Στο τέλος του χρόνου περίπου 3,1 δισεκατομμύρια πολιτών σε όλο τον κόσμο θα είναι εργαζόμενοι. Παρά το γεγονός ότι ποτέ μέχρι σήμερα η αγορά εργασίας δεν είχε δει τόσο υψηλό αριθμό εργαζομένων υπάρχει γενικότερα η αίσθηση η απασχόληση σήμερα βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση που τη βιώνουν περισσότερο οι αναπτυγμένες οικονομίες που προσπαθούν αγκομαχώντας να αφήσουν πίσω τους την ύφεση.
Η αίσθηση ότι η αγορά εργασίας βρίσκεται σε κρίση δεν προέρχεται μόνο από το ότι 205 εκατομμύρια άνθρωποι –επισήμως τουλάχιστον- είναι άνεργοι ή ότι η ανεργία χτυπά περισσότερο τους νέους. Η αίσθηση προέρχεται από το γεγονός ότι η ποιότητα της εργασίας, οι συνθήκες αλλά και το αίσθημα τις εργασιακής ασφάλειας έχουν υποχωρήσει αισθητά.
Σύμφωνα με τη εταιρία Gallup, ο δείκτης υποαπασχόλησης βρίσκεται στο 19% τις παγκόσμιας εργατικής δύναμης. Το ποσοστό αυτό προκύπτει από το ποσοστό των ανέργων που ανέρχεται σε 7% και από τους υποαπασχολούμενους που αγγίζουν το 12%. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, το 2009, 1,53 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι είτε είχαν μια επισφαλή θέση εργασίας, είτε ήταν αυτοαπασχολούμενοι είτε δούλευαν κακοπληρωμένοι σε οικογενειακές επιχειρήσεις.
 
Οι νέοι είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα.. Στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ, το 2007 η ανεργία βρισκόταν στο 14,2% ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες έφτανε μόλις το 4,9%. Το πρώτο τρίμηνο του 2011 τα αντίστοιχα νούμερα ήταν 19,7% και 7,3% ενώ σε κάποιες χώρες τα ποσοστά είναι κατά πολύ υψηλότερα όπως στην Ισπανία όπου η ανεργία των νέων φτάνει το 44%. Προκαλεί αίσθηση πάντως ότι ακόμη και το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό Economist καταλογίζει την ευθύνη γι αυτή την ανισσόροπα στην ευέλικτη εργασία παραδεχόμενο ότι οι ευέλικτοι εργαζόμενοι γίνονται ευκολότερα θύματα απόλυσης.
Το πιο ανησυχητικό ωστόσο είναι το ποσοστό των νέων που χαρακτηρίζονται ως «ΝΕΕΤS» δηλαδή άνεργοι, χωρίς να βρίσκονται σε διαδικασία σπουδών ή κατάρτισης, και που φτάνει το 12,5% σε νέους μεταξύ 15 και 24 χρονών.

Όπως σημειώνει ο Economist, η παγκοσμιοποίηση και η υψηλή τεχνολογία έχουν αλλάξει τη δομή της αγοράς εργασίας και η ανεργία είναι πιθανό να εξακολουθήσει να κινείται σε υψηλά ποσοστά στις αναπτυγμένες οικονομίες. Όχι μόνο γιατί η χαμηλής εξειδίκευσης εργασία θα συνεχίσει να μετακινείται προς τις αναπτυσσόμενε οικονομίες όπου το εργατικό κόστος παραμένει χαμηλό αλλά για δύο ακόμη λόγους. Πρώτον γιατί για να αντιστραφεί αυτή η τάση θα χρειαστούν δομικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, στην εκπαίδευση, στη φορολογία και στο κοινωνικό κράτος που θα πάρουν χρόνο και δεύτερον γιατί η τάση της μετακίνηση της εργασίας στις αναπτυσσόμενες οικονομίες έχει ξεπεράσει πλέον το απλό εργατικό δυναμικό και με τι βοήθεια της τεχνολογίας αγγίζει και του πιο καταρτισμένους εργαζόμενους από προγραμματιστές μέχρι υπαλλήλους γραμματειακής υποστήριξης.

Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 18-09-2011