«Αυτή είναι επιλογή λύσης του Κυπριακού» σημειώνει ο Τζέιμς Κερ Λίντσεϊ σε σημερινό ρεπορτάζ ανάλυση της βρετανικής εφημερίδας Guardian, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των εκλογών στα κατεχόμενα.
Η νίκη του Μουσταφά Ακιντζί στις εκλογές καταδεικνύει αν όχι μια στροφή στην κυρίαρχη ιδεολογία της πολιτικής ελίτ των κατεχομένων, σίγουρα μια σημαντική στροφή στο εκλογικό σώμα. Από την πρώτη κιόλας στιγμή ο Ακιντζί μίλησε για συμφιλίωση, άνοιγμα της Αμμοχώστου, προσπάθησε να κρατήσει κάποιες αποστάσεις από την Άγκυρα και τέλος εξέφρασε τη βούλησή του για λύση του κυπριακού επί των ημερών του.

Τον άλλο μήνα θα επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις με βάση τα συμφωνηθέντα στις 11 Φεβρουαρίου του 2014 που κάνουν λόγο για ομοσπονδιακό διζωνικό, δικοινοτικό σύστημα. Και οι δύο πλευρές έχουν μια σημαντική ευκαιρία για ένα αποφασιστικό βήμα προς την επίλυση αλλά το μεγάλο εμπόδιο είναι η Τουρκία.
Ο Αναστασιάδης –τον οποίο στη δική μου σκέψη θα τον κατατρέχει πάντα η υποστήριξή του στο σχέδιο Ανάν το 2004 – έχει το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα κατά την άποψή μου το οποίο θα μπορούσε να γίνει ακόμη ισχυρότερο μετά τις τουρκικές εκλογές του Ιουνίου.
Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται μου θυμίζει σε διαφορετική κλίμακα το πολιτικό κλίμα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων Ισραηλινών και Παλαιστινίων το 2000 επί αμερικανικής προεδρίας Κλίντον. Οι Αραφάτ και Μπάρακ τότε βρέθηκαν μια ανάσα από το να καταλήξουν σε συμφωνία. Όπως αναφέρει ο Γάλλος δημοσιογράφος Σάρλ Εντερλέν στο βιβλίο του για τις τότε διαπραγματεύσεις, Αμερικανοί και Ισραηλινοί προσπαθούσαν να πείσουν τον Αραφάτ να έρθει σε συμφωνία (την οποία αυτός απέρριπτε κυρίως λόγω του θέματος των προσφύγων και της ανατολικής Ιερουσαλήμ) με το επιχείρημα ότι έχει απέναντί του για πρώτη φορά μια ενωμένη κεντροαριστερή κυβέρνηση η οποία επιζητεί λύση και ότι αν χάσει αυτή την ευκαιρία θα περάσουν δεκαετίες για να έχει ξανά η παλαιστινιακή πλευρά απέναντί της ανάλογο διαπραγματευτή. Ο Αραφάτ δεν δέχθηκε, η κυβέρνηση Μπάρακ κατέρρευσε, στις εκλογές που ακολούθησαν κέρδισε η ακροδεξιά και η ευκαιρία χάθηκε.

Αυτή τη στιγμή στην Κύπρο οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Πρώτον ο τουρκοκυπριακός πληθυσμός αν είχε να επιλέξει μεταξύ του να είναι Ευρώπη ή Τουρκία σίγουρα θα επέλεγε το πρώτο. Στην πλειοψηφία του δεν είδε με καλό μάτι τον εποικισμό και δεν του αρέσουν οι ισλαμικές κορώνες του Ερντογάν. Δεύτερον ο Αναστασιάδης θα έχει απέναντι του έναν ηγέτη που έχει δείξει καλά δείγματα και μία κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή που κράτα αποστάσεις από τις εθνικιστικές κορώνες του Έρογλου και της Άγκυρας. Τρίτον τον Ιούνιο η Τουρκία έχει εκλογές.