Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες, περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.
Συρακούσες: «Εύρηκα» άρωμα Ελλάδας
Για πολλούς ταξιδιώτες μια επίσκεψη στις Συρακούσες είναι η εκπλήρωση μιας «εσωτερικής ανάγκης». Για εμάς ήταν μια αποκάλυψη και μια συναισθηματικά φορτισμένη, επιστροφή στις ρίζες.
Θα πα’ να βγώ στην Πάρο
Το καράβι πιάνει στην Πάρο και γεμάτος χαρά και ανυπομονησία μετά από τέσσερις ώρες ταξίδι βάζω μπρος την μηχανή και βγαίνω στο λιμάνι έχοντας στο μυαλό παραλίες, ψαρούκλες , αραλίκι και χιλιόμετρα στα πολλά και πανέμορφα χωριά. Δυστυχώς όμως η μίζα με πρόδωσε.
Νάξος. Η «Πορτάρα» του Αιγαίου
Στην καρδιά του Αιγαίου, η Νάξος είναι ένας τόπος με μεγάλη ιστορία και ένας προορισμός που θα ικανοποιήσει τις προσδοκίες κάθε επισκέπτη. Η Χώρα εντυπωσιακή, οι παραλίες πολλές και πανέμορφες, η ενδοχώρα μαγευτική και οι γεύσεις...ανεπανάληπτες.
Internet και Έλληνες δημοσιογράφοι
Είναι πλέον το Internet ένα από τα βασικότερα εργαλεία δουλειάς του δημοσιογράφου; Τι συμβαίνει στο εξωτερικό; Τι στην Ελλάδα; Το περιοδικό π@π@κι κάνει μια προδημοσίευση της πρόσφατης έρευνας που έγινε για το Πάντειο Πανεπιστήμιο σχετικά με τους Έλληνες δημοσιογράφους και τον τρόπο εργασίας τους στο νέο περιβάλλον.
Η Αθήνα σε 35 mm - Η άγνωστη-γνωστή Ομόνοια
Το δικτυακό περιοδικοπαπάκι στην προσπάθειά του να προσφέρει στους αναγνώστες του μια πλούσια και ενδιαφέρουσα ύλη εγκαινιάζει αυτό το μήνα μια μόνιμη στήλη με τίτλο «Η Αθήνα σε 35 mm»Σκοπός της είναι η προβολή των άγνωστων περιοχών της πρωτεύουσας και των υπολοίπων Δήμων της Αττικής (υποβαθμισμένων ή ιδιαίτερου ενδιαφέροντος) μέσα από φωτορεπορτάζ και σχόλια.
Εικόνες από μια άλλη Κούβα. « Los Aquaticos»
Όχι, δεν πήγα στη Floridita, το μπαράκι που σύχναζε ο Χέμινγουεϊ, για να πιω το mojito μου παρέα με τα ασυγκράτητα ξανθά όντα που φοράνε βερμούδες και κουβαλούν όπου και αν πηγαίνουν τη φωτογραφική τους μηχανή. Πήγα στην Casa de la Cultura, όπου στην εσωτερική αυλή ενός παλιού αρχοντικού χάθηκα μέσα σε πολύχρωμους ανθρώπους,
Ο σοσιαλισμός πίνει Havana club και προτιμά τις FORD του ‘53
Ήταν αναπόφευκτο: Το ψιλόβροχο της Αβάνας και η έντονη μυρωδιά χαμένων δεκαετιών μου έφεραν στο μυαλό εικόνες από τα φοιτητικά μου χρόνια. Εικόνες που δεν είχαν να κάνουν με το περιβάλλον της επαρχιακής πόλης που ζούσα, αλλά με την αναγνώριση συναισθημάτων, καθαρών αντιλήψεων και δυστυχώς όλων εκείνων των στοιχείων που προδίκαζαν από μακριά το μέλλον του κάθε ανθρώπου της γενιάς και της κοινωνικής μου τάξης.