Η ουκρανική κρίση εξελίσσεται με τη Ρωσία κάθε μέρα που περνά να αποδυναμώνει όλο και περισσότερο την κυβέρνηση του Κιέβου, δημιουργώντας μια ντε φάκτο κατάσταση στις ανατολικές επαρχίες. Όσο όμως η κατάσταση αυτή παίρνει σχήμα και μορφή η κρίση μεταφέρεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση που καλείται να αποφασίσει αν θα κάνει το χατίρι των ΗΠΑ και θα πει «ναι» σε επιπλέον κυρώσεις.
Σοβαρά ευρωπαϊκά μέσα όπως οι Financial Times και το Sρiegel αυτή την εβδομάδα αναφέρονταν με προβληματισμό, στο δίλλημα της Ευρώπης και συγκριμένα τη Γερμανίας αν θα πρέπει να επιβληθούν νέες κυρώσεις στη Μόσχα.

Η Γερμανία της κυρίας Μέρκελ δείχνει παγιδευμένη σε μία ψυχροπολεμική κατάσταση με έναν από τους βασικούς της εταίρους και τον κύριο προμηθευτή της σε φυσικό αέριο. Αξίζει τελικά να διαρραγεί αυτή η σχέση για χάρη της Ουκρανίας; αναρωτιούνται Γερμανοί οικονομολόγοι και βιομήχανοι. Σίγουρα αυτό αναρωτιέται και η κυρία Μέρκελ και προσπαθεί μέχρι στιγμής να ισορροπήσει μεταξύ των δικών της συμφερόντων και των πιέσεων που ασκούν οι «σκληροπυρηνικοί» της Ευρώπης και οι ΗΠΑ.

Η Ευρώπη καλείται να αποφασίσει αν θα προχωρήσει σε τρίτο γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας αλλά κάτι τέτοιο θα γίνει αν η ΕΕ συμφωνήσει ομόφωνα. Οι δύο πρώτοι γύροι κυρώσεων δεν είχαν μεγάλες επιπτώσεις και δεν άγγιζαν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο τρίτος γύρος όμως θα είναι διαφορετικός. Θέλει να φτάσει μέχρι εκεί η Γερμανία; Μάλλον όχι, αν ερμηνεύσουμε την δήλωση της κυρίας Μέρκελ ότι θα συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο μόνο αν ο Πούτιν δημιουργήσει πρόβλημα στις ουκρανικές εκλογές. Ο Πούτιν πάντως από την πλευρά του είπε ότι «οι εκλογές είναι καλή ιδέα, προς τη σωστή κατεύθυνση» που σημαίνει ότι δεν έχει αντίρρηση με τις εκλογές. Αρκεί να μην γίνουν στην Ανατολικής Ουκρανία - θα μπορούσε να συμπληρώσει κάποιος - και όντως όπως διαμορφώνεται η κατάσταση δεν είναι δυνατό να γίνουν προεδρικές εκλογές στο Ντονέτσκ και στο Λουγκάνσκ υπό αυτές τις συνθήκες.

Οι Ευρωπαίοι είναι διχασμένοι. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, και η Βρετανία είναι πιο σκληρές ζητώντας άμεσα νέες κυρώσεις. Χώρες της κεντρικής Ευρώπης είναι μετριοπαθείς ποντάροντας στην διπλωματία ενώ ο ευρωπαϊκός νότος φοβάται για τις πιθανές οικονομικές συνέπιες στη δική του οικονομία. Γάλλοι και Γερμανοί ακολουθούν τη μέση οδό. Δεν θέλουν κυρώσεις αλλά τις στηρίζουν αν ο Πούτιν συνεχίσει να αποσταθεροποιεί την Ουκρανία.
Το πρόβλημα είναι ότι κάθε μπλοκ χωρών θέλει άλλου είδους κυρώσεις. Για παράδειγμα η Βρετανία θέλει ενεργειακό μποϊκοτάζ που δεν θέλουν οι ανατολικές χώρες , η Γερμανία θέλει οικονομικές κυρώσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας επενδύσεων κάτι που δεν θέλει η Βρετανία και η Κύπρος γιατί θα πληγούν και οι δικοί τους χρηματοπιστωτικοί τομείς. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι κυρώσεις στη Ρωσία θα πονέσουν και την Ευρώπη.
Πρώτον γιατί η Ευρώπη κινδυνεύει με βαθύ διχασμό και ο Πούτιν θα πετύχει το στόχο του: Να βάλει δηλαδή τους Ευρωπαίους να τσακωθούν μεταξύ τους.
Δεύτερον γιατί θα υπάρξει οικονομική συνέπεια στις ευρωπαϊκές χώρες. Έκθεση της Κομισιόν που δημοσίευσε το Spiegel λέει ότι φέτος η Γερμανία θα έχει απώλειες του ΑΕΠ 0,9% και του χρόνου 0,3%. Και τέλος η Ρωσία έχει μικρό εξωτερικό χρέος και μεγάλα συναλλαγματικά αποθέματα που σημαίνει ότι αν τις επιβληθούν σκληρές κυρώσεις έχει αντέχει δύο χρόνια μέχρι να βρει καινούργιους πελάτες για το αέριό της.
Αυτοί οι τρεις λόγοι είναι που κάνουν την κυρία Μέρκελ να θέλει να αποφύγει τις κυρώσεις. Και αυτό θα γίνει είτε ερχόμενη σε συμφωνία με την κ. Πούτιν ότι πραγματικά δεν θα εμποδίσει τις εκλογές είτε με το να πείσει το Κίεβο να της αναβάλει για τουλάχιστον λόγο καιρό.