Όσοι συχνά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή από τα ευρωπαϊκά όργανα κατηγορούν την Ελλάδα ως διεφθαρμένη χώρα -όχι δεν υπάρχει διαφθορά – καλό θα ήταν να κοιτάξουν και λίγο προς τις Βρυξέλλες. Η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η σύγκρουση συμφερόντων και η έντεχνη φοροαποφυγή συμβαδίζουν με την Ευρωπαϊκή Ένωση και δύσκολα αντιμετωπίζονται
Πρόσφατα η Κοσμισιόν έστειλε για ψήφιση στο κοινοβούλιο μια λίστα με τις χώρες που ευνοούν τη διαφθορά, το μαύρο χρήμα κτλ. Οι ευρωβουλευτές, έκανα πακέτο τη λίστα και την επέστρεψαν στον κ. Γιούνκερ ως απαράδεκτη, ζητώντας του να αναθεωρήσει. Οι λόγοι πολλοί αλλά αξίζει να αναφέρουμε δύο. Έλειπαν από τη λίστα οι Μπαχάμες και ο Παναμάς. Υπενθυμίζουμε το γνωστό Bahamas leaks σκάνδαλο που αποκάλυπτε σχέσεις πολιτικών με off shore εταιρίες και τα Panama papers που αποκάλυπταν υποθέσεις μαύρου χρήματος πλουσίων και πολιτικών αξιωματούχων.
Η Κομισιόν προφανώς, "ξέχασε" να συμπεριλάβει αυτές τις χώρες στη λίστα γιατί ίσως δεν άκουσε τίποτα γι αυτά τα σκάνδαλα.
Πως αντιμετωπίζεται η διαφθορά από τα ευρωπαϊκά όργανα; Πως μπορεί η Ευρώπη να πείσει του πολίτες της ότι μπορεί και θέλει να αντιμετωπίσει την διαφθορά. Δεν είναι τυχαίο που σύμφωνα με το παγκόσμιο βαρόμετρο 2 στους 3 Ευρωπαίους πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις τους και τα κόμματα είναι διεφθαρμένα.
Γι όλα αυτά αλλά και για το πως εξελίσσεται η ελληνική κρίση και το ελληνικό πρόγραμμα, μιλήσαμε με ένα από τους πλέον αρμόδιους στα ευρωπαϊκά όργανα, τον Γερμανό ευρωβουλευτή της Αριστεράς (Die Linke) Φάμπιο ντε Μάσι, αντιπρόεδρο της εξεταστικής επιτροπής για το μαύρο χρήμα και τη φοροδιαφυγή και μέλος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής πολιτικής τους Ευρωκοινοβουλίο.
Προφανώς όπως γνωρίζετε, η Ελλάδα δεν φημίζεται για τις καλές τις επιδόσεις στα φορολογικά θέματα αλλά και στο θέμα της διαφθοράς. Θα σας θυμίσω τρεις περιπτώσεις. Λίστα Λαγκάρντ, λίστα Μπόργιανς και πρόσφατα η υπόθεση της Novartis. Γνωρίζετε για τις συγκεκριμένες υποθέσεις; Ήρθαν ποτέ οι ελληνικές αρχές να σας ζητήσουν οποιαδήποτε συνδρομή; Γιατί κατά τη γνώμη σας οι έρευνες γι αυτά τα ζητήματα καθυστερούν τόσο πολύ;
Είμαι ενήμερος για τις τρεις αυτές υποθέσεις που αναφέρατε, είχα μία μικρή εμπλοκή μέχρι τώρα, είχα μία συνάντηση με τον κ. Μπόργιανς και προσπαθώ να διευκολύνω τις επαφές και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ υπηρεσιών που αντιμετωπίζουν την φοροδιαφυγή.
Έμαθα ότι πολλές από τις υποθέσεις της λίστας Λαγκάρντ πλησιάζουν στο χρόνο παραγραφής τους, και οι υπεύθυνοι δεν θα μπορούν να προσαχθούν και έστειλα μια επιστολή για το θέμα στον υπουργό οικονομικών τον κ. Τσακαλώτο στην οποία μου απάντησε και που είπε ότι θα αναζητήσει τα απαραίτητα μέσα για να μην αφήσει αυτό να συμβεί.
Να μην παραγραφούν οι μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής
Η ελληνική κυβέρνηση με προσεγγίζει για συγκεκριμένα θέματα και πρωτοβουλίες όπως για παράδειγμα η φορολογία, και ζητά τη γνώμη μου. Το πρόβλημα εν μέρει, νομίζω είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, και εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, δεν έχει πλέον τα απαραίτητα μέσα να παρακολουθήσει αυτές τις υποθέσεις και ίσως να υπάρχουν και άλλα προβλήματα τα οποία δεν γνωρίζω. Θεωρώ όμως, ότι είναι πολύ σημαντικό, ειδικότερα μετά από την αποτυχία των μέτρων λιτότητας, το αίσθημα του Δικαίου να επιστρέψει στους Έλληνες πολίτες, που σημαίνει πως δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους ατιμώρητους για το ότι πρόδωσαν αυτή την κοινωνία.
