Τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ενός βρώμικου πολέμου και μερικών «άρρωστων μυαλών», φέρνει στο φώς ρεπορτάζ του αμερικανικού περιοδικού Rolling Stone. Σε συνέχεια των αποκαλύψεων της περασμένης εβδομάδας από το γερμανικό περιοδικό Spiegel που έφερε στο φως της δημοσιότητας φωτογραφίες οι οποίες δείχνουν Αμερικανούς στρατιώτες να βεβηλώνουν σορούς νεκρών Αφγανών αμάχων μπροστά στον φακό, το Rolling Stone δημοσιεύει νέες φωτογραφίες και δύο βίντεο τραβηγμένα από στρατιώτες που έκαναν τη θητεία τους στην επαρχία Κανταχάρ του Αφγανιστάν.
Το υλικό –απίστευτης σκληρότητας- αποτελεί μόνο ένα τμήμα από τις χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο που βρίσκονται στα χέρια του Πενταγώνου και  το οποίo διεξάγει έρευνα για τις αποτρόπαιες πράξεις.
Tο ρεπορτάζ αναφέρεται στη δράσης της 3ης διμοιρίας του αμερικανικού τάγματος Strykers και βασίζεται σε καταθέσεις στρατιωτών και αξιωματικών από την έρευνα του πενταγώνου και τη δίκη ενός εκ των κατηγορουμένων, του 22χρονου στρατιώτη Τζέρεμι Μόρλοκ.
Ο Μόρλοκ περιγράφει τις συζητήσεις που είχαν τα μέλη της διμοιρίας κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων και τη συμφωνία τους να σκοτώσουν αμάχους Αφγανούς απλά για να …διασκεδάσουν την πλήξη τους.
Στο ρεπορτάζ περιγράφεται ακόμη πως δύο στρατιώτες, ένας εκ των οποίων ο Μόρλοκ, σκότωσαν έναν 15χρονο Αφγανό σε χωριό της Κανταχάρ, σκηνοθετώντας μάλιστα τη δολοφονία ώστε να φανεί σαν ενέδρα σε βάρος των Αμερικανών στρατιωτών.
Για κακή τους τύχη όμως τη σκηνή είδαν ο πατέρας του δολοφονημένου Αφγανού και μερικά παιδιά που βρίσκονταν σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων.
Με τις καταθέσεις τους άνοιξε η υπόθεση που αποκάλυψε μεγάλο αριθμό ακροτήτων.
Μετά την αυτοψία από τον επικεφαλής της διμοιρίας οι στρατιώτες τράβηξαν «αναμνηστικές φωτογραφίες» δίπλα στο πτώμα ενώ ένα λοχίας έκοψε το δάχτυλο του νεκρού και το έδωσε ως τρόπαιο στον έναν εκ των δύο στρατιωτών.
Του επόμενους μήνες, σύμφωνα με τις καταθέσεις, ακολούθησαν και άλλες δολοφονίες αμάχων.

Φωτογραφίες και βίντεο

Οι φωτογραφίες που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το Rolling Stone, αποκαλύπτουν ότι για μερίδα στρατιωτών, ο θάνατος πολιτών προκαλεί λιγότερο προβληματισμό και περισσότερους πανηγυρισμούς.
Μία φωτογραφία δείχνει ένα χέρι στο οποία λείπει ένα δάχτυλο, μια άλλη ένα κομμένο κεφάλι Αφγανού το οποίο μετακινεί με ένα ξύλο ένα στρατιώτης, άλλες δείχνουν ανθρώπινα μέλη και αρκετές δείχνουν νεκρούς Αφγανούς στο έδαφος ή σε οχήματα του τάγματος χωρίς ίχνη οπλισμού.
Όπως σημειώνει το Rolling Stone, από τη έρευνα αποκαλύπτεται ότι η δράση της επονομαζόμενης και «ομάδας θανάτου» ήταν γνωστή σε όλα τα μέλη της διμοιρίας η οποία κρατούσε άκρα σιωπή για τα τεκταινόμενα πιστή στο ρητό «ότι γίνεται στο Αφγανιστάν, παραμένει στο Αφγανιστάν».

Στην ιστοσελίδα του το Αμερικανικό περιοδικό έχει αναρτήσει επίσης δύο βίντεο που δείχνουν τη δολοφονία αμάχων. Τα βίντεο είναι μονταρισμένα από τους ίδιους τους στρατιώτες με μουσική υπόκρουση heavy metal.
Το αμερικανικό Υπουργείο Αμύνης, το οποίο έχει ήδη παραπέμψει 12 μέλη της συγκεκριμένης στρατιωτικής ομάδας στην δικαιοσύνη,  προσπάθησε να εμποδίσει την δημοσίευση των εν λόγω φωτογραφιών, αλλά δεν τα κατάφερε. Σαν αποτέλεσμα, αμέσως μετά την δημοσίευση τους, ακολούθησε  ανακοίνωση του αμερικανικού στρατού, με την οποία ζητά συγνώμη.  
O Τζέρεμι Μόρλοκ, ένας εκ των πρωταγωνιστών των εκτελέσεων καταδικάστηκε την περασμένη εβδομάδα σε φυλάκιση 24 ετών παραδεχόμενος την ενοχή του ενώπιον του στρατοδικείου.
Ο Μόρλοκ αντιμετώπιζε ισόβια κάθειρξη αλλά η ποινή του μειώθηκε γιατί συμφώνησε να καταθέσει κατά τεσσάρων συναδέλφων του οι οποίοι επίσης κατηγορούνται για δολοφονίες πολιτών στην επαρχία Κανταχάρ. Ο Μόρλοκ παραδέχθηκε ότι οι δολοφονίες ήταν προμελετημένες και είχαν σχεδιαστεί το 2009 από τους Αμερικανούς στρατιώτες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Rolling Stone κάνει άνω κάτω το πεντάγωνο. Πέρυσι το καλοκαίρι είχε αποκαλύψει στιχομυθία του τότε στρατιωτικού διοικητή στο στη χώρα Στανλει Μακ Κρίσταλ, στην οποία ο στρατηγός μιλούσε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον πρόεδρο Ομπάμα και άλλους αξιωματούχους επικρίνοντας την πολιτική τους στο Αφγανιστάν.

Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο 29-03-2011