Ρότζερ Κέπελ
Δημοσιογράφος με αριστερές καταβολές και νυν εκδότης, ευπαρουσίαστος και με κοφτερή γλώσσα.Μπορεί σήμερα οι ακροδεξιές απόψεις του Ρότζερ Κέπελ να μην εκφράζουν την πλειοψηφία των Ελβετών πολιτών φαίνεται όμως ότι ελβετική ακροδεξιά έχει βρει τον «άνθρωπό της». Η εφημερίδα του, Weltwoche, με κυκλοφορία κοντά στα 80.000 φύλλα μπορεί να μην είναι από τις μεγαλύτερες αλλά ο ίδιος είναι ο πιο γνωστός Ελβετός εκδότης εντός και εκτός της χώρας του.Ο 44χρονος Κέπελ έχει αφιερώσει την καριέρα του στην υπηρεσία του Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος και του πνευματικού του ηγέτη του Κρίστοφ Μπλόχερ και στηρίζει τις απόψεις του κόμματος μέσα από την εφημερίδα του, αλλά και με δημόσιες εμφανίσεις και συμμετοχές σε talk show.Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το ύφος και η γλώσσα του, που αντίστοιχο δεν έχει δει ποτέ μέχρι σήμερα η Ελβετία.Στο στόχαστρό του μπαίνουν η φιλελεύθερη οικονομία, η Ευρώπη, οι μετανάστες και οι φεμινίστριες. Φανατικός υποστηρικτής του ελβετικού τραπεζικού συστήματος άστραψε μετά τις αποκαλύψεις ότι οι Γερμανικές αρχές δέχθηκαν ένα ψηφιακό δίσκο με κλεμμένες πληροφορίες για λογαριασμούς Γερμανών πολιτών. «Όλοι οι Γερμανοί πολιτικοί που περνούν τα σύνορα της χώρας θα πρέπει να συλλαμβάνονται ως κλεπταποδόχοι. Η Γερμανία ξοδεύει εκατομμύρια για να ενθαρρύνει κάποιους να παραβιάζουν τον ελβετικό νόμο» θα πει σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Στήριξε με πάθος την απαγόρευση της ανέγερσης μιναρέδων στην Ελβετία χαρακτηρίζοντάς τους ως «σύμβολο της ισλαμικής κατάκτησης». Από το στόχαστρό του δε ξεφεύγουν ούτε οι γυναίκες. Σε άρθρο του στη Weltwoche αναρωτιόταν «γιατί πολιτικά οι γυναίκες έχουν μια ροπή προς την αριστερά», για να συμπεράνει αμέσως ότι στην οικονομία της αγοράς δεν χρειάζεται να ανησυχούν όπως οι άντρες, για το πώς θα βγάλουν χρήματα. «Όπως και η αριστερά, οι γυναίκες είναι ειδήμονες στο να ξοδεύουν χρήματα που βγάζουν άλλοι» και συνεχίζει περιγράφοντας τον φεμινισμό σαν την εκδίκηση των άσχημων γυναικών απέναντι στους άντρες που έχουν όμορφες γυναίκες.
Ο Κέπελ δεν είχε πάντοτε αυτές τις απόψεις. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του καριέρα του σαν αθλητικός και καλλιτεχνικός συντάκτης σε ελβετικές εφημερίδες ενώ δούλεψε και στη γερμανική Die Welt μέχρι τη στιγμή που ο Ελβετός επιχειρηματίες Τίτο Τεταμάντι του πρότεινε να τον στηρίξει οικονομικά για να αναλάβει την Weltwoche. Καθοριστική στιγμή στην καριέρα του ήταν η γνωριμία του με τον Μπλόχερ. Όπως λέει, πήγε να του πάρει μια σύντομη συνέντευξη και μετά από τρεις ώρες είχε ακόμη ερωτήσεις να του κάνει. Ο Κέπελ σήμερα αποτελεί την εμπροσθοφυλακή Λαϊκού Κόμματος. Στην εφημερίδα του εφαρμόζει σιδηρά πειθαρχία και απολύει όσους δεν ευθυγραμμίζονται με τις ιδέες του, ενώ σκοπός του είναι η σφυρηλάτηση της ιδεολογίας και η παραγωγή επιχειρηματολογίας για τις απόψεις του κόμματος. Θεωρητικά παραμένει δημοσιογράφος, στην ουσία όμως είχε γίνει ήδη πολιτικός.
