Το καράβι πιάνει στην Πάρο και γεμάτος χαρά και ανυπομονησία μετά από τέσσερις ώρες ταξίδι βάζω μπρος την μηχανή και βγαίνω στο λιμάνι έχοντας στο μυαλό παραλίες, ψαρούκλες , αραλίκι και χιλιόμετρα στα πολλά και πανέμορφα χωριά. Δυστυχώς όμως η μίζα με πρόδωσε. Και ‘κει που καταριώμουν την τύχη μου και τον «Μέρφι» να σου ένας παριανός, χαλαρός και μαυρισμένος, συνταξιούχος greek kamaki ίσως,  να με καθησυχάζει. «Αδερφέ νο πρόμπλεμ». Σε 5 λεπτά είχε έρθει ο μάστορας και σε μισή ωρίτσα ετοιμαζόμουν για παραλία.

Αυτό που κάνει εντύπωση σε ένα τόπο είναι πρώτα απ’ όλα οι άνθρωποι. Και οι παριανοί φιλόξενοι και ανοιχτόκαρδοι,  έχουν τον τρόπο να σε κερδίζουν. Η Πάρος με τους κατάλευκους οικισμούς της, τις αμουδερές παραλίες, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της τα γραφικά ταβερνάκια και ουζερί αλλά και την έντονη νυχτερινή ζωή της, μπορεί και ικανοποιεί πολλά και διαφορετικά γούστα.
Περπατήστε στη Παροικιά και στα δαιδαλώδη σοκάκια της με τα ασπρισμένα  σπίτια και τα πολύχρωμα λουλούδια. Θα δείτε πάμπολες μικροσκοπικές εκκλησίες, τα ερείπια του κάστρου στη μέση της παλιάς πόλης δεκάδες μαγαζάκια και πανέμορφα καφέ με άψογη εξυπηρέτιση και εμμονή στην καλή μουσική. Το βραδάκι περπατήστε μέχρι την Αγία Άννα και θαυμάστε τη θέα της πόλης και του λιμανιού από ψηλά με μπαγκράουντ το ηλιοβασίλεμα. Αν θέλετε να πάτε για μπάνιο κάπου σχετικά κοντά η παραλία του Κριού είναι η καλύτερη.  Αν πάλι θέλετε κάτι διαφορετικό η παραλία της Αγίας Ειρήνης  , οδηγώντας νότια, δεκαπέντε λεπτά περίπου με το αυτοκίνητο, θα σας αποζημιώσει. Είναι ήσυχη, απάνεμη  και με μεγάλα φοινικόδεντρα που ρίχνουν τη σκιά τους στη θάλασσα

Συνεχίζοντας νοτιότερα μπορείτε να φτάσετε μέχρι την Αλυκή ( κάπου εκεί κοντά είναι και το αεροδρόμιο του νησιού) όπου υπάρχει επίσης μια πολύ όμορφη παραλία και στον όρμο της περιοχής σας περιμένουν παραδοσιακά ταβερνάκια με εγγυημένα καλό φαγητό.
Στο δρόμο σας προς τη Αλυκή βρίσκεται και η κοιλάδα με τις πεταλούδες. Πρότασή μας, να κάνετε οπωσδήποτε μια στάση εκεί. Η περιοχή της κοιλάδας είναι ένας βιότοπος που καλύπτεται από πλούσια βλάστιση, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για το άνυδρο τοπίο των Κυκλάδων. Εκεί θα δείτε χιλιάδες πεταλούδες οι οποίες ανήκουν όλες σε ένα είδος και αν έχετε υπομονή θα σας ανταμείψουν με ένα ξαφνικό πέταγμα που θα γεμίσει το χώρο γύρω σας με πολύχρωμες γοητευτικές κηλίδες.

Ξεκινώντας τώρα πάλι από την Παροικιά με κατεύθυνση ανατολική θα βρεθείτε στις Λεύκες ένα πανέμορφο χωριό που βρίσκετε σε υψόμετρο διακοσίων μέτρων. Οι λάτρεις τις φωτογραφίας θα βρουν εκεί δεκάδες ενδιαφέροντα θέματα και οι λάτρεις του καλού φαγητού τα καλύτερα ...κοψίδια. Συνεχίζοντας ανατολικά έχετε να επιλέξετε μεταξύ τουλάχιστον δέκα παραλιών με καλύτερη κατά τη γνώμη μας επιλογή τη Χρυσή Ακτή.

