Για πολλά χρόνια η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή είχε κατορθώσει να εξοβελίσει την ακροδεξιά, τοποθετώντας την στα όρια μεταξύ περιθωρίου και της παρανομίας.
Για την Ευρώπη του σχεδίου Μάρσαλ, των κενσιανικών οικονομικών πολιτικών, του κοινωνικού κράτους και του αντίπαλου δέους που συνιστούσε το ανατολικό μπλοκ, δεν υπήρχε χώρος για την ακροδεξιά.
Η κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα είναι πολύ διαφορετική. Η κρίση του κεφαλαίου με την παράλληλη χρεοκοπία της συστημικής αριστεράς αποτελούν τους κύριους πυλώνες πάνω στους οποίους ορθώνεται μια νέα ακροδεξιά. Μια ακροδεξιά που έχει αποκηρύξει-τουλάχιστον επισήμως- τα ναζιστικά της είδωλα, ασπάζεται τον κοινοβουλευτισμό και κάνει κριτική στην οικονομία της αγοράς από τ’ αριστερά…
Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη σήμερα είναι γεγονός και αποτελεί ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, που τροφοδοτείται από την αύξηση της ανεργίας, της μετανάστευσης, της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, της αύξησης της εγκληματικότητας και της φτώχειας.
Σύμφωνα με πρόσφατα μελέτη στην οποία αναφέρθηκε μέσα από του New York Times o νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν και κάθε μονάδα που υποχωρεί το ΑΕΠ η υποστήριξη προς την ακροδεξιά αυξάνει κατά 0,136%.
Το φαινόμενο «Βίλντερς» είναι η πιο πολυσυζητημένη περίπτωση ακροδεξιού κόμματος στην Ευρώπη. Ο Ολλανδός πολιτικός που προέρχεται από το δεξιό Φιλελεύθερο κόμμα κατάφερε την τελευταία τετραετία να κάνει το ανεπανάληπτο:
Στις πρόσφατες εκλογές το κόμμα του σχεδόν τριπλασίασε τη δύναμή του αυξάνοντας τις έδρες του από 9 σε 24 και τώρα να παίζει ρυθμιστικό ρόλο για το σχηματισμό κυβέρνησης στην Ολλανδία. Ακόμη και αν ο νικητής των εκλογών Μαρκ Ρούτε καταφέρει να αποφύγει τον Βίλντερς, συνεργαζόμενος με του σοσιαλιστές, το κόμμα του ακροδεξιού πολιτικού θα αναλάβει ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Γνωστός για την αντι-ισλαμική ρητορική του ο Γκέρτ Βίλντερς είχε προκαλέσει οργή στους μουσουλμάνους της Ολλανδίας που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο με ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο παρουσίαζε το Ισλάμ με τα μελανότερα χρώματα.
Έχει χαρακτηρίσει το κοράνι, «φασιστικό κείμενο», προτείνει την επιβολή φόρου στην ισλαμική μαντίλα, την απαγόρευση ανέγερσης μιναρέδων και την επιβολή περιορισμών στη μετανάστευση.
Με μανιφέστο του ένα εθνικιστικό, ξενοφοβικό «κοκτέιλ» το ακροδεξιό κόμμα Γιόμπικ στην Ουγγαρία πήρε στις πρόσφατες εκλογές ποσοστό 16% παγώνοντας την Ευρώπη. Οι Ούγγροι Ρομά αποτελούν τον κύριο στόχο της ρητορικής του Γιόμπικ, η οποία διανθίζεται με μπόλικο αντισημιτισμό και μίσος κατά των ομοφυλοφίλων.
Τους τελευταίους μήνες έχει διαπραχθεί έξι δολοφονίες Ρομά και δεκάδες επιθέσεις οι οποίες δεν έχουν προκαλέσει καμία αντίδραση. Για να δοθεί μια τάξη μεγέθους της ξενοφοβίας που έχει κυριέψει τον ουγγρικό πληθυσμό αρκεί να αναφερθεί ότι το 70% των Ούγγρων τάσσεται εναντίων των Ρομά τους οποίους θεωρεί επιρρεπείς προς την παραβατικότητα.
Στην Ιταλία η ακροδεξιά δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Αποκτά όμως όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις με την ομπρέλα μάλιστα του Ιταλού πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Η ξενοφοβική Λέγκα του Βορρά, βασικού εταίρου του κ. Μπερλουσκόνι, κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος στην πολιτική σκηνή.
Το 2008 πήρε 9,5% στις εθνικές εκλογές, στις ευρωεκλογές του 2009, 11,3% και στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές 12,7% κερδίζοντας μάλιστα και των έλεγχο δύο περιφερειών, του Πιεμόντε και του Βένετο.
Στη Γαλλία η ακροδεξιά λίγο πριν την αλλαγή φρουράς στην ηγεσία της επανέρχεται στο προσκήνιο. Το Εθνικό Μέτωπο, που ο Ζαν Μαρί Λεπέν πρόκειται να παραδώσει στην κόρη του μία εκ των αντιπροέδρων σήμερα, απέσπασε, στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές το Μάρτιο σε εθνικό επίπεδο, 12%, τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις τού έδιναν γύρω στο 8%.
Η Μαρίν Λεπέν, εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής το 2004 με ποσοστό 8,58% και επανεξελέγη το 2009 με 10,18%. Στις περιφερειακές εκλογές κέρδισε ποσοστό 18,3% στην επαρχία που κατέβηκε υποψήφια και φιλοδοξεί στις επόμενες εθνικές εκλογές να βρίσκεται στο δεύτερο γύρο για την προεδρία
Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 20-6-2010