Το γεμάτο πιστόλι που διακαώς ζητούσε ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου για να κάνει τον «μπαμπούλα» στους κερδοσκόπους, έχει πλέον την κάνη του γυρισμένη όχι μόνο εναντίων των ελλήνων πολιτών αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως έχει δείξει η ιστορία, συνεπάγεται την οικονομική αφαίμαξη της χώρας που θα βρεθεί στο δρόμο του αλλά και την ομηρία της κυβέρνησης, σε βαθμό που ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία. Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ουγγαρία είναι ένα καλό παράδειγμα, για το πώς οι πολίτες τιμωρούν όσους υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών τους.
Οι Ούγγροι την προηγούμενη Κυριακή διέσυραν τους σοσιαλιστές οι οποίοι πήραν μόλις 28 έδρες ενώ η δεξιά 206 και στο δεύτερο γύρο την άλλη Κυριακή αναμένεται η πανηγυρική επικράτηση τους.
Η Ουγγαρία όμως δεν είναι το μόνο παράδειγμα που θα έπρεπε να μελετήσει ο κ. Παπανδρέου.
Το ΔΝΤ έχει στο ιστορικό του δεκάδες επεμβάσεις για τη «σωτηρία» χωρών που με οικονομικά προβλήματα, παρεμβάσεις που συνοδεύτηκαν εκτός από την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, με βαθειά πολιτική κρίση και κατάρρευση των κυβερνήσεων.
Ο κ. Παπανδρέου έχει ήδη το πιστόλι στον κρόταφό του. Μένει να τραβήξει τη σκανδάλη.
Αργεντινή
1999-2001
Στη δεκαετία του ’90 το ΔΝΤ δάνεισε 13 δισεκατομμύρια δολάρια στη Αργεντινή και επέβαλε περιορισμούς στον προϋπολογισμό και ιδιωτικοποιήσεις. Το νόμισμα της χώρας ήταν συνδεδεμένο με το δολάριο και η ανατίμηση του αμερικανικού νομίσματος στη συγκεκριμένη περίοδο οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Το ΔΝΤ επεμβαίνει το 2000 με δάνειο 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων επιβάλλοντας μέτρα σοκ, τα οποία όμως δεν μπορούν να αποτρέψουν τη χρεοκοπία. Η χώρα βυθίζεται στη φτώχεια και η πρωτεύουσα γεμίζει από γκέτο αστέγων. Ο πρόεδρος Φερνάντο Ντε Λα Ρούα παραιτείται το Δεκέμβριο του 2001 και μέχρι το 2003 η χώρα είχε αλλάξει τρεις προέδρους. Την ίδια χρονιά πρόεδρος αναλαμβάνει ο Νέστορ Κίρχνερ και επαναδιαπραγματεύεται το χρέος με το ΔΝΤ.
Βολιβία
1998-2003
Το 1998 το ΔΝΤ δανείζει 138 εκατομμύρια δολάρια στη Βολιβία και ζητεί μεταξύ άλλων την ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης και των υδάτινων πόρων μιας επαρχίας. Η απόπειρα οδηγεί σε βίαιες συγκρούσεις και εξέγερση. Το 2003 η κυβέρνηση της χώρας ζητεί εκ νέου δάνειο, ύψους 118 εκατομμυρίων δολαρίων. Το ΔΝΤ ζητεί και πάλι ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές 6,5% στον προϋπολογισμό, αύξηση της φορολογίας και μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς βίαιες διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα Λα Πας καταλήγουν σε μακελειό με τον στρατό να ανοίγει πυρ κατά των πολιτών σκοτώνοντας 33 και τραυματίζοντας 200. Ο πρόεδρος Σάντσες ντε Λοσάδα φυγαδεύεται από το προεδρικό μέγαρο και με τηλεοπτικό του μήνυμα αποσύρει την αύξηση της φορολογίας. Τον Οκτώβριο της ίδια χρονιάς παραιτείται. Στον επόμενο ενάμιση χρόνο η Βολιβία αλλάζει δύο προέδρους και στις εκλογές του 2005 νικητής των εκλογών αναδεικνύεται ο Έβο Μοράλες.
