Displaying items by tag: fake news

 Το fact-checking στην ενημέρωση αποτελεί σήμερα έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο δημοσιογραφικό είδος. Με τον όρο fact-checking αναφερόμαστε σε όλες εκείνες τις πρακτικές, που εφαρμόζονται με παραδοσιακούς ερευνητικούς τρόπους ή σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία για να ελέγξουμε την αξιοπιστία μιας πληροφορίας. 

Το καλό ή το κακό -όπως το δει κανείς- με την επικαιρότητα, αν είσαι δημοσιογράφος, είναι ότι πολλές φορές δεν την προλαβαίνεις. Μέχρι να ασχοληθείς με το ένα θέμα, έχει προκύψει το επόμενο και μέχρι να ετοιμάσεις το θέμα σου για δημοσίευση έχει βγει ήδη εκτός επικαιρότητας.

Διαβάζω σε χθεσινό ρεπορτάζ του CNN Greece για τα κίτρινα γιλέκα και την πολιτική κρίση στη Γαλλία: “...σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα (σσ The Times), που επικαλείται αναλύσεις που διεξήγαγε η εταιρεία κυβερνοασφάλειας New Knowledge, περίπου 200 λογαριασμοί Twitter αναπαρήγαγαν

Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση του πως μπορεί κανείς να βρεθεί μπλεγμένος εξαιτίας της κουλτούρας του copy paste που κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό στο Ιντερνετ και στην άκριτη δημοσίευση πληροφορικών χωρίς διασταύρωση.

Ο όρος Fake news πρόκειται να μπει ως λήμμα στην επόμενη έκδοση του λεξικού Collins και θυμήθηκα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του διευθυντής της Washington Post Μάρτιν Μπάρον πριν μερικούς μήνες στην ισπανική τηλεόραση.

“Τα βιβλία δεν γράφονται για να γίνονται πιστευτά, αλλά για να γίνονται αντικείμενο έρευνας. Όταν σκεφτόμαστε ένα βιβλίο, δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε τι λέει, αλλά τι εννοεί...”
(Το όνομα του Ρόδου)

Πλέον το έχουμε συνηθίσει. Σε κάθε μονομαχία πολιτικών στη Βουλή θα ακούσουμε και μερικές εκατέρωθεν κατηγορίες για παραπληροφόρηση, fake news, “βορθοκάναλα”, κτλ. Όχι ότι δεν ισχύει (σε μεγάλο βαθμό), αλλά είναι λίγο σουρεαλιστικό να το ακούς από τον πολιτικό κόσμο που για χρόνια (ένα μεγάλο κομμάτι του) ανέχθηκε, και “διαπλέχθηκε” με την εξουσία των ΜΜΕ. 

Η βία , ο εκφοβισμός και οι δολοφονίες δημοσιογράφων στην Ευρώπη είναι κάτι που δεν μας απασχολεί συχνά. Προτιμούμε να ασχολούμαστε με τη βία που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι σε άλλες περιοχές του πλανήτη και συχνά να εντάσσουμε την κριτική μας σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο ανάλογα με του που ανήκει ιδεολογικά ο καθένας μας.