Το Σεπτέμβριο του 1992 η NASA έστελνε στο διάστημα το διαστημικό λεωφορείο Endeavour με κύρια αποστολή την έρευνα για όσα συμβαίνουν σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Με αυτή την αποστολή ήταν και ο Μαμόρου Μόρι, ο πρώτος Ιάπωνας αστροναύτης, που είχε ήδη διαγράψει μια εντυπωσιακή πορεία στη χώρα του στην έρευνα πάνω στην συμπεριφορά των υλικών στην έλλειψη βαρύτητας και στην πυρηνική μηχανική.
Ο Μαμόρου Μόρι πήγε στο διάστημα άλλη μια φορά το 2000 και από τότε έχει διδάξει σε πανεπιστήμια, έχει γράψει βιβλία, έχει συμβάλει στο εθνικό σχέδιο της χώρα; του για το διάστημα, είναι στην επιστημονική ομάδα για την εξερεύνηση της σελήνης και επίσης είναι διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Επιστημών της Ιαπωνίας.
Μια καριέρα πλούσια και γεμάτη εμπειρίες. Το να έχεις απέναντί σου έναν αστροναύτη είναι μια εμπειρία από μόνη της. Το CNN Greece συνάντησε πρόσφατα τον κ. Μόρι στο Νταχράν της Σαουδικής Αραβίας όπου βρέθηκε για να μιλήσει στο ετήσιο event Tanween και του ζητήσαμε να μας πει τι του δίδαξε αυτή η διαστημική περιπέτεια.
Είστε ο πρώτος αστροναύτης της χώρας σας. Θα ήθελα να μου πείτε δυο λόγια για αυτή σας την εμπειρία. Πώς νιώθει κανείς όταν είναι στο διάστημα και βλέπει τη γη από ψηλά και δεν εννοώ τί δυνάμεις ασκούνται στο σώμα του, αλλά πώς νιώθει μέσα του και τι αισθάνεται;
Υπάρχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά στο διάστημα. Το ένα είναι η έλλειψη βαρύτητας και το άλλο είναι το κενό. Δεν μπορεί να επιβιώσει καμία μορφή ζωής στο κενό.
Το πρώτο λοιπόν που νιώθει κανείς όταν βρίσκεται στο διάστημα είναι η πίεση με την αίσθηση ότι χάνεις τον έλεγχο.
Κάποιες φορές όμως μπορώ να πω ότι νιώθει κανείς πάρα πολύ όμορφα και άνετα.
Ο ύπνος είναι κάτι πολύ εύκολο στο διάστημα, μπορεί να κοιμηθείς πολύ εύκολα.
Όταν βλέπεις έξω από το παράθυρο τη γη, συνειδητοποιείς ότι όλη η ζωή, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων που βρίσκονται σε αυτό τον πλανήτη, επιπλέει μέσα σε ένα μαύρο χώρο.
Η εικόνα αυτή και η σκέψη σε συγκλονίζει. Και επιπλέον, χρειάζεσαι μόλις 90 λεπτά για να κάνεις μία πλήρη τροχιά της γης. Ο πλανήτης είναι τόσο τεράστιος. Σου φαίνεται τόσο τεράστιος κι ο άνθρωπος τόσο μικρός μπροστά του. Την ημέρα δεν μπορείς να διακρίνεις την ανθρώπινη δραστηριότητα αλλά τη νύχτα που ανάβουν τα φώτα καταλαβαίνεις πως ο άνθρωπος έχει καταλάβει σχεδόν όλο τον πλανήτη.
Πήγα στο διάστημα δύο φορές, η πρώτη ήταν το 1992 και τότε ο πληθυσμός της γης ήταν 5 δισεκατομμύρια. Τη δεύτερη φορά που πήγα ήταν το 2000 και τότε ο πληθυσμός της γης ήταν 6,1 δισεκατομμύρια. Ο φωτισμός που εξέπεμπε η γη ήταν πάρα πολύ διαφορετικός. Εκτιμάται ότι το 2060 ο πληθυσμός της γης θα φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα φτάσουμε ως εκεί. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μας το επιτρέψει ο εγωισμός μας.