Πριν λίγο καιρό, το ευρωκοινοβούλιο απέρριψε πρόταση της Κομισιόν για τη λίστα με τις χώρες που βρίσκονται στην κορυφή του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και της φοροδιαφυγής και αυτό ήταν μια ήττα για τον κ. Γιούνκερ. Γιατί κατά τη γνώμη σας η Επιτροπή δεν συμπεριέλαβε μέσα στη λίστα γνωστούς φορολογικούς παραδείσους όπως ο Παναμάς και οι Μπαχάμες και πως θα χαρακτηρίζατε αυτή τη λίστα;
Η επιτροπή δεν έκανε σωστή δουλειά. Η πολιτική ομάδα μας η Ευρωπαϊκή Αριστερά, ζήτησε την απόρριψη της λίστας, γιατί ο Παναμάς ή οι Μπαχάμες δεν συμπεριλαμβάνονταν και ήταν χώρες όπως για παράδειγμα το Αφγανιστάν, η Συρία ή η Βόρειος Κορέα. Η Επιτροπή υποστήριξε ότι έλαβε τις συστάσεις από την Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης του ΟΟΣΑ, αλλά γνωρίζουμε από το παρελθόν ότι ο ΟΟΣΑ είχε βγάλει τον Παναμά από τις λίστες του και το μόνο που κοιτά είναι αν οι χώρες εφαρμόζουν τους νόμους για το ξέπλυμα χρήματος μόνο στα χαρτιά. Τότε απλώς σε βγάζουν από τη λίστα. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που συμβαίνει είναι διαφορετικό.
Γνωρίζω προσωπικά από πρώην τραπεζίτη της Goldman Sachs, που πήγε στις Μπαχάμες και προσπάθησε να πάρει πληροφορίες σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς επιχειρήσεων, εταιριών φαντάσματα, ότι πλαστογράφησαν έγγραφα μπροστά στα μάτια του.
Οι Μπαχάμες δεν ήταν λοιπόν στη λίστα. Ζητήσαμε λοιπόν από την Επιτροπή να αναθεωρήσει, να κάνει εμπεριστατωμένη έρευνα, γιατί είναι απαράδεκτο, πλούσιοι, πολιτικοί, εγκληματίες, ακόμη και τρομοκράτες, να μην ελέγχονται από το νόμο τη στιγμή που ο κάθε πολίτης στην Ελλάδα ή στις Βρυξέλλες πληρώνει κάθε ευρώ που του αναλογεί.
Θα ήθελα να σας θυμίσω τρεις περιπτώσεις. Lux leaks: Μία υπόθεση που διαδραματίστηκε όσο ο κ. Γιούνκερ ήταν πρωθυπουργός ή υπουργός οικονομικών του Λουξεμβούργου, τον κ. Μπαρόζο, ο οποίος είχε μία προσφορά για εργασία από την Goldman Sachs, επίσης την περίπτωση της επιτρόπου ανταγωνισμού της κυρίας Νέλι Κρούζ, η οποία δεν κατάφερε να δώσει επαρκείς εξηγήσεις για τη σχέση που είχε με μία επιχείρηση στις Μπαχάμες. Μπορώ να αναφέρω πολλές περιπτώσεις. Πως μπορείτε να πείσετε τον Ευρωπαίο πολίτη ότι εσείς ως ευρωπαϊκοί θεσμοί, έχετε την εξουσία και τη βούληση να αντιμετωπίσετε τη διαφθορά; Υπάρχει κάποια πρωτοβουλία σε νομοθετικό επίπεδο που θα πρέπει να περιμένουμε στο επόμενο διάστημα για τη διαφθορά και το μαύρο χρήμα;
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να πείσουμε τον Ευρωπαίο πολίτη όταν αυτός βλέπει ότι οι απατεώνες συμμετέχουν ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και είναι ολοφάνερο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένα ρομαντικό σχέδιο. Είναι μια τεράστια εσωτερική αγορά που υπάρχει συνεργασία συμφερόντων και το είδαμε αυτό στην περίπτωση των κυρίων Γιούνκερ και Μπαρόζο.
Φυσικά διαμαρτυρηθήκαμε στο κοινοβούλιο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι παρά τις πρωτοβουλίες όπως το Μητρώο Διαφάνειας, ή οι κανόνες ενάντια τη μεταπήδηση αξιωματούχων σε διαφορετικούς ρόλους, που για παράδειγμα απαγορεύουν στους Επιτρόπους να αναλάβουν θέσεις σε ιδιωτικές εταιρίες, και άλλες πρωτοβουλίες, η νομοθεσία προτείνεται πάντα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και το κοινοβούλιο την ψηφίζει ή την απορρίπτει.
Η Κομισιόν και οι προστάτες τους
Το πρόβλημα είναι ότι η Επιτροπή στο παρελθόν προστατεύονταν από τον μεγάλο συνασπισμό, ακόμη και ο Μάρτιν Σούλτς, ο πρώην πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, Γερμανός, λειτούργησε βασικά ως ο σωματοφύλακας του κ. Γιούνκερ και των υπολοίπων. Πιστεύω ότι αυτό που προτείνει η Επιτροπή δεν είναι αρκετό, ακόμη για παράδειγμα και τα μέτρα κατά της κυρίας Νέλη Κρούζ όπως η άρση των συνταξιοδοτικών της δικαιωμάτων. Αυτό που ζητάμε είναι καθαροί κανόνες για τη αλλαγή ρόλων και την μετακίνηση στελεχών στον ιδιωτικό τομέα.
Αν είσαι δημόσιος λειτουργός, αν είσαι Επίτροπος που υποτίθεται ότι υπηρετείς το συμφέρων των Ευρωπαίων πολιτών, δεν μπορείς να αναλαμβάνεις θέσεις εργασίας, αμέσως μετά την θητεία σου και για μια περίοδο νομίζω 18 μηνών. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η περίοδος είναι πολύ μικρή, και προτείνουμε τουλάχιστον πέντε χρόνια για να μπορείς να πας σε συγκεκριμένες δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, για τις οποίες υπάρχει εν δυνάμει σύγκρουση συμφερόντων.
H κ. Νέλι Κρουζ είχε θέση σε εταιρία που ασχολείτο με το φυσικό αέριο και ταυτόχρονα ήταν υπεύθυνη για το ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς φυσικού αερίου. Διαπιστώνεται λοιπόν ότι υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων και αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίσει έτσι, οι πολίτες θα χάσουν κι άλλο την εμπιστοσύνη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είσαστε μέλος της οικονομικής και νομισματικής επιτροπής του κοινοβουλίου, γνωρίζετε αρκετά καλά το θέμα της ελληνικής κρίσης. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει νέες απαιτήσεις από τους δανειστές της προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Οι απαιτήσεις των δανειστών ασκούν μεγάλη πίεση στην ελληνική κυβέρνηση. Θα ήθελα να μου πείτε πως κρίνετε τις νέες απαιτήσεις των δανειστών και τι πιστεύετε για τον τρόπο που η ΕΕ χειρίζεται την ελληνική κρίση.
Νομίζω ότι αυτές οι επαναλαμβανόμενες απαιτήσεις είναι εντελώς μη λογικές, για να μιλήσω ειλικρινά. Γιατί αν δούμε τι έχει συμβεί στην Ελλάδα, ήρθαν οι δανειστές και τις έδωσαν ένα καινούργιο δάνειο για να πληρώσει τα παλιά της χρέη. Βασικά δηλαδή δεν χρηματοδοτήσαμε τον Έλληνα συνταξιούχο ή κάποιον άλλο αλλά τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Είναι σαν να έρθω σε εσάς και να σας πω: "Έχετε πρόβλημα, έχετε υψηλό χρέος και θα σας δώσω μια νέα πιστωτική κάρτα, αλλά θα σας απαγορεύσω να πάτε για δουλειά και να αποκτήσετε εισόδημα".
Το ελληνικό πρόγραμμα για την κρίση δεν έχει λογική
Βασικά αυτό που λένε οι δανειστές στην Ελλάδα είναι ότι πρέπει να κάνουν όλο και περισσότερες περικοπές υποχρεώνοντας τη χώρα σε μια μακροχρόνια ύφεση, χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει το εισόδημα που χρειάζεται για να εξυπηρετήσει το χρέος. Είναι μια εντελώς αποτυχημένη πολιτική, ξέρουμε ότι ωφελεί το γερμανικό λαό, σκεφτείτε μόνο την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων και την πώλησή τους στην γερμανική Fraport σε εξευτελιστική τιμή.
Νομίζω ότι αν πραγματοποιείς ένα οικονομικό πείραμα με ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και τους άνεργους νέους, μετά από εννέα χρόνια που έχεις μία ύφεση σε εξέλιξη με μόνο μερικά μικρά σημάδια οικονομικής ανάκαμψης, τότε αυτό το πείραμα έχει αποτύχει.
Πιστεύω ότι αυτό το πρόγραμμα δεν θα δουλέψει, με οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, και ο κ. Σόιμπλε δεν θέλει να πει στους Γερμανούς πολίτες, ότι τα χρήματα που έδωσε στους Έλληνες (που δεν ήταν για τους Έλληνες αλλά για τις γερμανικές τράπεζες) χάθηκαν και αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζει να επιμένει και να προσποιείται έως ότου ολόκληρη η ελληνική κοινωνία βυθιστεί στην άβυσσο. Θα συνεχίσω να μάχομαι ενάντια σε αυτό, γιατί αυτό που γίνεται στην Ελλάδα σήμερα μπορεί αύριο να γίνει σε πολλές χώρες στην Ευρώπη ακόμη και στην Γερμανία.