Θυμήθηκα μια σχετικά πρόσφατη συζήτησή που είχαμε κάνει με τον Χιλιανό συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα, για την κρίση στην Ευρώπη και το οικονομικό μοντέλο που εφαρμόζει την τελευταία δεκαετία η πλειοψηφία των χωρών της Νοτίου Αμερικής. Για τον Σεπούλβδα το μοντέλο αυτό κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο, γιατί κατάφερε να δημιουργήσει εναλλακτικές πολιτικές που βελτίωσαν κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο αυτών των λαών.

Μπορεί η οικονομία της να βρίσκεται ακόμη στην κόψη του ξυραφιού αλλά αν κατάφερε κάτι τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση της Ιρλανδίας -και αυτό θα πρέπει να της αναγνωριστεί- είναι ότι δημιούργησε μια θετική διεθνή εικόνα για την αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει την κρίση. Είναι άλλωστε και η χώρα μεταξύ αυτών που παίρνουν ευρωπαϊκή βοήθεια, που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα βγει πρώτη για δανεισμό στις αγορές.

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε αυτή την εβδομάδα το μήνυμα ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Σήμερα κατά πάσα πιθανότητα θα το νιώσει και μέσα στο ίδιο της «το σπίτι» καθώς αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο βαριάς ήττας στις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) που ήδη ελέγχουν σ συνεργασία με τους Πράσινους το κρατίδιο, αναμένεται να αυξήσουν τη δύναμη τους στέλνοντας το «ραβασάκι» στην κυρία Μέρκελ με τον τίτλο: «αρκετά με την λιτότητα, καιρός για ανάπτυξη».

Το να ακυρωθεί μια μεγάλη αθλητική διοργάνωση όπως το Euro θα έφερνε εκτός από οικονομική καταστροφή, μεγάλη απογοήτευση σε εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλούς (οι οποίοι είναι και ψηφοφόροι) και τεράστιο χτύπημα κύρους στο ποδόσφαιρο. Ωστόσο υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να δείξει η διεθνής κοινότητα την ενόχλησή της στην Ουκρανία για την υπόθεση της πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο.