Displaying items by tag: Ισπανία

Άντα Κολάου. Συγκρατήστε αυτό το όνομα γιατί στο επόμενο διάστημα θα το ακούσουμε αρκετά.
Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, η Ισπανία «αντιγράφει» σε πολιτικό επίπεδο την Ελλάδα με μια μικρή καθυστέρηση. Το μόνο στο οποίο προηγήθηκε ήταν το κίνημα των πλατειών. Ωστόσο στην Ελλάδα η βαθιά κρίση λειτούργησε ως επιταχυντής για την Αριστερά που με μεγάλα άλματα έφτασε στην εξουσία...

Τάγμα «Ιγκόρ Στρέλκοφ», τάγμα Αζόφ, ταξιαρχία Ντονμπάς, Αυτοκρατορική λεγεώνα, Στρατός της γης, Ταξιαρχία Κάρλο Παλομίνο, τάγμα Ντνίπρο, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα στρατιωτικών μονάδων εθελοντών που δρουν στην ευρύτερη περιοχή του Ντονμπάς στην Ουκρανία και που μάχονται κυρίως στο πλευρό των ρωσόφωνων αυτονομιστών και ελάχιστοι με τον ουκρανικό στρατό.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη, χτύπησε τα πιο ευαίσθητα νεύρα της ευρωπαϊκής συντηρητικής πολιτικής ηγεσίας. Μια νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα δήλωσε εξ αρχής – και εξακολουθεί να δηλώνει αν και σε πιο ήπιο ύφος- ότι θα βάλει εμπόδια στην ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική της λιτότητας, και το πιο επικίνδυνο –για τους πολιτικούς της αντιπάλους - είναι ότι έχει θαυμαστές και συνοδοιπόρους στην Ευρώπη. 

Κακά τα ψέματα, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει πλήξει εκτός από τις τσέπες των πολιτών- κυρίως αυτών του ευρωπαϊκού νότου- και τη δημοκρατία. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν το συμπέρασμα αυτό υπερβολικό και να πουν ότι, σε συνθήκες μιας κρίσης τέτοιου μεγέθους, δεν έχουμε την πολυτέλεια να μιλάμε για δημοκρατικό έλλειμμα.
Δεν ξέρω βέβαια αν θα είχαν την ίδια γνώμη αν ζούσαν στην Ισπανία. 

Το τελευταίο μου ταξίδι στη Βαρκελώνη, ήταν μια αποκάλυψη. Όχι βέβαια για την ομορφιά και την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά της, αλλά για το πολιτικό κλίμα που επικρατεί. Γνωρίζω τη Βαρκελώνη αρκετά καλά και έχω πολλούς φίλους Καταλανούς –λογω σπουδών- και γνωρίζω ότι πάντα αυτή η γωνιά της Ισπανίας, διέφερε. Ο εθνικισμός ήταν πάντοτε παρόν, αλλά πότε δεν είχα έρθει αντιμέτωπος στα όσα χρόνια την επισκέπτομαι, με τέτοια πόλωση.

«Οι ευρωεκλογές βύθισαν το δικομματισμό στην Ισπανία». Αυτός ήταν ο τίτλος που «κυκλοφορούσε» περισσότερο την περασμένη Κυριακή το βράδυ στα ισπανικά μέσα ενημέρωσης. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ήδη είχε την πρώτη μεγάλη απώλεια με τον αρχηγό του Αλφρέντο Πέρεθ Ρουμπαλκάμπα να «ρίχνει πετσέτα»...

Μία δεκαετία πριν, η Ισπανία ζούσε έναν κατασκευαστικό οργασμό με κτιριακά συγκροτήματα να ορθώνονται στη μέση του πουθενά ή εντός αστικών κέντρων όπου υπήρχε και το παραμικρό ελεύθερο οικόπεδο. Με την χώρα να βρίσκεται στο πέμπτο έτος οικονομικής κρίσης και τον κατασκευαστικό τομέα να έχει καταρρεύσει...

Το φάντασμα του Φράνκο πλανιέται πάνω από την Ισπανία. Η ισπανική κυβέρνηση προσπάθησε με τον θάνατο του δικτάτορα το 1975, να κλείσει τους παλιούς λογαριασμούς της χώρας με τον φασισμό ώστε η Ισπανία να μπει ομαλά στη δημοκρατία. 
Όπως γίνεται συνήθως όμως σε αυτές τις περιπτώσεις οι παλιοί λογαριασμοί κάποτε ανοίγουν και ζητούν εξόφληση…

Οι «κακές γλώσσες» στην Ισπανία εκτιμούν ότι πολύ σύντομα κάποιοι θα προσπαθήσουν να «σπεκουλάρουν» πάνω στα πτώματα των άτυχων επιβατών της μοιραίας αμαξοστοιχίας της γραμμής Μαδρίτη - Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Αν αναρωτιέστε γιατί, αρκεί να πούμε ότι ήδη έχει κατατεθεί και συζητείται σχέδιο ιδιωτικοποίησης των ισπανικών σιδηροδρόμων.