Περασμένες έντεκα το βράδυ στη κεντρική οδό Κρισάτικ στο κέντρο του Κιέβου. Η κίνηση λιγοστή καθώς ένα μεγάλο κομμάτι του δρόμου μέχρι την πλατεία Μαϊντάν έχει κλείσει για να στηθούν εξέδρες για συναυλίες και εκδηλώσεις.Ανά μερικά μέτρα, μπορείς να δεις ομάδες αστέγων που προσπαθούν να ζεσταθούν όπως όπως, ή καμιά παρέα νέων να πίνει μπύρες.
Εντάξει, το ποδόσφαιρο δεν είναι και το πιο καθαρό σπορ. Υπάρχει διαφθορά σε όλα τα επίπεδα και η δύναμη που ασκεί στα πλήθη είναι κάτι πολύ παραπάνω από το πάθος για παιχνίδι, κάτι έμφυτο σε όλους τους ανθρώπους. Είναι πολιτικό εργαλείο. Ο Μπλάτερ φυσικά και δεν είναι τέλειος. Έχει φίλους και εχθρούς παντού και έχει καταφέρει να επιβιώσει μέσα σε αν χώρο πολύ σκληρό και ας υποθέσουμε μάλιστα ότι οι υποθέσεις διαφθοράς τον αγγίζουν και προσωπικά.                
Ανεξάρτητα από το πώς παρουσιάζεται στην Ελλάδα η ΠΓΔΜ και τη ζημιά που έχουν κάνει στην κοινή γνώμη των δύο χωρών τόσα χρόνια αντιπαραθέσεων για το γνωστό ζήτημα, θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο όσα συμβαίνουν στη γειτονική μας χώρα και αν είναι δυνατό, να αναλαμβάνουμε ως Ελλάδα και διπλωματικές πρωτοβουλίες.                
Όσοι παρακολούθησαν στις ειδήσεις ή στο ιντερνετ στιγμιότυπα από την πρόσφατη παρέλαση την 9η Μαΐου στη Μόσχα, θα είδαν ότι δίπλα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν βρισκόταν όλη την ώρα, ο Κινέζος ομόλογός του Σι Τζνπίνγκ. Το μήνυμα Πούτιν προς τη Δύση είναι σαφές. «Αν δεν με θέλετε εσείς υπάρχουν άλλοι που με θέλουν και είναι και πιο ισχυροί από εσάς».                
Τάγμα «Ιγκόρ Στρέλκοφ», τάγμα Αζόφ, ταξιαρχία Ντονμπάς, Αυτοκρατορική λεγεώνα, Στρατός της γης, Ταξιαρχία Κάρλο Παλομίνο, τάγμα Ντνίπρο, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα στρατιωτικών μονάδων εθελοντών που δρουν στην ευρύτερη περιοχή του Ντονμπάς στην Ουκρανία και που μάχονται κυρίως στο πλευρό των ρωσόφωνων αυτονομιστών και ελάχιστοι με τον ουκρανικό στρατό.                
Η διαφωνία που διατύπωσε ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ανακοίνωση της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φ. Μογκερίνι σχετικά με την πιθανότητα επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία, ήταν χθες το θέμα της ημέρας, αν και επισκιάστηκε από τις υπόλοιπες πολιτικές εξελίξεις...                
Το 2014 θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συγκριθεί η κρίση των τιμών με την κρίση στη δεκαετία του ΄70. Αυτή την φορά δεν υπάρχει πρόβλημα επάρκειας αλλά πρόβλημα υπερπροσφοράς, για την οποία ο ΟΠΕΚ, το καρτέλ που ελέγχει την πετρελαϊκή αγορά, δεν προτίθεται να κάνει τίποτα προς το παρόν.                
Η παρατεταμένη υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου έχει αρχίσει να μετρά θύματα. Η κρίση στην Ρωσία που και δια στόματος Βλαντιμίρ Πούτιν, εισέρχεται σε ύφεση με ορίζοντα δύο χρόνια, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Βέβαια στην περίπτωση της Ρωσίας η πετρελαϊκή κρίση γίνεται (συμπτωματικά;) μέρος μιας διεθνούς πολιτικής κρίσης και πιέσεων προς τη Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας.                 My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.