«Η Ρωσία δεν θα είναι ποτέ παθητικός παρατηρητής στον Καύκασο» δήλωσε χθες ο  Ρώσος πρόεδρος Ντιμίτρι Μενβέντεφ και δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος. Τα τελευταία γεγονότα στη Γεωργία αποτελούν για τη Μόσχα την καλύτερη ευκαιρία να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη: «Μην ανακατεύεστε. Εδώ είναι τα δικά μας χωράφια».
Δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα ότι η Ρωσία ήθελε να εμπλακεί σε ένα πόλεμο αυτή τη στιγμή, αν και η στρατιωτική κινητικότητα των τελευταίων μηνών στην περιοχή ίσως είχε δημιουργήσει υπόνιες. Το γεγονός όμως είναι ότι η κίνηση της Γεωργίας να επιτεθεί στη Νότιο Οσετία, της έδωσε την αφορμή και τη νομότυπη κάλυψη να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της για να δείξει, πρώτον στο ΝΑΤΟ, ότι το τίμημα για την ένταξη των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών στη συμμαχία θα είναι πολύ ακριβό και δεύτερον στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ότι στον ενεργειακό χάρτη του Καυκάσου είναι αυτή που «κάνει παιχνίδι».
Οι ΗΠΑ καταδίκασαν τη «δυσανάλογη χρήση βίας» αλλά πέρα από το να διευκολύνουν τους Γεωργιανούς στρατιώτες να επιστρέψουν από το Ιράκ δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να αναλογιστούν το κόστος μιας πιθανής ανάμιξης και να ξαναεκτιμήσουν την προοπτική ένταξης της Γεωργίας και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ο Ιταλός υπουργός εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι έδωσε χθες με δηλώσεις του στην εφημερίδα La Stampa μια πρόγευση του τι θα επακολουθήσει στην επόμενη Σύνοδο της συμμαχίας λέγοντας ότι «δεν θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια αντιρωσική συμμαχία στην Ευρώπη». Από την άλλη πλευρά, η Ουάσιγκτον θέλει σύμμαχο αυτή τη στιγμή τη Ρωσία στο θέμα του Ιράν και δεν θα επιχειρήσει να δυσαρεστήσει τη Μόσχα για χάρη του κ. Σακασβίλι σχολίαζαν σε προχθεσινό άρθρο τους οι New York Times.

Πριν από μερικούς μήνες η Ευρωπαϊκή Ένωση χαιρετίζοντας –η πλειοψηφία των χωρών τουλάχιστον- την ανεξαρτησία του Κοσόβου διατράνωνε ότι η περίπτωση αυτή δεν μπορεί να δημιουργήσει προηγούμενο, αγνοώντας τις αντιδράσεις της Μόσχας. Στην πραγματικότητα όμως το σκηνικό επαναλαμβάνεται με τη Ρωσία να μην μπαίνει καν στη λογική του να κάνει συγκρίσεις και τους Ευρωπαίους ηγέτες να παρακολουθούν αμήχανα τα γεγονότα χωρίς να τολμούν καν να ψελλίσουν τη λέξη «Κόσοβο».
Και φυσικά αυτό που ανησυχεί την Ευρώπη είναι, πέρα από την οικονομική της επέκταση προς Ανατολάς, η ενεργειακή της ασφάλεια. Η Μόσχα στέλνει το μήνυμα τώρα ότι οποιοσδήποτε δρόμος –αγωγός-που δεν περνά από ρωσικό έδαφος κρύβει ρίσκο, εκτιμούσαν χθες οι Financial Times. Η Ρωσία δεν έχει λόγο να διαταράξει τη ροή πετρελαίου από την Κασπία προς την Ευρώπη αλλά απέδειξε ότι αν θέλει μπορεί. Ελέγχει τον Καύκασο, και συζητά με το Αζερμπαϊτζάν, για εισαγωγή φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Κασπίας. Ένα στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι το Αζερμπαϊτζάν έχει την ανοιχτή πληγή του  Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου η ένταση με την Αρμενία (πιστού συμμάχου της Ρωσίας) αναζωπυρώνεται από καιρό σε καιρό. Η ένταση στην περιοχή θέτει σε κίνδυνο το ευρωπαϊκό σχέδιο για την κατασκευή του αγωγού Ναμπούκο που θα εφοδιάζει την Ευρώπη με αζέρικο φυσικό αέριο παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Αν μάλιστα η Ρωσία κατορθώσει να κλείσει τη συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν για το φυσικό αέριο τότε η υπόθεση Ναμπούκο οδηγείται σε ναυάγιο.