Ελλάδα (210)

Η οικογένεια του Ρενάτο Φέρο, με καταγωγή από την Κέρκυρα μέχρι πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ζούσε μια άνετη ζωή στο Ούντινε της Ιταλίας. Με το ξέσπασμα του πολέμου όμως η ζωή της οικογένειας κινδύνευε γιατί ήταν Εβραίοι.

Οι σπουδές κλασσικές μουσικής σε μια μικρή πόλη της περιφέρειας δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Πόσο μάλλον το να δίνεται η δυνατότητα ειδικά στα νέα παιδιά να μάθουν μουσική από αναγνωρισμένους δασκάλους και με χαμηλό κόστος.

Όταν οι βαριές σιδερένιες πόρτες της φυλακής κλείνουν πίσω σου, σε κυριεύει αυτόματα το αίσθημα της απομόνωσης. Νιώθεις αμέσως ότι κάτι κακό σου συμβαίνει ή θα σου συμβεί στο επόμενο λεπτό. Η σκέψη ότι θα μείνεις για λίγο σε μία φυλακή, για μία επίσκεψη ή για τις ανάγκες ενός ρεπορτάζ, σε καθησυχάζει, αλλά μέχρι να φύγεις κουβαλάς συνεχώς αυτή τη βαριά αίσθηση της απομόνωσης.

Τέλος Οκτώβρη και το ταξίδι προς το νοτιοανατολικό Αιγαίο θυμίζει λίγο καλοκαίρι. Ο καιρός είναι ακόμη καλός και τα μικρά νησιά βλέπουν τους τελευταίους τουρίστες για φέτος. Όταν πιάσουν τα κρύα και τα μποφόρ, τα πράγματα αλλάζουν και ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της απομόνωσης που βιώνουν πολλά από αυτά τα νησιά είναι οι ιατρικές παροχές και η έλλειψη ειδικευμένων γιατρών.

Μεσημέρι στο λιμάνι της Πάτρας. Στο μεγάλο πάρκινγκ, που περιμένουν οι νταλίκες της σειρά τους για να επιβιβαστούν στα καράβια, δεκάδες μετανάστες ψάχνουν τρόπους να κρυφτούν σε μία μπαγκαζιέρα ή στην καρότσα. Λιμενικοί με μοτοσυκλέτες προσπαθούν διαρκώς να τους απωθήσουν προς τον εξωτερικό φράχτη του λιμανιού ενώ οδηγοί επιτηρούν τα οχήματα για να αποτρέψουν πιθανή παραβίαση των φορτίων τους.

Κυριακή, 15 Οκτωβρίου 2017 10:47

H «Ειδομένη της Πάτρας» (Μέρος 1ο)

“Κοιτάζουμε μόνο τις νταλίκες με μουσαμά. Όχι τα κοντέινερς γιατί δεν μπορείς να αναπνεύσεις. Ούτε και τα ψυγεία. Εκτός και αν υπάρχει χώρος στην καρότσα να κρυφτούμε”, θα μου πει ο Σαμίρ καθισμένος στο πεζοδρόμιο της Ακτής Δυμαίων, απέναντι από το καινούργιο λιμάνι της Πάτρας.
-Πήγες μέσα να δεις πώς γίνεται η δουλειά;

Με δύο ενδιαφέροντα πάνελ και μια εξαιρετική παρουσίαση για το ρόλο της γελοιογραφίας στη πληροφόρηση και στην πολιτική κριτική ολοκληρώθηκε σήμερα στη Ζάππειο ο πρώτος κύκλος του 5ου New York Times Athens Democracy Forum.

Με υψηλούς προσκεκλημένους ξεκίνησαν σήμερα στο Ζάππειο τα πάνελς και οι εργασίες στο 5ο New York Times Athens Democracy Forum το οποίο θα ολοκληρωθεί το Σαββατοκύριακο στο Costa Navarino. H μέρα στο Ζάππειο ξεκίνησε με χαιρετισμό του πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, 

Με κάθε επισημότητα και με υψηλούς προσκεκλημένους ξεκίνησε σήμερα στο Προεδρικό Μέγαρο το 5ο New York Times Athens Democracy Forum και θα διαρκέσει μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου. Η σημαντική αυτή ετήσια συνάντηση οργανώνεται από τους The New York Times, σε συνεργασία με το Ταμείο για τη Δημοκρατία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τον Δήμο Αθηναίων, την εφημερίδα «Η Καθημερινή» και έχει την υποστήριξη του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτιέρες.

“Ασφαλώς πρέπει να είναι κανείς πάντοτε σε θέση να δώσει μια σαφή απάντηση, να δικαιολογηθεί ίσως, για μία μεγάλη βασική για τη μετέπειτα ζωή του απόφαση που πήρε, τη στιγμή που οι δύο διαφορετικοί δρόμοι ανοίγονταν μπροστά του και περίμεναν την εκλογή του.  Δύο ήταν αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν:
α)Να φύγει κανείς από το καράβι του και ακολουθώντας τον ύπαρχο να ζητήσει σαφέστερη εντολή από τον Αρχηγό Στόλου ή το υπουργείο.  β)Να φύγει μαζί με το πλοίο συμμεριζόμενος την επισφαλή τύχη του, χωρίς διαταγή και μόνο κίνητρο τον πόθο του για την ελευθερία....”
Αρχιπλοίαρχος Γ. Δροσινός. (σημαιοφόρος στο Θωρηκτό Αβέρωφ, 1940-1941)

Κατηγορίες

Find me

Info

My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.

Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.