Το διάστημα είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα της βιομηχανίας κινηματογράφου όπως ξέρετε και έχουμε δει πολλές φορές αποστολές από τη γη σε άλλους πλανήτες στη μεγάλη οθόνη. Πιστεύετε ότι με τους νόμους της φυσικής που γνωρίζουμε σήμερα, μπορούμε να φτάσουμε σε άλλους πλανήτες όπου θα μπορούμε να επιβιώσουμε εκεί;
Θα πρέπει να πάρουμε μαζί μας το γήινο περιβάλλον, δηλαδή φαγητό, νερό και αέρα. Αλλά αυτό ίσως να μην είναι αρκετό αν πρέπει να μείνουμε στο διάστημα για αρκετό καιρό.
Στο φεγγάρι έχουμε ήδη πάει, στον Άρη επίσης θα μπορούσαμε να πάμε αλλά το να ζήσουμε εκεί και να αναπαραχθούν γενιές ανθρώπων δεν νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε, γιατί αυτό θα απαιτούσε μία διαφορετική μορφή ζωής.
Ήμουν πάρα πολύ εντυπωσιασμένος όταν επέστρεψα από το διάστημα. Βρισκόμουν μέσα σε ένα προστατευμένο χώρο. Ο αέρας που αναπνέανμε ερχόταν από μηχανήματα και όταν φτάσαμε και άνοιξε η πόρτα της κάψουλας, ξαφνικά μπήκε μέσα ο καθαρός αέρας.
Ο αέρας μυρίζει, μεταφέρει πολλά μικρόβια και επίσης έχει και υγρασία αλλά μόλις πήρα την πρώτη ανάσα, ένιωσα ότι επέστρεψα στο σπίτι μου. Στο διάστημα τα πάντα είναι τεχνητά και καμία μορφή ζωής εκτός από τον άνθρωπο με τις προϋποθέσεις που προείπα, δεν μπορεί να ζήσει εκεί.
Τι μπορεί να μας διδάξει το διάστημα για να αντιμετωπίσουμε μεγάλα σύγχρονα προβλήματα όπως για παράδειγμα η κλιματική αλλαγή ή η τρύπα του όζοντος κτλ.
Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλος ρόλος για τη γνώση που μπορούμε να πάρουμε από την εξερεύνηση του Διαστήματος τα επόμενα χρόνια καθώς παρατηρώντας τη γη από το διάστημα μπορούμε να δούμε παγκόσμια προβλήματα και ζητήματα. Σήμερα για παράδειγμα όπως είπατε η τρύπα του όζοντος παρατηρείται από δορυφόρους Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να πάρουμε επιστημονικά δεδομένα από δορυφόρος έξω από τον πλανήτη μας και έτσι να μπορούμε να έχουμε τη μεγάλη εικόνα του τι συμβαίνει και τι θα συμβεί στο μέλλον στον πλανήτη.
Δεν βρισκόμαστε πια στην εποχή του ψυχρού πολέμου και των ανταγωνισμών στο διάστημα. Σε τι επίπεδο βρίσκεται σήμερα η συνεργασία μεταξύ χωρών στο διάστημα και ποιός ο ρόλος της Ιαπωνίας;
Μιλήσατε για ψυχρό πόλεμο, αυτό ήταν κάτι μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Με τον διεθνή διαστημικό σταθμό αυτές οι δύο δυνάμεις ενώθηκαν. Η Ιαπωνία παίζει ένα σημαντικό ρόλο καθώς συμμετείχε στο διεθνές διαστημικό πρόγραμμα από την αρχή του. Καταλάβαμε ότι θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε στον τεχνολογικό τομέα, σε ανάγκες διαφορετικές από αυτές που κάλυπταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία.
Ο διεθνής διαστημικός σταθμός είναι ένα σύμβολο της υπέρβασης του ψυχρού πολέμου. Αλλά θα πρέπει να πούμε ότι ένας νέος ψυχρός πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας.
Η Κίνα έχει εξελιχθεί σε μία χώρα παραγωγό υψηλής τεχνολογίας και ένα κομμάτι αυτής της τεχνολογίας έχειπροσανατολισμό στο διάστημα.
Η Ιαπωνία σαν μία είναι σημαντική δύναμη στο διάστημα χώρα γειτονική με την Κίνα γνωρίζει την κουλτούρα της πάρα πολύ καλά, Είμαστε μία χώρα ελεύθερη και δημοκρατική και μπορούμε να λειτουργήσουμε ως σύνδεσμος επικοινωνίας μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.