"Είμαι εδώ από τις έξι το πρωί, η ώρα έχει πάει δέκα το βράδυ και ακόμη περιμένω πότε θα φύγω. Η διαδικασία εξελίσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς...", μου λέει η Αντριέλ, Ιρανή πρόσφυγας, έξω από το κέντρο καταγραφής Λανγκέζο στο Βερολίνο.

Η Αντριέλ έφτασε πριν λίγες ημέρες στη Γερμανία και πρόκειται να κάνει αίτηση για άσυλο. Με δεδομένο ότι είναι ανύπανδρη μητέρα και βαφτίστηκε χριστιανή, της είναι σχεδόν αδύνατο να επιστρέψει στο Ιράν και φοβάται μήπως απελαθεί.

Το Λαγκέζο είναι το βασικό κέντρο καταγραφής προσφύγων στο Βερολίνο και αυτό που "ντροπιάζει" τις γερμανικές αρχές οι οποίες φημίζονται για την ετοιμότητα και τον άψογο προγραμματισμό τους.
Μια ομάδα προσφύγων είχε μηνύσει πριν μερικές εβδομάδες τις αρμόδιες αρχές για ολιγωρία, καθώς βρίσκονταν εκεί επί μία εβδομάδα χωρίς να έχουν καταγραφεί.

Επανειλημμένα οι τοπικές αρχές έχουν δηλώσει ότι δεν ήταν προετοιμασμένες για τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων, γεγονός που το παραδέχθηκε και ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος μιλώντας στο CNN Greece, θέλοντας να μην κατονομαστεί. Από την αρχή του χρόνου, το Βερολίνο έχει υποδεχθεί περίπου 70.000 πρόσφυγες. Τα γερμανικά μέσα έχουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ρεπορτάζ για το χάος στο Λανγκέζο και ανθρώπους που περιμένουν για πολλές μέρες ή και μήνα για ένα ραντεβού για την αίτηση ασύλου. Μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή μπορεί να δει κανείς κόσμο να περιμένει απ έξω, να κοιμάται τα βράδια στο πεζοδρόμιο και να περιφέρεται στην πόλη. Το πόσο θα περιμένουν μετά την αίτηση ασύλου για την πρώτη συνέντευξη ξεκινά από τρεις μήνες και μπορεί να φτάσει και χρόνια...

Όπως έγραφε πριν μερικές μέρες το έγκυρο περιοδικό Stern, στο Βερολίνο περιφέρονται και μένουν σε καταλύματα όπως όπως ή σε σπίτια γνωστών τους, περίπου 15.000 πρόσφυγες.

Το κέντρο καταγραφής τούς περνάει και ένα βραχιόλι στο χέρι το οποίο είναι στην ουσία κάρτα απεριορίστων διαδρομών για όλα τα μέσα μεταφοράς.


Στις οικογένειες με παιδιά επιτρέπεται να περάσουν τη νύχτα στις σκηνές ενώ παραδίπλα έχει ανοίξει και ένα κλειστό γυμναστήριο για να κοιμούνται οι οικογένειες.

Ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα είναι η ασφάλεια. Όπως μου είπε Γερμανός ακτιβιστής που βοηθάει τους πρόσφυγες εκεί, οι τοπικές αρχές έχουν αναθέσει την ασφάλεια στο Κέντρο σε ιδιωτική εταιρία.
"Πριν μερικές ημέρες έπεσε πολύ ξύλο. Η εταιρία security ήταν πολύ προκλητική."

Πρόβλημα για πολλούς η μετεγκατάσταση
Το θέμα των καθυστερήσεων στην καταγραφή και στην αίτηση ασύλου δεν είναι το μόνο σημαντικό πρόβλημα. Για πολύ κόσμο το βασικό πρόβλημα είναι η μετεγκατάσταση τους, η οποία γίνεται με βάση τα ποσοστά που μπορεί να δεχθεί κάθε περιοχή. Για παράδειγμα, το Βερολίνο θα δεχθεί το 1,5% των προσφύγων, το Μόναχο το 15,3% κτλ.

Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που έχουν ήδη συγγενείς ή γνωστούς σε κάποια πόλη;
Η μετεγκατάστασή τους γίνεται τυχαία, μου λέει η Αντριέλ.