Αφήσαμε για το τέλος την περίφημη Νάουσα που βρίσκεται στο βόρειο μέρος του νησιού, περίπου 15 χιλιόμετρα από την Παροικιά. Είναι ίσως ο γραφικότερος προορισμός του νησιού  και δεν υπάρχει περίπτωση να μην καθήσετε για ένα ουζάκι στο λιμανάκι της. Η Νάουσα έχει επίσης και έντονη νυχτερινή ζωή – οι ντόπιοι υποστηρίζουν ότι έχει κλέψει τα πρωτεία από την Παροικιά -  και πολλοί τουρίστες την προτιμούν ως βάση για τις διακοπές τους. Πολύ κοντά στη Νάουσα είναι οι Κολυμπήθρες μια χιλιοφωτογραφημένη παραλία με λεία άσπρα βράχια και μικρούς κολπίσκους, ένα θέαμα που θα γίνει μια από τις πολυτιμότερες αναμνήσεις σας από την Πάρο.

Η Εκατονταπυλιανή

Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Παροικιά είναι ένας από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς στην Ελλάδα και από τα σπουδαιότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία στον Ελλαδικό χώρο. Το όνομά της το χρωστά σε ένα θρύλο. Σύμφωνα με αυτόν,  στην εκκλησία έχουν βρεθεί ενενηνταεννιά πύλες. Η εκατοστή παραμένει κρυμμένη και θα αποκαλυφθεί όταν οι Έλληνες πάρουν πίσω την Κωνσταντινούπολη. Με βάση τις αρχαιολογικές έρευνες ο πρώτος ναός κτίσθηκε τον 4ο αιώνα  και ανακατασκευάσθηκε την εποχή του Ιουστινιανού παίρνοντας τη μορφή σταυροειδούς βασιλικής με θόλους και τρούλο.  Μετά από αλλεπάλληλες πειρατικές λειλασίες και  μια καταστροφή από σεισμό το 1773 ο ναός ξαναχτίστηκε με πολλές προσθήκες που αλλοίωσαν την αρχική του μορφή. Το 1959 ξεκίνησε η αποκατάστασή του στην πρώτη του μορφή και έτσι ήρθε στην επιφάνεια  το θαυμαστό έργο από χρωματιστούς πωρόλιθους που είχε κατασκευαστεί επί Ιουστινιανού. Εντυπωσιάζει το μαρμάρινο τέμπλο με την ανάγλυφη διακόσμησή του καθώς και το αρχαίο βαπτιστήριο του 4ου αιώνα στη νότια πλευρά,  στο οποίο διακρίνεται η αρχαιότερη τοιχογραφία της Πάρου που απεικονίζει τον Αγιο Γεώργιο και τοποθετείται χρονικά στον 11ο ή 12ο αιώνα.

Το μουσείο της Πάρου

Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης της Πάρου ανάγονται στο τέλος της 5ης – αρχές της 4ης χιλιετίας π Χ όπως δείχνουν τα σημαντικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στο νησάκι Σάλιαγκος μεταξύ Πάρου και Αντίπαρου. Στο Μουσείο της Πάρου θα δείτε εξαιρετικά κομμάτια   προϊστορικής κεραμικής, σημαντικά δείγματα πρωτοκυκλαδικών μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων της 3ης χιλιετίας π Χ , αγγεία της μυκηναϊκής περιόδου καθώς και κορυφαία έργα του 6ου και 5ου αιώνα π Χ . Από τον 7ο αιώνα π Χ είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στην Πάρο μια περίφημη σχολή γλυπτικής που χρησιμοποίησε το θαυμαστό παριανό μάρμαρο  και ανέδειξε αργότερα σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Αγοράκριτος και ο Σκόπας. Μοναδικό και μεγάλης αξίας εύρημα είναι μία πλάκα με το Πάριο χρονικό στο οποίο αναγράφονται σπουδαία ιστορικά και φιλολογικά γεγονότα και χρονολογείται στο 100 π Χ. Άλλες δύο πλάκες του χρονικού βρίσκονται στην Οξφόρδη.  

Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο 01-08-2004