλβδα το μοντέλο αυτό κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο, γιατί κατάφερε να δημιουργήσει εναλλακτικές πολιτικές που βελτίωσαν κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο αυτών των λαών.

Μπορεί η οικονομία της να βρίσκεται ακόμη στην κόψη του ξυραφιού αλλά αν κατάφερε κάτι τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση της Ιρλανδίας -και αυτό θα πρέπει να της αναγνωριστεί- είναι ότι δημιούργησε μια θετική διεθνή εικόνα για την αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει την κρίση. Είναι άλλωστε και η χώρα μεταξύ αυτών που παίρνουν ευρωπαϊκή βοήθεια, που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα βγει πρώτη για δανεισμό στις αγορές.

Κυριακή, 13 Μαϊος 2012 03:00

Ευρώπη λιτότητας ή ανάπτυξης;

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε αυτή την εβδομάδα το μήνυμα ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Σήμερα κατά πάσα πιθανότητα θα το νιώσει και μέσα στο ίδιο της «το σπίτι» καθώς αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο βαριάς ήττας στις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) που ήδη ελέγχουν σ συνεργασία με τους Πράσινους το κρατίδιο, αναμένεται να αυξήσουν τη δύναμη τους στέλνοντας το «ραβασάκι» στην κυρία Μέρκελ με τον τίτλο: «αρκετά με την λιτότητα, καιρός για ανάπτυξη».

Το να ακυρωθεί μια μεγάλη αθλητική διοργάνωση όπως το Euro θα έφερνε εκτός από οικονομική καταστροφή, μεγάλη απογοήτευση σε εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλούς (οι οποίοι είναι και ψηφοφόροι) και τεράστιο χτύπημα κύρους στο ποδόσφαιρο. Ωστόσο υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να δείξει η διεθνής κοινότητα την ενόχλησή της στην Ουκρανία για την υπόθεση της πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο.

Παρασκευή, 11 Μαϊος 2012 03:00

Ισπανία - Ελλάδα βίοι παράλληλοι

"...Η κατάσταση φέρνει στο μυαλό εικόνες που έχουν σχέση με το νερό. Μια σταγόνα που συγκρατείται από την αδράνεια για μια στιγμή πριν πέσει, αν και έχει μεγαλώσει ο όγκος και το βάρος της, έτοιμη να ξεχειλίσει το ποτήρι. Μοιάζει σαν το νερό να διαισθάνεται την επικείμενη πτώση του και να προσπαθεί να παρατείνει την επισφαλή του σταθερότητα για όσο γίνεται πιο πολύ..."

Τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας με αφορμή την έναρξη των διαδικασιών για την επανακρατικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρίας της Αργεντινής YPF επιβεβαιώνει την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο σχεδιασμό της οικονομίας έξω από τις διεθνείς οικονομικές νόρμες, αδιαφορώντας εν μέρει για το αν θα αποχαρακτηρισθεί από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, επιλέγοντας λύσεις που λειτούργησαν θετικά σε άλλες γειτονικές χώρες.

Την εβδομάδα που μας πέρασε υπήρξε μια απρόσμενη και πρωτοφανής εξέλιξη. Στη Βόρειο Αφρική εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά –παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία διεθνής αναγνώριση- ο ισλαμικός νόμος σε μια μεγάλη περιοχή. Τουαρέγκ και ισλαμιστές αντάρτες κατέλαβαν το βόρειο Μάλι μια περιοχή που περιλαμβάνει τις πόλεις Γκάο, Κιντάλ και Τιμπουκτού και επέβαλαν τη σαρία.

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο δεύτερος  έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για το ρόλο που έπαιξε στην πτώση του κομουνισμού. Ο Κάρολ Βοϊτίλα τα κατέφερε πολύ καλά στην Πολωνία του Γιαρουζέλσκι και του Βαλέσα, και επέδειξε σιδηρά πυγμή στις χώρες της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του 80 όπου είχε αρχίσει να δυναμώνει το κίνημα της «Θεολογίας της απελευθέρωσης», ένα κίνημα καθολικών ιερέων που πίστευε ότι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού, σχετίζεται, και με την «απελευθέρωση» από τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές ανισότητες.

Ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε. Ζήτω ο «νέος ψυχρός πόλεμος…». Είναι γνωστό και αναμενόμενο, προεκλογικά οι ηγέτες και οι υποψήφιοι ηγέτες να πλειοδοτούν  σε παροχές και να προσπαθούν να επηρεάσουν το κοινό αίσθημα κινητοποιώντας διαφόρων ειδών ανακλαστικά.

Κυριακή, 05 Φεβρουαρίου 2012 02:00

Η Κούβα αλλάζει, το δολάριο έρχεται;

Οι περισσότεροι λάτρεις των ταξιδιών σε περίπτωση που ερωτηθούν αν θα ήθελαν να επισκεφτούν την Κούβα θα πουν: «Ναι θα ήθελα πολύ και μάλιστα πριν αλλάξει το καθεστώς»… Προφανώς γιατί η Κούβα και το «καθεστώς» στο μυαλό τους ταυτίζονται ή καλύτερα γιατί το καθεστώς αποτελεί μέρος της γοητείας του νησιού.
Το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι επίδοξοι επισκέπτες είναι να βιαστούν γιατί το «καθεστώς» ναι μεν παραμένει ακλόνητο αλλά ο «τροπικός σοσιαλισμός» -δηλαδή η γοητεία που λέγαμε – μετατρέπεται σε «τροπικό κρατικό καπιταλισμό».