Κώστας Πλιάκος

Κώστας Πλιάκος

Ξανά λοιπόν το Καραμπάχ. Ήταν αναμενόμενο και αναπόφευκτο γιατί όταν ένα πρόβλημα υποκρίνεσαι πως δεν υπάρχει, κάποια στιγμή ξαναβγαίνει μπροστά σου, λίγο διαφορετικό ίσως και λίγο χειρότερο από πριν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα προβλήματα που ενώ θα μπορούσαν να λυθούν δεν λύνονται, γιατί ως προβλήματα εξυπηρετούν κάποιους.

Πολύς λόγος έγινε τελευταία με τα αρχαία της Βενιζέλου στο μετρό της Θεσσαλονίκης και για το αν θα πρέπει να γίνει η απόσπαση και επανατοποθέτησή τους μετά τις εργασίες για τον σταθμό. Τελικά προκρίθηκε αυτή η άποψη παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις και αντιδράσεις.

Οι «παγωμένες συγκρούσεις», frozen conflicts όπως αποκαλούνται στη γλώσσα της διπλωματίας, αναζητούν λύση και όσο δεν τη βρίσκουν, από καιρό σε καιρό, «αναθερμαίνονται». Η πρόσφατη αναζωπύρωση της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, είναι ένα ακόμη κεφάλαιο σε αυτή την παγωμένη σύγκρουση, που μας ήρθε κληρονομιά από τη σοβιετική εποχή και που δεν θα βρει λύση εκτός και αν οι ισχυρές δυνάμεις επιβάλουν όρους και κανόνες.

Αφορμή γι αυτό το άρθρο στάθηκε ένα παλαιότερο κείμενο του Θάνου Λίποβατς από το βιβλίο του «η ψυχοπαθολογία του πολιτικού» (εκδόσεις Οδυσσέας, 1990). Στο απόσπασμα του για την κοινή γνώμη και τη μάζα ο Λίποβατς κάνει μια αναφορά στο έργο του Γκ. Ταρντέ λέγοντας ότι «το κοινό αντανακλά την ικανότητα των εμπνευστών του, ενώ οι μάζες εκφράζουν περισσότερο τις ασυνείδητες φαντασιώσεις και τα άγχη της κουλτούρας στην οποία ανήκουν».

Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η φωνή της Κατερίνας, μαρτυρά μια γυναίκα κουρασμένη από τη σωματική κόπωση, αλλά χαρούμενη και σίγουρη γι αυτό που κάνει. Η Κατερίνα Μαυρομιχάλη είναι μια Ελληνίδα που εδώ κι ένα μήνα σχεδόν έχει ξεκινήσει με τα πόδια από το Λονδίνο με σκοπό να φτάσει περπατώντας στη Θεσσαλονίκη.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη για την ταινία «Ο άνθρωπος του Θεού» λέει στο CNN Greece o Ρώσος σούπερ σταρ, ιδιαίτερα αγαπητός στην πατρίδα του, Αλεξάντερ Πετρόφ, ο οποίος βρέθηκε πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα για τα γυρίσματα της διεθνούς παραγωγής με σκηνοθέτιδα την Γελένα Πόποβιτς.

Διανύουμε τις πρώτες ώρες μετά την κατάπαυση του πυρός, που στα χαρτιά συμφωνήθηκε το Σάββατο τα ξημερώματα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν με τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας. Και λέμε «στα χαρτιά» γιατί εκτός του ότι είχαμε εκρήξεις το απόγευμα και το βράδυ, που έγιναν αισθητές στο Στεπανακέρτ, έχουμε σκληρές μάχες και βομβαρδισμούς στο νότιο τμήμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ για τον έλεγχο της πόλης Χαντρούτ, που βρίσκεται εντός του Ναγκόρνο Καραμπάχ, και όχι στη γραμμή επαφής.

Εκεχειρία στα μέτωπα, βομβαρδισμοί στις πόλεις. Κάπως έτσι φαίνεται να εφαρμόζεται η εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ από το Σάββατο το μεσημέρι, βάσει όσων συμφώνησαν οι υπουργοί εξωτερικών Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν με τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας.

Με αργά βήματα προχωρά η εφαρμογή της εκεχειρίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται σποραδικά περισσότερο στις πόλεις που βρίσκονται κοντά στη γραμμή επαφής όπου και βρίσκεται η δεύτερη γραμμή άμυνας του στρατού του Καραμπάχ.

Είναι Αρμένιος στην καταγωγή αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Συρία. Το 2012 ο Χοβίκ Αρτανιάν στην προσπάθειά του να αποφύγει από το πόλεμο που τότε ξεκινούσε έφυγε με την οικογένειά του από το Χαλέπι, γύρισε στην πρώτη πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στο Στεπανακέρτ, το Ναγκόρνο Καραμπάχ.