Εξωτικές γεύσεις, όμορφα εξωτικά πρόσωπα, εξωτικές μουσικές και χοροί και φυσικά, χρώματα, ήταν η συνταγή για ένα ακόμη επιτυχημένο Αφρικανικό Φεστιβάλ τέχνης και γαστρονομίας που κάθε χρόνο τέτοια εποχή πραγματοποιείται στην Αθήνα, με την στήριξη των πρεσβειών των Αφρικανικών χωρών.
Τα περίπτερα των χωρών ήταν στημένα από νωρίς περιμένοντας τους επισκέπτες, Έλληνες στην πλειοψηφία τους, που περιμένουν το φεστιβάλ κάθε χρόνο και συμμετέχουν σχεδόν ανελλιπώς.
"Αυτή είναι η 15η χρονιά που οργανώνουμε το φεστιβάλ και σκοπός μας είναι να προβάλουμε την κουλτούρα των αφρικανικών χωρών, την τέχνη, τη κουζίνα, τη χειροτεχνία και την δυναμική της αφρικανικής ηπείρου" θα μας πει ο κ. Αμντελκαντέρ Ελ Ανσάρι, πρέσβης του Μαρόκου στην Αθήνα. "Το φεστιβάλ κάθε χρόνο μεγαλώνει όσων αφορά τις συμμετοχές. Φέτος έχουμε 23 πρεσβείες και κοινότητες και περιμένουμε περίπου 10.000 επισκέπτες."
Στο περίπτερο της Ζιμπάμπουε συναντάω τη Ναόμι η οποία ζει δέκα χρόνια στην Ελλάδα και σε άπταιστα ελληνικά μου περιγράφει τις εντυπώσεις της και τις εντυπώσεις των επισκεπτών.
"Αρέσει πολύ στους Έλληνες, εγώ προσωπικά πρώτη φορά έρχομαι γιατί μέχρι τώρα έμενα στα Γιάννενα, άλλα είχα ακουστά για το φεστιβάλ. Δοκιμάζουν καινούργιες γεύσεις, αγοράζουν αντικείμενα χειροτεχνίας, τους αρέσουν τα τραγούδια. Είναι σαν να ταξιδεύεις στην Αφρική, στο κέντρο της Αθήνας.
Στην παρέα έρχεται και ο Θανάσης, ερασιτέχνης φωτογράφος που δεν χάνει φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια.
"Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ φιλικοί, γελαστοί, είναι ένα άρωμα που δεν το βρίσκεις αλλού. Είναι σαν να έχεις πάει ταξίδι στην Αφρική" θα μου πει. "Επιπλέον, εδώ θα τους δεις να είναι πολύ πιο χαλαροί, μπορείς να τους φωτογραφίσεις και να φωτογραφηθείς μαζί τους. Έξω στον δρόμο δεν είναι το ίδιο. Είναι πολύ πιο επιφυλακτικοί."
Για τους Αφρικανούς το φεστιβάλ είναι κάτι σαν εθνική γιορτή. Βάζουν τα καλά τους και τις παραδοσιακές στολές τους προσφέροντας ένα πολυπολιτισμικό θέαμα όπου συνυπάρχει η σενεγαλέζικη κελεμπία, το χιτζάμπ της Λιβύης, τα πολύχρωμα μαντήλια τη Νιγηρίας, τα εντυπωσιακά κοσμήματα των Μασάι της Κένιας και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις μυρωδιές από φρεσκοψημένα νοτιοαφρικανικά λουκάνικα, και κάρυ.
Στην εξέδρα που είχαν στήσει οι διοργανωτές παρέλασαν χορευτικά και μουσικά συγκροτήματα από τις περισσότερες χώρες και έγιναν επιδείξεις παραδοσιακών φορεσιών κάθε χώρας..
Πέρα όμως από το φολκλόρ που προσφέρει απλόχερα το φεστιβάλ, είναι και μια καλή ευκαιρία, Έλληνες και Αφρικανοί μετανάστες που ζουν στην Αθήνα να έρθουν πιο κοντά, να ανοίξει ένας διαπολιτισμικός διάλογος που θα βοηθήσει από τη μια στην κατανόηση και στην ανεκτικότητα και από την άλλη στην ευκολότερη ενσωμάτωση αυτών των ανθρώπων στην Ελληνική κοινωνία. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των Αφρικανών μεταναστών που είδαμε στο φεστιβάλ ήρθε στην Ελλάδα για να μείνει. Ήδη έχει ενηλικιωθεί η δεύτερη γενιά αυτών των ανθρώπων, τα παιδιά τους πάνε στο σχολείο, μιλάνε άριστα τα ελληνικά και θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, παρότι αναγνωρίζουν τις δυσκολίες που έχουν προκύψει με την οικονομική κρίση.
"Είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά τουλάχιστον εδώ έχει καλούς ανθρώπους και καλό καιρό. Τα υπόλοιπα θα τα παλέψουμε" θα μου πει ο Ιμπραχίμα από τη Σενεγάλη.
"Και πέρα από αυτό, προσπαθούμε να βοηθήσουμε για το καλό της ελληνικής κοινωνίας. Τα έσοδα από το φεστιβάλ κάθε χρόνο τα διαθέτουμε σε ανθρωπιστικές οργανώσεις που βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Κάθε χρόνο επιλέγουμε δύο ή τρεις ΜΚΟ τις οποίες βοηθάμε με τα έσοδα από τη διοργάνωση και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε".