Η φήμη του είχε φτάσει στ΄ αυτιά μου πολύ πριν τον συναντήσω. «Είναι ένας Κύπριος στη Ναμίμπια που κάνει φοβερά πράγματα. Αξίζει να τον γνωρίσεις» μου είχε πει πριν από καιρό μια φίλη.
Η πρώτη μου απόπειρα να του μιλήσω τηλεφωνικά δεν καρποφόρησε. Πριν από μερικές ημέρες όμως τον συνάντησα τυχαία στην Πρετόρια. «Σου χρωστάω ακόμη ένα τηλέφωνο», θα μου πει. «Εκτός και αν προτιμάς να τα πούμε πίνοντας έναν καφέ»...
Το ραντεβού κλείστηκε για την μεθεπόμενη σε κεντρικό ξενοδοχείο του Γιοχάνεσμπουργκ. Ο κ. Σάββας Σάββας με περίμενε μελετώντας κάτι αρχιτεκτονικά σχέδια και με υποδέχθηκε με μια μεγάλη αγκαλιά.
Μετανάστης πρώτης γενιάς, βρέθηκε στη Ναμίμπια (τότε ακόμη ήταν επαρχία της Νοτίου Αφρικής) με τη βοήθεια κάποιου οικογενειακού φίλου το 1969. Τα χρήματα δανεικά και ελάχιστα, ενώ οι συνθήκες κάτι παραπάνω από δύσκολες. Αυτά τότε, γιατί σήμερα είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους της μακρινής αυτής αφρικανικής χώρας και τον γνωρίζουν οι πάντες.
«Έφυγα από την Κύπρο λόγω ανεργίας. Ο πατέρας μου δανείστηκε 30 λίρες θυμάμαι για να μπορέσω να φύγω. Με τις δέκα λίρες αγόρασα μερικά ρούχα και τις υπόλοιπες 20 τις πήρα μαζί μου. Όταν έφτασα εδώ, τις έστειλα πάλι πίσω στην οικογένεια»
Εγκαταστάθηκε στο Γουόλβις Μπέι στις ακτές του Ατλαντικού όπου μένει μέχρι σήμερα.
-«Φανταζόσουν τότε ότι θα ριζώσεις για πάντα εκεί;»
«Δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο στόχο πέρα από το να δουλέψω για δύο χρόνια και να πάρω ένα αμερικάνικο αυτοκίνητο» θα μου πει χαμογελώντας. Μέχρι το 1971 δούλευε υπάλληλος στα μαγαζιά του οικογενειακού φίλου απ' όπου και έφυγε γιατί βρήκε καλύτερη δουλειά. Το 1975 άνοιξε το πρώτο του μαγαζί, ένα εμπορικό με ρούχα και λίγο μετά ένα μικρό σούπερ μάρκετ. Από κει και ύστερα τα πράγματα ήταν ευκολότερα.
Σήμερα έχει 25 επιχειρήσεις που ασχολούνται με το λιανικό εμπόριο, την αλιεία, τον τουρισμό και τη διαχείριση ακίνητης περιουσίας.
«Το έργο της ζωής μου όμως είναι το One and Only». Πρόκειται στην ουσία για μια μικρή πόλη που χτίζεται από την αρχή, λίγο έξω από το Γουόλβις Μπέι.
«Η έκταση πριν την αγοράσω ήταν στρατιωτική βάση. Οπότε καταλαβαίνεις ότι νιώθω περήφανός που αυτό το μέρος θα αξιοποιηθεί για ειρηνικούς σκοπούς». Η περιοχή έχει έκταση 275.000 τετραγωνικά μέτρα και βρίσκεται μεταξύ ερήμου και Ατλαντικού. Θα περιλαμβάνει κατοικίες γραφεία, ξενοδοχεία και το κόστος για τη διαμόρφωσή του χώρου και κάποιες λίγες κατασκευές φτάνει τα 150.000 ευρώ.
«Ήδη κάποιοι “σελεμπριτις” του διεθνούς τζετ σετ, έχουν ενδιαφερθεί αν αγοράσουν».
Εκτός από επιτυχημένος επιχειρηματίας όμως είναι και επίτιμος πρόξενος της Κύπρου στη Ναμίμπια, ενώ συχνά εκτελεί και χρέη προξένου για την Ελλάδα. «Βοηθάμε όσο μπορούμε, όπως βοηθάμε όσο μπορούμε και αυτή τη χώρα» θα μου πει. «Μετά την απόσχιση της Ναμίμπια από τη Νότιο Αφρική το 1990 και τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την πτώση του άπαρτχαιντ πολλοί επιχειρηματίες έφυγαν με συνέπεια τεράστια οικονομική ζημιά για τις δύο χώρες. Σαν επιχειρηματίες έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε την οικονομία και τον τόπο που μας έδωσε τα πάντα. Το One and Only θα δώσει σταθερή δουλειά σε 500 ανθρώπους. Καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι αυτό για μια χώρα δύο εκατομμυρίων ανθρώπων…»
Όσο για την Ελλάδα και την Κύπρο, τις επισκέπτεται συχνά παρόλο που όπως λέει δεν του λείπουν και πολύ. «Έχω κοντά την οικογένειά μου ενώ στο σπίτι πάντα μιλούσαμε ελληνικά. Ήταν όμως πολύ δύσκολο για τα παιδιά γιατί δεν είχαμε σχολείο ούτε εκκλησία στην περιοχή μας.»
«Σκοπεύεις να κάνεις κάτι γι αυτό στο μέλλον;»
«Φυσικά. Ήδη σχεδιάζω να χτίσω μια ορθόδοξη εκκλησία»
Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 03-02-2008