Την ευφορία που προκάλεσε η πτώση του Καντάφι στη Λιβύη το 2011και τις πρώτες προσπάθειες να εδραιωθεί μια «κανονική δημοκρατία», ακολούθησε πολύ γρήγορα το χάος. Ένας εκτεταμένος εμφύλιος πόλεμος όπου όλοι πολεμούν με όλους, σε μια χώρα που με το ζόρι προσπαθεί να κρατηθεί ενωμένη και έχει φτάσει στο σημείο να έχει πια δύο κυβερνήσεις και τέσσερις στρατούς.

Αυτό μάλιστα χωρίς να υπολογίσουμε τις κάθε λογής φυλές με τα βιλαέτια τους και τις πάμπολλες ένοπλες ομάδες κάθε ιδεολογικής απόχρωσης. Με δεδομένη αυτή τη χαοτική κατάσταση, δεν έχουν άδικο όσοι προβλέπουν να μετατρέπεται σύντομα η χώρα σε ένα νέο Ιράκ ή μια νέα Συρία που εκτός από την αστάθεια που θα φέρει σε όλη την περιοχή, θα αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την πετρελαϊκή αγορά και θα πυροδοτήσει ένα νέο και ακόμη πιο ευρύ προσφυγικό ρεύμα προς την Ευρώπη. Στο σημείο αυτό μάλιστα η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάθε λόγο να επιθυμεί την επιστροφή της σταθερότητας στη Λιβύη μιας και από τις ακτές της ξεκινά το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα των τελευταίων μηνών.

Έμποδιο σε όλα τα παραπάνω προσπαθεί να βάλει ένας ελληνικής καταγωγής –ή καλύτερα Κρητικής όπου προτιμά να λέει ο ίδιος - Λίβυος που ακούει στο όνομα Χασάν Τατανάκης , ο οποίος έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια να βάλει φρένο στην αναρχία που επικρατεί στη Λιβύη και να φέρει στο εδώλιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου τους υπευθύνους για εγκλήματα πολέμου και για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Είναι ένα πρώτο βήμα για να αποκατασταθεί η τάξη στη Λιβύη και αν επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε πολιτικά μια τέτοια κίνηση θα τολμούσαμε να πούμε ότι κάποιοι σε ανώτερο διεθνές πολιτικό επίπεδο έχουν μάλλον αποφασίσει να μην επιτρέψουν τη μετατροπή της Λιβύης σε Συρία.
Το ίδρυμα «Δικαιοσύνη τώρα» που ιδρύθηκε πρόσφατα και έχει έδρα το Κάιρο της Αιγύπτου είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση προς την κατεύθυνση που αναφέραμε και αυτό φαίνεται από τη συμμετοχή και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που αναλαμβάνει σε αυτή την πρωτοβουλία ο Λουίς Μορένο Οκάμπο, πρώην γενικός εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου –είχε διαδεχθεί σε αυτή τη θέση την περίφημη Κάρλα Ντελ Πόντε – με τεράστια εμπειρία και δεκάδες υποθέσεις στο χαρτοφυλάκιό του μεταξύ αυτών τα εγκλήματα της χούντας της Αργεντινής και υποθέσεις εγκλημάτων πολέμου σε Κονγκό, Ουγκάντα, Κένυα, Νταρφούρ, κτλ

Σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΟΗΕ άμαχοι στη Λιβύη έχουν πέσει τα δύο τελευταία χρόνια θύματα βομβαρδισμών από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές κυρίως από τις ένοπλες ισλαμικές ομάδες ενώ υπάρχουν αναρίθμητες καταγγελίες για επιθέσεις σε ακτιβιστές, δημοσιογράφους, δημόσια πρόσωπα, σχολεία, νοσοκομεία κτλ.
Βέβαια το θέμα γίνεται ακόμη πιο σοβαρό από τη στιγμή που είναι πλέον γνωστό πως δρουν στη χώρα ομάδες που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα και τον ISIS.

Ο Τατανάκης είχε την ιδέα για το συγκεκριμένο ίδρυμα και προσκάλεσε στην ομάδα τον Οκάμπο και άλλους διακεκριμένους πανεπιστημιακούς και νομικούς από Ευρώπη και Αμερική.
Ο Οκάμπο αυτή τη στιγμή είναι ο βασικός νομικός σύμβουλος του ιδρύματος. Όπως λέει ο ίδιος οι προοπτικές επιτυχίας αυτού του εγχειρήματος θα ήταν μηδενικές χωρίς την εξασφάλιση της συνεργασίας των φυλάρχων. Ένας από τους στόχους λοιπόν του ιδρύματος είναι να λυθούν οι διαφορές μεταξύ των φυλών ώστε να συνεργαστούν εναντίων των ισλαμικών ομάδων. Όπως λέει ο κ. Τανακάκης δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των ισλαμικών ομάδων. Όλες έχουν τον ίδιο σκοπό και το μόνο που αλλάζει είναι η ονομασία τους.
"Το ίδρυμα "Δικαιοσύνη τώρα" έχει προσλάβει ήδη είκοσι ερευνητές οι οποίοι συγκεντρώνουν στοιχεία και πληροφορίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκλήματα πολέμου. Τα ευρήματα θα παραδίδονται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για να ξεκινούν οι διώξεις των υπευθύνων και επίσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας ώστε να προωθούνται κυρώσεις σε βάρος προσώπων που σχετίζονται με εγκλήματα πολέμου και τρομοκρατία".
Ο Τατανάκης, σπούδασε στη Μεγάλη Βρετανία και δραστηριοποιήθηκε για πολλά χρόνια στην πετρελαϊκή βιομηχανία και έχει σημαντική φιλανθρωπική δράση στη Λιβύη και όχι μόνο. Έχει προσφέρει σημαντική χρηματική βοήθεια στα Ηνωμένα Έθνη για την αντιμετώπιση της στρατολόγησης παιδιών σε αντάρτικούς στρατούς στο Νότιο Σουδάν αλλά και στην Ουγκάντα υπό τον περίφημο πολέμαρχο Τζόζεφ Κόνι. Το 2011 ήταν από τους βασικούς χρηματοδότες της εξέγερσης κατά του Καντάφι μέσω του ιδρύματός του "Ελεύθερη Λιβύη" . Το ίδρυμα δαπάνησε τουλάχιστον 15 εκατομμύρια δολάρια, προσωπική του περιουσία, για την στήριξη του πληθυσμού, με είδη πρώτης ανάγκης και την νοσηλεία εκατοντάδων τραυματιών και την οικονομική στήριξη δύο καταυλισμών προσφύγων στην Τυνησία υπό την εποπτεία του ΟΗΕ. Το ίδρυμά του έχει επίσης χρηματοδοτήσει τα τελευταία χρόνια έργα υποδομής στη Λιβύη καθώς και την κατασκευή και οργάνωση τεσσάρων αστυνομιών τμημάτων. Σήμερα με έδρα των επιχειρήσεων του το Κάιρο, δραστηριοποιείται στα μέσα ενημέρωσης.