Μαρίν Λεπέν
Η φυσική διάδοχος του πατέρα της Ζαν Μαρί Λεπέν στην ηγεσία του γαλλικού Εθνικού Μετώπου. Η Μαρίν Λεπέν, είναι ευρωβουλευτής και μία από τους οκτώ αντιπροέδρους του κόμματος.
Εξελέγη για πρώτη φορά το 2004 με ποσοστό 8,58% και επανεξελέγη το 2009 με 10,18%. Στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία το Εθνικό Μέτωπο κατέγραψε πολύ καλές επιδόσεις και η Μαρίν Λεπέν κέρδισε ποσοστό 18,3% στην επαρχία που κατέβηκε υποψήφια. «Είμαστε ξανά στο κέντρο του πολιτικού παιχνιδιού» θα πει μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Για το Ζαν Μαρί Λεπέν οι περιφερειακές εκλογές ήταν η τελευταία αναμέτρηση. Το λόγο αναμένεται να πάρει τώρα η κόρη του η οποία πρόσφατα προέβλεψε ότι στις εκλογές του 2012 στο τελικό γύρο των προεδρικών εκλογών θα βρίσκεται η ίδια με την επικεφαλής των σοσιαλιστών Μαρτίν Ομπρί.
Γκέρτ Βίλντερς
Ο Ολλανδός πολιτικός με το χαρακτηριστικό ξανθό αφάνα μαλλί, είναι από τις πιο προβεβλημένες φιγούρες της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Γνωστός για την αντι-ισλαμική ρητορική του περιμένει τη διεξαγωγή της δίκης του για δηλώσεις που είχε κάνει συγκρίνοντας το Κοράνι και το βιβλίο «Ο Αγών μου» του Χίτλερ. Στο παρελθόν είχε προκαλέσει οργή στους μουσουλμάνους της Ολλανδίας που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο με ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο παρουσίαζε το Ισλάμ με τα μελανότερα χρώματα.
Ο Βίλντερς τείνει να αποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντα στα ολλανδικά πολιτικά πράγματα . Στις πρόσφατες τοπικές εκλογές το κόμμα του βγήκε πρώτο στην πόλη Άμπερε και ήρθε δεύτερο, πίσω από τους Εργατικούς στη Χάγη.
Η άνοδος του Βίλντερς ανησυχεί ιδιαίτερα τα άλλα δύο μεγάλα κόμματα της Ολλανδίας, Χριστιανοδημοκράτες και Εργατικούς, καθώς είναι πολύ πιθανό μετά τις προσεχείς βουλευτικές να μην μπορεί κανένα να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή ακροδεξιού πολιτικού.
Νικ Γκρίφιν
Η φωνή της ακροδεξιάς στη Βρετανία. Πρόεδρος του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος, από το 1999 είναι αυτός που κατάφερε να το βάλει στην Ευρωβουλή. Περιγράφει τον εαυτό του ως εκμοντερνιστή και «νέο εθνικιστή». Χρησιμοποιεί πιο ήπια φρασεολογία για φυλετικά και μεταναστευτικά θέματα και επανειλημμένα έχει κάνει λόγο για πολυπολιτισμικότητα. Είναι αντίθετος με το ευρωπαϊκό ενιαίο νόμισμα, ζητεί την απόσυρση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την εφαρμογή ρυθμίσεων προστατευτισμού για το εμπόριο, αύξηση των δαπανών για εξοπλισμούς και ζητεί την απαγόρευση εισόδου στη Βρετανία άλλων μεταναστών. Διατηρεί στενούς δεσμούς με φασιστικά κόμματα στην Ευρώπη και έχει εκφράσει επανειλημμένα αρνητικές απόψεις για το Ισλάμ και για τους Εβραίους. Πρόσφατα έριξε νερό στο κρασί του λέγοντας ότι το κόμμα του έχει πάψει πλέον να είναι «ομοφοβικό» και ότι έχει πολλούς ομοφυλόφιλους συνεργάτες.
Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 04-04-2010