Έγραφα πριν από μία εβδομάδα για το τέλος της αυταπάτης στην Ιταλία, με αφορμή τη συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης και μάλιστα προέβλεπα ότι οι αυταπάτες θα τελειώσουν για τη συμμαχία M5s και Λέγκας, με την κυβέρνηση τους να βρίσκει απέναντι μια συμπαγή ΕΕ, την Confindustria και του λοιπούς “ευρωπαϊστές” της Ιταλίας.
Το καλό σενάριο μάλιστα θα ήταν να κρατήσουν την κυβέρνηση αλλά στο τέλος να υποκύψουν, (όπως και η Ελλάδα στο πρόσφατο παρελθόν) στις βουλές των ευρωκρατών και της Γερμανίας.
Ούτε καν αυτό όμως δεν επέτρεψαν στην παραλίγο κυβέρνηση.
Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία. Τα δύο κόμματα είχαν δηλώσει πίστη στο ευρώ, ο υποψήφιος υπουργός οικονομικών Σάβονα έκανε δήλωση με την οποία συντασσόταν με πρόγραμμα των M5s και Λέγκας αλλά η απόφαση είχε ληφθεί.
“Δεν θα δώσουμε την κυβέρνηση και το υπουργείο οικονομικών σε όποιον δεν δηλώνει τυφλή πίστη στο ευρώ και δεν είναι δικός μας”.
Το ευρωσύστημα λειτούργησε εντελώς απολυταρχικά. Ούτε καν μπήκε στη διαδικασία διαλόγου και αποφάσισε να πετάξει στα σκουπίδια 17 εκατομμύρια ψήφους.
Ναι ο Ματαρέλα έχει δικαίωμα να μην δεχθεί έναν υπουργό αλλά το κριτήριό του δεν μπορεί να είναι πολιτικό ( “Οι απόψεις του εναντίον του κοινού νομίσματος επιφέρουν κινδύνους για την παραμονή της Ιταλίας στην Ευρωζώνη” είπε για τον υποψήφιο υπουργό οικονομικών.)
Με λίγα λόγια όποιος δεν εκφράζει απόλυτη πίστη στο ευρώ και στην ΕΕ, δεν μπορεί να έχει δημόσια αξιώματα, δεν μπορεί να εκλέγεται δεν θα αναλαμβάνει καθήκοντα, θα είναι σαν να λέμε παρίας.
Μήπως να ποινικοποιήσουμε και τον ευρωσκεπτικισμό;
Το συνταγματικό δικαίωμα που επικαλέστηκε ο πρόεδρος Ματαρέλα εδώ έχει από πίσω του σαφή στόχο να βάλει στην κυβέρνηση αυτούς που θα κάνουν ότι τους πουν οι Βρυξέλλες και οι Γερμανοί.
Ούτε καν δοκιμάζουν να συζητήσουν με M5s και Λέγκα. Ούτε καν τους αφήνουν να συμβιβαστούν όπως συμβιβάστηκε ο Αλέξης Τσίπρας.
Το θέμα δεν είναι αν μας αρέσουν οι M5s και η Λέγκα που δεν μας αρέσουν. Αλλά για σκεφτείτε: Τον Ματαρέλα δεν τον πείραξε που ένα ξενοφοβικό ρατσιστικό κόμμα θα είναι κυβέρνηση και τον πείραξε που που ο Σαβόνα είναι ευρωσκεπτικιστής...
Το θέμα είναι ότι η ΕΕ δεν μπορεί να υπερασπιστεί πια ούτε το τελευταίο της οχυρό, την "δημοκρατία της". Και το πιο λυπηρό είναι ότι ακούει κανείς από στόματα ανθρώπων που δηλώνουν δημοκράτες ότι “καλά έκανε ο Ματαρέλα αφού ο Σαβόνα είναι ευρωσκεπτικιστής”.
Όταν στο όνομα της δημοκρατίας παραβιάζεις τη λαϊκή βούληση γιατί δεν σου αρέσει το αποτέλεσμα, μην παραπονεθείς όταν κάποια στιγμή θα συμβεί το ίδιο και από την ανάποδη. Αυτό το βελούδινο πραξικόπημα στην Ιταλία, δεν είναι ένα απλό επεισόδιο αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό. Δείχνει πλέον ολοφάνερα την αδυναμία της ΕΕ να χειριστεί με δημοκρατικές μεθόδους και να πείσει τους πολίτες ότι η ενιαία Ευρώπη είναι το μέλλον και μας εξασφαλίζει μια καλύτερη ζωή (αν υποτεθεί ότι αυτός είναι ο στόχος της).
Και γι αυτό καταφεύγει σε τέτοιες μεθόδους, με το κάλυμμα του συνταγματικού δικαιώματος, όσο ακόμη υπάρχει, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Οι πολίτες όμως δεν ξεχνούν και όσο τους παραγκωνίζεις και τους υποτιμάς τόσο θα αντιδρούν. Με αυτή την κίνηση ανοίγουν το δρόμο για την ακροδεξιά και το φασισμό. Δυστυχώς αυτό που συνέβη είναι ότι χειρότερο και θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περιμένουν.