Ταϊλάνδη - Ασιατική κρίση
1997 -2000
Από την Ταϊλάνδη ξεκίνησε η ασιατική κρίση που γρήγορα μεταδόθηκε και στις γειτονικές χώρες, Ινδονησία, Μαλαισία, Φιλιππίνες και Νότιο Κορέα. Το νόμισμα της Ταϊλάνδης άρχισε να δέχεται επίθεση κερδοσκόπων οι οποίοι πόνταραν στην υποτίμησή του. Η κυβέρνηση προσπάθησε να υπερασπισθεί την ισοτιμία του νομίσματός αλλά μάταια. Η υποτίμηση οδήγησε σε χρεοκοπία χιλιάδες επιχειρήσεις και το 1999 πήρε δύο δάνεια από το ΔΝΤ 20, 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το Ταμείο επέβαλε ένα σκληρό πακέτο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και απαίτησε την απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Η κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος έχασε της εκλογές του 2001 από τον μεγαλοεπιχειρηματία Τακσίν Σιναουάτρα ο οποίος στη συνέχεια κατηγορήθηκε ότι ήταν από αυτούς που επένδυσαν στην υποτίμηση του ταϊλάνδικού νομίσματος. Ο Τακσίν ανατράπηκε με πραξικόπημα το 2006
Βραζιλία
1999
Η δικτατορία στη Βραζιλία από το 1964 μέχρι το 1985 ήταν από τους πλέον ωφελημένους του ΔΝΤ. Συνολικά οι δικτάτορες χρέωσαν τη χώρα στην παραπάνω περίοδο με περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Υποτίθεται ότι το ΔΝΤ παρενέβη το 1999 στη Βραζιλία για να αποτρέψει την επέκταση της ασιατικής κρίσης και συμφώνησε να δώσει δάνειο 41,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και άλλα 30 δισεκατομμύρια το 2002.
Απαίτησε περικοπή 28 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον προϋπολογισμό γεγονός μεταφραζόταν σε μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κατάργηση κοινωνικών προγραμμάτων και ιδιωτικοποιήσεις. Επιμένοντας στην αυστηρή νομισματική πολιτική, τα επιτόκια δανεισμού αυξήθηκαν σε μία μέρα 32% με αποτέλεσμα χιλιάδες επιχειρήσεις με χρέη να οδηγηθούν σε λουκέτο. Στις εκλογές του 2003 το κόμμα του Φερνάντο Γκαρντόζο ηττήθηκε με μεγάλη διαφορά από τον σημερινό πρόεδρο Λούλα Ντα Σίλβα. Ο Λούλα κατάφερε να ξεχρεώσει πριν από το συμφωνηθέν χρονικό όριο και πέρυσι εισέφερε στο ΔΝΤ 10 δισεκατομμύρια δολάρια για τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών
Μεξικό
1994
Για να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ο πρόεδρος της χώρας εκδίδει ομόλογα σε μεξικάνικο νόμισμα μεν αλλά συνδεδεμένα με το δολάριο. Η χώρα είχε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο αλλά στη δεδομένη χρονική στιγμή δεν διέθετε αρκετά αποθέματα που θα απέτρεπαν μια κερδοσκοπική επίθεση. Στα τέλη του 1994 η κυβέρνηση μετά από πιέσεις άφησε να κυμανθεί ελεύθερα η ισοτιμία με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός πωλήσεων ομολόγων και το μεξικάνικο πέσο να καταρρεύσει. Οι ΗΠΑ έσπευσαν να αγοράσουν πέσος και να δώσουν εγγυήσεις δανείων ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων ενώ το ΔΝΤ έδωσε δάνεια 17,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις εκλογές του 2000 το Επαναστατικό Θεσμικό Κόμμα του προέδρου Ερνέστο Σεντίγιο, θα έχανε την εξουσία μετά από σχεδόν έναν αιώνα. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική όμως συνεχίστηκε και με τον επόμενο πρόεδρο του Μεξικού Βισέντε Φοξ.
Αϊτή
1994
Η πιο φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής έχει δεχθεί ουκ ολίγες φορές την οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ, της Ευρώπης, του Καναδά και των γειτόνων της. Το 1994 το ΔΝΤ κλήθηκε να αναλάβει δράση. Ο φυσικός πλούτος της χώρας δεν αρκούσε για να ξεχρεώσει τα δάνεια και έτσι το ΔΝΤ απαίτησε την άρση των δασμών για τις εισαγωγές ρυζιού, μέτρο που μέχρι τότε προστάτευε τους παραγωγούς της. Η Αιτή μάλιστα τότε έκανε και εξαγωγές. Οι δασμοί μειώθηκαν από 30% σε 3% και έτσι με μία του κίνηση το ΔΝΤ άνοιξε την αγορά της χώρας στο φθηνό (και επιδοτούμενο) αμερικανικό ρύζι. Οι Αϊτινοί παραγωγοί καταστράφηκαν καθώς δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν το αμερικανικό ρύζι και έτσι σήμερα η χώρα εισάγει το περισσότερο ρύζι που καταναλώνει, βυθισμένη σε ακραία φτώχεια την οποία επιδείνωσε ο πρόσφατος καταστροφικός σεισμός. Από το 2006 η Αιτή έχει σταθερή κυβέρνηση, την πρώτη μετά από δεκαετίες δικτατοριών και πραξικοπημάτων.
