Η υπόθεση Νοριέγκα είναι καθαρή περίπτωση του πως ένας φίλος και σύμμαχος των ΗΠΑ γίνεται από την μια μέρα στην άλλη εχθρός, αν σταματήσει να είναι υπάκουος. Πολύ περισσότερο δε όταν ο ίδιος και η δράση του, προσφέρουν το απόλυτο άλλοθι για μια στρατιωτική επέμβαση που θα επιτρέψει τον έλεγχο του σημαντικότερου όπλου μιας χώρας. Στην περίπτωση του Παναμά, τη διώρυγα
Ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας του Παναμά ήταν ένας δικτατορίσκος με τις πλάτες των ΗΠΑ, που κυβερνούσε όπως ήθελε, με προέδρους - μαριονέτες και χρησίμευε στη CIA για να κάνει αυτή με τη σειρά της τη βρώμικη δουλειά στη Γουατεμάλα, το Σαλβαδόρ και τη Νικαράγουα τα δύσκολα χρόνια των δεκαετιών του εβδομήντα και του ογδόντα.
Το άστρο του άρχισε να λάμπει στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα στο πλευρό του πολιτικού του μέντορα στρατηγού Ομάρ Τορίχος. Ο τελευταίος υπήρξε ηγέτης-δικτάτορας του Παναμά από το 1969 μέχρι το 1981, όπου πέθανε μυστηριωδώς σε έκρηξη στο αεροπλάνο που επέβαινε. Λέγεται ότι ο Νοριέγκα είχε βάλει το χέρι του.
Αν και ποτέ δεν έγινε επίσημα πρόεδρος, κινούσε τα νήματα της πολιτικής ζωής βγάζοντας προέδρους μαγειρεύοντας τα εκλογικά αποτελέσματα, ενώ παράλληλα κέρδιζε εκατομμύρια δολάρια από το εμπόριο ναρκωτικών.
Στη δεκαετία του εβδομήντα και του ογδόντα. ο Παναμάς είχε γίνει διαμετακομιστικό κέντρο της κοκαΐνης που ερχόταν άφθονη από τον Πάμπλο Εσκομπάρ και το καρτέλ του Μεντεγίν στην Κολομβία.
Οι Αμερικανοί το γνώριζαν αλλά έκαναν τα στραβά μάτια. Κι αυτό γιατί ο Νοριέγκα στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή τους ήταν χρήσιμος. Οι ΗΠΑ είχαν αρχίσει να χάνουν τον έλεγχο σε πολλά σημεία του πλανήτη. Είχε επικρατήσει ο ι ισλαμική επανάσταση στο Ιράν, στη Νικαράγουα και το Σαλβαδόρ οι κομουνιστές αντάρτες κέρδιζαν συνεχώς έδαφος και επιπλέον έβλεπαν ότι δεν μπορούσαν να στηρίζουν πια δικτάτορες τύπου Πινοτσέτ και Σομόζα. Ο Νοριέγκα εκείνη την εποχή χρησίμευε σαν «πλυντήριο χρημάτων και όπλων» που προορίζονταν για τους Κόντρας και την κυβέρνηση του Σαλβαδόρ. Δεν υπολόγισε όμως κάτι. Ο Τορίχος είχε καταφέρει να πάρει πίσω από τους Αμερικανούς την διώρυγα υπογράφοντας συμφωνία με τον Τζίμι Κάρτερ. Η διώρυγα θα επέστρεφε στον Παναμά την πρώτη Ιανουαρίου του 1990, αλλά η επόμενη κυβέρνηση Ρίγκαν δεν θα το επέτρεπε.
Με αφορμή το εμπόριο ναρκωτικών, εισέβαλε στον Παναμά, συνέλλαβε τον Νοριέγκα, και ανανέωσε τα δικαιώματά των ΗΠΑ στη διώρυγα για ακόμη δέκα χρόνια. Παράλληλα, απέκτησε το δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στο μέλλον αν κρίνει ότι πλείτονται τα συμφέροντά της.
Μετά τη σύλληψή του, ο Νοριέγκα οδηγήθηκε στις φυλακές του Μαϊάμι όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Τις τελευταίες ημέρες διαδραματίζεται ένα δικαστικό θρίλερ. Ο Νοριέγκα θα έπρεπε αυτό το μήνα να αποφυλακισθεί λόγω καλής διαγωγής και να εκδοθεί στον Παναμά αλλά η Γαλλία ζήτησε την έκδοσή του προκειμένου να τον δικάσει για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Μια δίκη στη Γαλλία θα σήμαινε για τον Νοριέγκα αρκετά χρόνια ακόμη στη φυλακή ενώ μια επιστροφή στον Παναμά, παρόλο που αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες για πολιτικές δολοφονίες, θα τον οδηγούσε απλώς σε κατ’ οίκων περιορισμό. Το πρόβλημα όμως είναι ο ίδιος ο Παναμάς δεν θέλει την επιστροφή του. Κι αυτό γιατί πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται σήμερα στην κεντρική πολιτική σκηνή του χρωστάνε και γιατί ο ίδιος γνωρίζει τόσα, που αποκαλύπτοντας τα θα τίναζε στον αέρα το πολιτικό σύστημα.
Για την ώρα θα εξακολουθήσει να κρατείται στο Μαϊάμι καθώς οι δικηγόροι του κατάφεραν και «πάγωσαν» την έκδοση του στη Γαλλία.
Απ΄ ότι φαίνεται, η απόφαση για το ποιος θα είναι ο επόμενος προορισμός του δεν θα κριθεί μόνο με νομικούς όρους.