Μία μέρα έμεινε για το δημοψήφισμα της Κυριακής, με τα δύο στρατόπεδα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με το άλλο, γεγονός που δημιουργεί εντάσεις οι οποίες κλιμακώνονται. Εδώ ακούγονται φοβερά πράγματα και από τις δύο πλευρές σε μια προσπάθεια να επηρεαστεί έστω και την τελευταία στιγμή το 10% των αναποφάσιστων ή τουλάχιστον όσων δηλώνουν αναποφάσιστοι γιατί όπως μπορεί κανείς να καταλάβει η δήλωση προτίμησης στις δημοσκοπήσεις κάτω από αυτό το κλίμα δεν είναι αξιόπιστη.
Ο αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος κατηγόρησε εκ νέου το κυβερνών κόμμα για “ελεγχόμενο πραξικόπημα” ενώ τα στελέχη του κόμματος αναρωτιούνται δημόσια, πως κάποιοι από το κυβερνών κόμμα δεν είχαν πληροφόρηση από το δίκτυο του Φετουλάχ Γιουλέν με τον οποίο διατηρούν διαύλους επικοινωνίας. Να υπενθυμίσουμε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν έχει υποδείξει ως υπεύθυνο για το πραξικόπημα του περασμένο Ιουλίου τον εξόριστο ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.
Ο Ερντογάν από την άλλη κατηγόρησε δημόσια τον Κιλιντσάρογλου ότι την ώρα του πραξικοπήματος είχε ύποπτες τηλεφωνικές συνομιλίες. Με λίγα λόγια η αντιπαράθεση έχει ξεφύγει από τα όρια και αυτό μάλλον ευνοεί τον Ερντογάν οποίος θέλει να παρουσιάσει το δημοψήφισμα ως άλλη μια αναμέτρηση απέναντι στους κεμαλιστές, την ώρα που αυτοί κάνουν ότι μπορούν για να υπερβούν τον κομματικό πατριωτισμό των ψηφοφόρων και να παρουσιάσουν το αυριανό δημοψήφισμα σαν ένα ερώτημα για το μέλλον της δημοκρατίας.
Η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη στο παρά πέντε της αντιπαράθεσης με δηλώσεις στελέχους του κυβερνώντος κόμματος που έκανε λόγο για εισαγωγή της Τουρκίας σε 'ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης'. Όπως καταλαβαίνει κανείς αυτή και μόνο η φράση, με το κουρδικό ζήτημα ανοιχτό και σε κρίσιμη φάση, προκάλεσε οξεία αντίδραση από το εθνικιστικό Κόμμα του Μπαχτσελί που επίσης συμπαρατάσσεται με τον Ερντογάν στο ΝΑΙ. Η αντίδραση μάλιστα υποχρέωσε τον πρωθυπουργό Γιλντιρίμ να παρέμβει πυροσβεστικά γιατί αν ξεφύγει αυτή η αντιπαράθεση κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα όλη η στρατηγική του στρατοπέδου του ΝΑΙ.
Η απάντηση είναι πολύ περίπλοκη και μας οδηγεί στο επόμενο κρίσιμο ερώτημα που θα προκύψει την επόμενη του δημοψηφίσματος: ποιο θα είναι το μέλλον τόσο του Κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης όσο και των εθνικιστών;
Πρώτον γιατί ήδη στο κυβερνών κόμμα υπάρχει προβληματισμός και δυσφορία για τις εξελίξεις η οποία εκφράζεται σιωπηλά μεν αλλά εύγλωττα από τις αποστάσεις που έχουν κρατήσει οι Νταβούτογλου και Γκιούλ. Από την άλλη στους εθνικιστές, η εσωκομματική αντιπολίτευση όχι μόνο δεν είναι σιωπηλή αλλά δεν αστειεύεται καθόλου με την παρούσα κατάσταση. Με επικεφαλής την Μεράλ Ακσενέρ, πρώην υπουργό, η οποία έχει ταχθεί υπέρ του Όχι. Και το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι την Ακσενέρ, υποστηρίζουν μυστικά και κάποια στελέχη του κόμματος του Έρντογάν.
Έχουμε λοιπόν από τη μία μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ Ερντογάν και Εθνικιστών η οποία αν διαταραχθεί κινδυνεύει το ΝΑΙ και από την άλλη την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, τις προϋποθέσεις για διάσπαση και των δύο κομμάτων.