Βρετανία
1976
Αντιμέτωπη με την κατάρρευση της στερλίνας κυβέρνηση των Εργατικών υποχρεώθηκε το 1976 να προσφύγει στο ΔΝΤ ζητώντας δάνειο 2,3 δισεκατομμυρίων στερλινών. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο μετά από έτη προσπαθειών των κυβερνήσεων Εργατικών και Συντηρητικών να δημιουργήσουν ανάπτυξη και απασχόληση αυξάνοντας το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ειδικότερα μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973-74. Το ΔΝΤ απαίτησε περικοπές δαπανών, μείωση της πιστωτικής επέκτασης και μείωση της ποσότητας του χρήματος στην αγορά. Η κυβέρνηση του Τζέιμς Κάλαχαν κατάφερε μέσα σε ένα χρόνο να πιάσει τους στόχους του ΔΝΤ αλλά στις εκλογές του 1979 οι Εργατικοί νικήθηκαν κατά κράτος από την Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ουγγαρία
2008
Tέσσερα χρόνια μετά την ένταξή της στην ΕΕ η Ουγγαρία, πνιγμένη στα χρέη από τον εξωτερικό δανεισμό, βάδισε προς την χρεοκοπία. Το Νοέμβριο του 2008, η χώρα προσέφυγε στο ΔΝΤ που ενέκρινε βοήθεια ύψους 20 δισεκατομμυρίων ευρώ, ζητώντας σκληρά μέτρα. Ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γκόρντον Μπαϊνάνι πάγωσε τους μισθούς του δημοσίου, αύξησε το όριο συνταξιοδότησης και το ΦΠΑ και έκοψε το 13ο μισθό. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6,3% το 2009, η ανεργία έφθασε το 11% και η σοσιαλιστική κυβέρνηση γνώρισε την ήττα στις πρόσφατες εκλογές από το κεντροδεξιό κόμμα Fidesz.. Μέχρι στιγμής η Ουγγαρία έχει λάβει το πρώτο πακέτο της βοήθειας, ύψους 8,34 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η προηγούμενη κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το επόμενο πακέτο βοήθειας από το ΔΝΤ δεν θα χρειαστεί γιατί η χώρα έχει βάλει σε τάξη της δημοσιονομικά της και η νέα κυβέρνηση θα κληθεί τώρα να αποφασίσει τα επόμενα βήματα.
Ουκρανία
2006
Το ΔΝΤ είχε απορρίψει το Δεκέμβριο αίτημα της Ουκρανίας για εκταμίευση οικονομικής βοήθειας, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας ενόψει των προεδρικών εκλογών τον Ιανουάριο. Η χώρα έχει λάβει 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 16,4 δισεκατομμύρια που συμφώνησε να πάρει από το ΔΝΤ. Ο νέος πρόεδρος της χώρας Βίκτορ Γιανούκοβιτς θα πρέπει να προχωρήσει σε δυσάρεστες μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν περικοπές δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρύθμιση του τραπεζικού τομέα. Ο προϋπολογισμός μάλιστα είναι έτοιμος να κατατεθεί προς ψήφιση. Την ερχόμενη εβδομάδα Ουκρανία και ΔΝΤ θα καταλήξουν στις τελευταίες λεπτομέρειες για την εκταμίευση και του υπόλοιπου δανείου. Ο πρώην πρόεδρος Βίκτορ Γιούσενκο «τιμωρήθηκε» από τους Ουκρανούς στις πρόσφατες εκλογές παίρνοντας ποσοστό μόλις 5,45%.
Ισλανδία
2008
Σαν κατάρα στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ισλανδίας έπεσε η απόφαση για προσφυγή στο ΔΝΤ. Το Νοέμβριο του 2008 που εγκρίθηκε η χορήγηση δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από σκανδιναβικά κράτη, για να βγει η χώρα από την χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία βυθίστηκε μετά την πτώχευση της ισλανδικής τράπεζας Icesave. Η κυβέρνηση συνεργασίας του δεξιού Κόμματος Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος υπό την πρωθυπουργία του Γκερτ Χάαρντε προσπάθησε να σώσει την κατάσταση, αλλά δεν κατόρθωσε να σωθεί. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να παραιτηθεί ύστερα από μεγάλες διαδηλώσεις στις οποίες οι οργισμένοι Ισλανδοί κατηγορούσαν την κυβέρνηση για λανθασμένους χειρισμούς. Την εξουσία ανέλαβε η Γιόχανα Σιγκουρδαντότιρ, που προκήρυξε γενικές εκλογές και εξελέγη. Η Ισλανδία συμφώνησε να λάβει πακέτο βοήθειας από το ΔΝΤ και τις Σκανδιναβικές χώρες ύψους 4,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μέχρι στιγμής έχει λάβει 2,12 δισεκατομμύρια και αναμένει το δεύτερο τμήμα, βυθιζόμενη όμως στην ύφεση όλο και περισσότερο.
Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 28-04-2010