Ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε. Ζήτω ο «νέος ψυχρός πόλεμος…». Είναι γνωστό και αναμενόμενο, προεκλογικά οι ηγέτες και οι υποψήφιοι ηγέτες να πλειοδοτούν  σε παροχές και να προσπαθούν να επηρεάσουν το κοινό αίσθημα κινητοποιώντας διαφόρων ειδών ανακλαστικά.

Η Ευρώπη δεν είναι ήπειρος για μεταλλαγμένα. Η απόρριψη τους από τους Ευρωπαίους πολίτες και τους πολιτικούς δεν αφήνει πολλά περιθώρια στις εταιρίες μεταλλαγμένων να κάνουν μπίζνες στη γηραιά ήπειρο. Η πρόσφατη απόφαση κολοσσών της αγοράς να μεταφέρουν τα ερευνητικά τους προγράμματα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού αποτελεί εν πρώτοις νίκη των οικολογικών οργανώσεων και ενώσεων καταναλωτών που αγωνίζονται χρόνια τώρα κατά των μεταλλαγμένων.

Οι περισσότεροι λάτρεις των ταξιδιών σε περίπτωση που ερωτηθούν αν θα ήθελαν να επισκεφτούν την Κούβα θα πουν: «Ναι θα ήθελα πολύ και μάλιστα πριν αλλάξει το καθεστώς»… Προφανώς γιατί η Κούβα και το «καθεστώς» στο μυαλό τους ταυτίζονται ή καλύτερα γιατί το καθεστώς αποτελεί μέρος της γοητείας του νησιού.
Το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι επίδοξοι επισκέπτες είναι να βιαστούν γιατί το «καθεστώς» ναι μεν παραμένει ακλόνητο αλλά ο «τροπικός σοσιαλισμός» -δηλαδή η γοητεία που λέγαμε – μετατρέπεται σε «τροπικό κρατικό καπιταλισμό».

Εικόνες όπως αυτές την προηγούμενη εβδομάδα με εκατοντάδες ανθρώπους να συνωστίζονται στο Σύνταγμα για λίγα κρεμμύδια και λίγα καρότα, ήταν άγνωστες για τις γενιές μετά τη μεταπολίτευση. Αντίστοιχες ουρές συναντά κανείς καθημερινά έξω από τα γραφεία ευρέσεως εργασίας της Ισπανίας , ενώ αν κάποιος θέλει να δει πιο σκληρές εικόνες φτώχειας δεν έχει παρά να κάνει μια βόλτα στα συσσίτια των απόρων, στους χώρους διανυκτέρευσης αστέγων ή στα υπαίθρια ιατρεία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.