Displaying items by tag: Μυτιλήνη

Χάχλες, γκιουζλεμέδες, σουγάνια κι άλλες τέτοιες άγνωστες λέξεις με ανατολίτικη πολλές φορές καταγωγή. Αν δεν είσαι Μυτιληνιός, θα πρέπει να έχεις επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά το νησί για να τις γνωρίζεις και να ξέρεις σε τι αντιστοιχούν. Άπαξ και τις γνώρισες δεν θα τις ξεχάσεις ποτέ.

Το καράβι μπαίνει αργά στο λιμάνι της Μυτιλήνης και μέχρι να δέσει, οι πρώτες εικόνες του νησιού από ψηλά σε προϊδεάζουν για το τί θα δεις στη συνέχεια. Αντίσκηνα και άνθρωποι που κοιμούνται τυλιγμένοι σε υπνόσακκους και κουβέρτες, έχουν γίνει ένα κάτω από τα υπόστεγα και στις άκρες του προαυλίου χώρου, περιμένοντας το επόμενο καράβι με προορισμό τον Πειραιά.

Ο Μαχμούτ με σχεδόν βουρκωμένα μάτια, προσπαθεί να κρατήσει την ψυχραιμία του όσο διηγείται την περιπέτειά του με στόχο μια καλύτερη ζωή μακριά από τον πόλεμο.

Οι πρώτες προσπάθειες να αξιοποιηθούν τα υλικά που άφηναν οι πρόσφυγες στις παραλίες των νησιών όταν έφταναν από την Τουρκία - σωσίβια και οι βάρκες- ήταν πέρυσι, από κάποιους ανθρώπους στη Λέσβο. Με το πλαστικό από τις βάρκες -όσες τουλάχιστον γλίτωναν από διάφορους μαυραγορίτες που τις άρπαζαν και τις μεταπουλούσαν -φτιάχτηκαν σκηνές, τις οποίες ακόμη και σήμερα μπορεί να δει κανείς σε κάποια σημεία του νησιού. Κάποιοι εθελοντές επίσης, σκέφτηκαν από αυτά τα υλικά να φτιάξουν σακίδια για τους πρόσφυγες, για να τα χρησιμοποιήσουν στο ταξίδι τους στην Ευρώπη.

Ήρθαν ως τουρίστες, είδαν την κατάσταση, έφυγαν και ξαναγύρισαν ως ακτιβιστές... Εκατοντάδες ξένοι βρίσκονται αυτό το διάστημα στη Μυτιλήνη για να βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να διαχειριστούν τις τεράστιες εισροές προσφύγων από το καλοκαίρι και μετά.

Η διαδρομή από την πόλη της Μυτιλήνης μέχρι τις βόρειες παραλίες της Συκαμινέας και της Ευθαλούς διαρκεί κάτι περισσότερο από μια ώρα. Ο δρόμος, περασμένες τέσσερις τα ξημερώματα, σε προϊδεάζει για το τί να περιμένεις.