Το αν η «Πορτοκαλί Επανάσταση» του 2004 στην Ουκρανία ήταν πραγματική επανάσταση θα το δείξει η ιστορία και σίγουρα πολλά  από τα μυστικά της θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να αποκαλυφθούν. Το σίγουρο είναι ότι ξεθώριασε πολύ γρήγορα και οι πρωτεργάτες της ηττήθηκαν από τον άνθρωπο που είχαν «αποκεφαλίσει» πριν από έξι χρόνια. Η ηττημένη των εκλογών, Γιούλια Τιμοσένκο αμφισβητεί την νίκη του Βίκτορ Γιανούκοβιτς και ετοιμάζεται να ξεκινήσει δικαστικό αγώνα. Αυτή τη φορά είναι όμως δύσκολο να επαναλάβει την Πορτοκαλί Επανάσταση καθώς η Δύση δια στόματος παρατηρητών του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ, έκρινε ότι το αποτέλεσμα αντανακλά την πραγματική βούληση του ουκρανικού λαού.  
Η νίκη Γιανούκοβιτς σηματοδοτεί τον αναπροσανατολισμό της Ουκρανίας, αυτή τη φορά με το βλέμμα στραμμένο στη Μόσχα και ακυρώνει τις βλέψεις του ΝΑΤΟ για επέκταση προς Ανατολάς.
Η ήττα του Πορτοκαλί μπλοκ επιβεβαιώνει την κατάρα που καταδιώκει τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Οι ηγέτες τους δύσκολα αντέχουν περισσότερο από μία θητεία, πληρώνοντας την πολιτική τους ανωριμότητα. Ανωριμότητα που στην περίπτωση των «πορτοκαλί ηγετών» οδήγησε σε στείρους ανταγωνισμούς και επανειλημμένα λάθη στην οικονομική πολιτική που έχουν φέρει την χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Οι Γιούσενκο και Τιμοσένκο απέτυχαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των Ουκρανών για την αντιμετώπιση της διαφθοράς  και της ενίσχυσης της οικονομίας. Ούτε  κατάφερναν, λόγω προσωπικών βλέψεων, να βγάλουν την χώρα τους ενισχυμένη από της συμφωνίες με τη Μόσχα για το φυσικό αέριο που περνά από το Ουκρανικό έδαφος. Η ήττα τους όμως σηματοδοτεί και την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν κατάφερε να δημιουργήσει προσδοκίες στους Ουκρανούς, ούτε να επιβάλει όρους χρηστής διακυβέρνησης στο δίδυμο Γιούσενκο- Τιμοσένκο.

Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο 10-2-2010