Αφορμή για το παρόν άρθρο μας δίνει η συζήτηση της περασμένης εβδομάδας στη Βουλή με τον αφορισμό του κυρίου Τσίπρα «μακάρι να γινόμασταν Αργεντινή» και φυσικά όλο το δημαγωγικό πανηγύρι που στήθηκε αμέσως μετά με εγκλήσεις και αντεγκλήσεις βουλευτών, κυβερνητικών στελεχών δημοσιογράφων κτλ κτλ. και που παραπέμπουν πολύ περισσότερο σε μία συζήτηση καφενείου παρά σε ώριμο πολιτικό διάλογο.
Τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας με αφορμή την έναρξη των διαδικασιών για την επανακρατικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρίας της Αργεντινής YPF επιβεβαιώνει την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο σχεδιασμό της οικονομίας έξω από τις διεθνείς οικονομικές νόρμες, αδιαφορώντας εν μέρει για το αν θα αποχαρακτηρισθεί από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, επιλέγοντας λύσεις που λειτούργησαν θετικά σε άλλες γειτονικές χώρες.
Η πτώχευση της Αργεντινής αποτελεί σημείο αναφοράς για την κατάληξη που μπορεί να έχει μια οικονομική κρίση. Μέχρι και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να αναφερθεί στη χρεοκοπία της Αργεντινής, στο πλαίσιο της γνωστής του πλέον προπαγάνδας και απόπειρας εκφοβισμού των πολιτών μέσα κι έξω από τη Βουλή.
My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.