Ο Μπαράκ Ομπάμα σε δύο μήνες περίπου αποχωρεί από τον Λευκό Οίκο παίρνοντας μαζί του την τελευταία ίσως περίοδο οικονομικού φιλελευθεθερισμού όπως τον γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες στις ΗΠΑ. Δίνει τη θέση του σε μια ακραία πολιτική επιλογή, προϊόν συσσωρευμένης δυσφορίας από την αμερικανική μεσαία τάξη απέναντι στο κατεστημένο των Δημοκρατικών που αρνήθηκε με πείσμα να αναδομηθεί σε πρόσωπα και ιδέες.
Ο Ντόναλντ Τραμπ βάλλοντας κατά πάντων, κατάφερε, όπως σχολιάζει και ο Κόρνελ Γουέστ του Guardian, να ισοπεδώσει δύο πολιτικές δυναστείες, αυτές των Μπους και των Κλίντον και να πάρει την εξουσία.

Για τη ρωσική διπλωματία η νίκη Τραμπ ήταν μάλλον μια ευχάριστη έκπληξη. Όλο το προηγούμενο διάστημα Ρώσοι αξιωματούχοι και πολύ περισσότερο τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης είχαν εκφράσει με τον έναν ή άλλο τρόπο την προτίμησή τους στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τράμπ, με την ελπίδα ότι ο πληθωρικός εκατομμυριούχος θα μπορούσε να σπάσει το πολιτικό κατεστημένο των τελευταίων δύο και πλέον δεκαετιών και να εγκαινιάσει μια διαφορετική σχέση με τη Ρωσία.

Aν η πρωτοβουλία για μια ευρωμεσογειακή σύνοδο κρατών είχε σαν στόχο να χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, τα κατάφερε. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα δούμε πολύ σύντομα κάτι τέτοιο, αλλά πλέον η κυρίαρχη οικονομική πολιτική των Βρυξελλών-Βερολίνου, έχει για πρώτη φορά απέναντί της ένα συμπαγές κατά το δυνατό μέτωπο, με τις διαφορές του και τις αδυναμίες του.

“Η πιο σοβαρή συνέπεια της απόφασης για επιστροφή φόρων από την Apple στην Ιρλανδική κυβέρνηση, φοβάμαι ότι θα είναι να δούμε μεγάλες εταιρίες να κληθούν να πάρουν αποφάσεις αν θα αποσυρθούν από την ευρωπαϊκή αγορά και αν θα αναζητήσουν έδρες σε άλλες χώρες με ευνοϊκότερο φορολογικό σύστημα”, λέει στο CNN Greece από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο κ. Γιώργος Δουκίδης, διευθυντής του “Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Επιχειρείν” του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.