"Όταν ήρθα παρακάλεσα τις αρχές εδώ να πάω μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους. Έχω παιδί με ειδικές ανάγκες και δεν θα ήθελα να με χωρίσουν από τους ανθρώπους που γνωρίζω και με τους οποίους ταξίδεψα μαζί. Εδώ χωρίζουν τους ανθρώπους και τους στέλνουν σε διάφορα μέρη στην τύχη. Κάποιοι από αυτούς φεύγουν από τα καταλύματα και καταγράφονται ξανά για δεύτερη φορά. Εγώ την πρώτη φορά καταγράφηκα σε άλλο μέρος... Είμαι ανύπανδρη μητέρα, έχω παιδί με ειδικές ανάγκες, τους έδειξα όλα τα έγγραφα και τους παρακάλεσε να μη με στείλουν όπου θέλουν αυτοί. Έχω γνωστούς στο Βερολίνο και θα ήθελα να μείνω εδώ. Δεν θέλω υποχρεωτικά να με αφήσουν να φύγω. Ας μείνω στα καταλύματα προς το παρόν, αρκεί να ξέρω ότι θα μείνω εδώ και ότι στο μέλλον θα έχω ανθρώπους να με βοηθήσουν.

Επέμεινα ότι έχω παιδί αυτιστικό και θέλω να μείνω εδώ και η απάντησή τους ήταν ότι δεν τους ενδιαφέρει για το που θα εγκατασταθώ".


Ήρθα στη Γερμανία με πλαστό διαβατήριο
-Στη Γερμανία πως ήρθες; ρωτάω την Αντριέλ.
-Ήρθα στη Γερμανία από τη Βουδαπέστη και αεροπορικώς από την Τουρκία."
-Αυτό σημαίνει ότι είχες διαβατήριο.
-Ναι, άλλα όχι το δικό μου. Αγόρασα ένα.
-Πλαστό;
-Φυσικά. Αν πληρώσεις όλα γίνονται. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου προμηθεύσουν τα πάντα. Για να έρθουμε εδώ, μέχρι στιγμής έχω πληρώσει 30.000 δολάρια. Λάθος δικό μου ίσως γιατί υπάρχουν άνθρωποι που τους κόστισε 6.000 δολάρια αλλά εξαρτάται από το πώς θα έρθεις, το εισιτήριο που θα πληρώσεις κ.τ.λ.

"Κάποιοι φίλοι μου θέλησαν να περάσουν στην Ελλάδα με βάρκα. Η βάρκα τους βούλιαξε και ευτυχώς τους έσωσαν οι Έλληνες.

Η Γερμανία ισχυρίζεται ότι προσφέρει τα πάντα στους πρόσφυγες αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Σήμερα είμαστε εδώ, αύριο θα μας πάνε κάπου αλλού. Γνώρισα κόσμο που είναι στη Γερμανία τέσσερις μήνες και περιφέρεται από το ένα μέρος στο άλλο."


Όση ώρα ήμουν έξω από το Λανγκέζο πέρασε πάρα πολύ κόσμος φέρνοντας πράγματα, κυρίως τρόφιμα και κουβέρτες, γι αυτούς που μένουν έξω στο κρύο.

Κοντά στην πύλη του Κέντρου συνάντησα τον Μάρκους.

Κάθε βράδυ τους τελευταίους τρεις μήνες, έρχονται μαζί με τη γυναίκα του και μοιράζουν τσάι, καφέ και ψωμί στους πρόσφυγες.

"Το κάνουμε με δικά μας έξοδα. Τους μοιράζουμε τσάι, μιλάμε λίγο μαζί τους, τους δίνουμε πληροφορίες για οργανώσεις που βοηθούν πρόσφυγες και στις οποίες μπορούν να απευθυνθούν. Κάθε μέρα βλέπω καινούργια πρόσωπα. Κάποιοι χάνονται αλλά μετά από μια εβδομάδα μερικοί επιστρέφουν.

Με φίλους μου πολλές φορές παίρνουμε κάποιους και τους κάνουμε βόλτα στο Βερολίνο. Άλλες φορές μαζεύουμε λεφτά και πληρώνουμε για το πρωινό τους. Ό,τι μπορούμε κάνουμε..."