Πριν από αρκετά χρόνια μιλούσα με μια καθηγήτριά μου Ελληνογαλλίδα, παιδί του Μάη και πολύ καλλιεργημένο άτομο, για το μεταναστευτικό στη Γαλλία, και μου έλεγε πόσο δύσκολο θα είναι μελλοντικά να υπάρξει συνοχή σε αυτή την κοινωνία.
Σε μια κοινωνία που δέχεται μετανάστες από τις πρώην αποικίες, αλλά που δυσκολεύεται να τους ενσωματώσει...

Το 2014 θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συγκριθεί η κρίση των τιμών με την κρίση στη δεκαετία του ΄70. Αυτή την φορά δεν υπάρχει πρόβλημα επάρκειας αλλά πρόβλημα υπερπροσφοράς, για την οποία ο ΟΠΕΚ, το καρτέλ που ελέγχει την πετρελαϊκή αγορά, δεν προτίθεται να κάνει τίποτα προς το παρόν.

Υπάρχει μια χαρακτηριστική φράση, γνωστή μεταξύ των ταξιδιωτών ή υποψήφιων ταξιδιωτών, προς την Κούβα: «Να πάω στην Κούβα πριν πεθάνει ο Κάστρο»... Προφανώς και οι ταξιδιώτες δεν ενδιαφέρονται για το αν πεθάνει ο Κάστρο αλλά για το να προλάβουν να ζήσουν την εμπειρία του υπαρκτού σοσιαλισμού με τροπικό χρώμα, υπό τους ρυθμούς μουσικής σάλσα.

Η παρατεταμένη υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου έχει αρχίσει να μετρά θύματα. Η κρίση στην Ρωσία που και δια στόματος Βλαντιμίρ Πούτιν, εισέρχεται σε ύφεση με ορίζοντα δύο χρόνια, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Βέβαια στην περίπτωση της Ρωσίας η πετρελαϊκή κρίση γίνεται (συμπτωματικά;) μέρος μιας διεθνούς πολιτικής κρίσης και πιέσεων προς τη Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας. 

Για δεύτερη συνεχόμενη μέρα η Ρωσική κεντρική τράπεζα προσπαθεί να συγκρατήσει το ρούβλι με έκτακτες ενέσεις ρευστότητας, καθώς η ρωσική οικονομία μετά από χρόνια φλερτάρει με την ύφεση.
Η συνεχής πτώση των τιμών του πετρελαίου, οι κυρώσεις τη Δύσης κατά της Ρωσίας αλλά και η απόφαση... 

Ένας νέος οικονομικός γίγαντας "μεγαλώνει" στην κεντρική Ασία. Και μάλιστα "μεγαλώνει" με τέτοιο τρόπο που φιλοδοξεί να γίνει το οικονομικό κέντρο που θα ενώνει στο μέλλον την Ευρώπη με την Ασία. Ήδη, αν κάνει κανείς μια μικρή βόλτα στην πρωτεύουσα του Καζακστάν Αστάνα, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί ότι σε λίγα χρόνια η πόλη θα μοιάζει με το Ντουμπάι, με ότι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά στην οικονομική της διάσταση.

«Δυο χρόνια περάσανε από την σύλληψη της ιδέας του ντοκιμαντέρ "Yusef's song», μέχρι να ολοκληρωθεί. Πέραν όλων των άλλων, είναι και μια δουλειά σαν εμπορική επιχείρηση, αν μιλήσουμε με όρους αγοράς: επενδύεις στην ταινία, επενδύεις σε γνώση και σε όλα όσα την δημιούργησαν και μετά το σύνολο το πουλάς"....
To απόσπασμα είναι από την συνέντευξη που παραχώρησα στο Vice 
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κατερίνα Καπερναράκου για τη συνέντευξη
http://www.vice.com/gr/read/syenteuksi-kostas-pliakos

Κακά τα ψέματα, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει πλήξει εκτός από τις τσέπες των πολιτών- κυρίως αυτών του ευρωπαϊκού νότου- και τη δημοκρατία. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν το συμπέρασμα αυτό υπερβολικό και να πουν ότι, σε συνθήκες μιας κρίσης τέτοιου μεγέθους, δεν έχουμε την πολυτέλεια να μιλάμε για δημοκρατικό έλλειμμα.
Δεν ξέρω βέβαια αν θα είχαν την ίδια γνώμη αν ζούσαν στην Ισπανία. 

Μπορεί η επιρροή του ΟΠΕΚ στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου να έχει υποχωρήσει σε σχέση με τη δεκαετία του 70, ήταν αρκετή ωστόσο η απόφαση της Πέμπτης να ρίξει την τιμή του μπρέντ κάτω από τα 72 δολάρια. Από την Ιούνιο το πετρέλαιο έχει υποχωρήσει κατά περίπου 37% ...

Κι όμως είναι πραγματικότητα. Εν έτη 2014 βρέθηκε επιχειρηματίας που να επενδύσει σε κάμερα super 8. Σε μια εποχή που το ψηφιακό format τείνει να επικραήσει ολοκληρωτικά κάποιοι άνθρπωποι επιμένουν στο φιλμ. Και όχι σε οποιοδήποτε φιλμ αλλά στο super8 που θεωρείτο φιλμ καθαρά για ερασιτεχνική χρήση. Ωστόσο με super 8 έχουν γίνει αριστουργήματα, πολοί εξακολουθούν να το χρησιμοποιούν για την αισθητική του και την μοναδική εικόνα του.