Ναι, η τεχνολογία μπορεί να δώσει λύσεις σήμερα σε πολλές ανάγκες μας. Γρήγορα και φθηνά. Το ότι θεωρητικά μπορεί να δώσει λύσεις βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι πάντα εύκολο, γιατί υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που κατά περίπτωση επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Με την καραντίνα άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση στη χώρα για την τηλε-εκπαίδευση και σωστά άνοιξε.
Δεν συμμερίζομαι την ικανοποίηση της υπουργού Παιδείας για τη επιτυχία της τηλε-εκπαίδευσης μέχρι τώρα. Ως πατέρας μαθητή πρώτης γυμνασίου είδα από πολύ κοντά τα προβλήματα του εγχειρήματος. Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες για να κάνει ο γιος μου καθημερινά σχεδόν όλα τα μαθήματα του προγράμματος, ενώ ο πρώτος μήνας κύλησε με ελάχιστα μαθήματα.
Όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, το μάθημα μέσω πλατφορμών τηλεδιάσκεψης, (δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολύ καλές και πολύ σταθερές στη σύνδεση) είναι μία εύκολη υπόθεση. Γιατί έπρεπε να καθυστερήσουμε τόσο για να ξεκινήσει η διαδικασία όλων των μαθημάτων;
Δύο μέρες εκπαίδευση στους εκπαιδευτικούς στην αρχή της κρίσης θα ήταν αρκετή. Με διαδικασίες fast track θα μπορούσε να έχει γίνει προμήθεια λάπτοπ και στον τελευταίο μαθητή που δεν διαθέτει και μέσα σε μια εβδομάδα τα μαθήματα να γίνονται κανονικά μέσω των πλατφορμών που προαναφέραμε.
Σήμερα 14 Μαΐου ο γιος μου έκανε για πρώτη φορά τέσσερις ώρες μάθημα μέσω Internet. Τις προηγούμενες μέρες μία ή δύο.
Εντάξει η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, θέλει να υπερασπιστεί το έργο της και γι αυτό εμφανίζεται ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Εμείς όμως ως γονείς ξέρουμε ότι το εγχείρημα απέτυχε να φτάσει στο επίπεδο που θα μπορούσε βάσει των δυνατοτήτων που παρέχει η τεχνολογία.
Ας είναι. Οι συνθήκες ήταν πρωτόγνωρες, δεν είχαμε ανάλογη εμπειρία από το παρελθόν και τουλάχιστον έγινε μια αρχή. Οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά έμαθαν πως μπορεί να γίνει η τηλε-εκπαίδευση, έμαθαν τι σημαίνει να δουλεύεις από το σπίτι (κάτι που απαιτεί μεγάλη πειθαρχία και το λέω από προσωπική πείρα) και πλέον μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή την εμπειρία στο μέλλον αν χρειαστεί.
Πιστεύω όπως και οι περισσότεροι εκτιμώ, ότι η δια ζώσης εκπαίδευση για τους μαθητές δεν μπορεί να αντικατασταθεί με την τηλε-εκπαίδευση. Ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι μόνο να παραδίδει το μάθημα και να διορθώνει εργασίες. Βρίσκεται κοντά στο μαθητή, δημιουργεί προσωπική σχέση μαζί του και σχέση εμπιστοσύνης, συζητά μαζί του ευρύτερα θέματα και ο ρόλος του είναι καθοριστικός στο χτίσιμο της προσωπικότητας του μαθητή και της καλλιέργειας αγάπης για τη μάθηση.
Είμαι επιφυλακτικός στην on line μετάδοση του μαθήματος από την τάξη γιατί η δημιουργία αυτής της σχέσης εμπιστοσύνης μπορεί να διαρραγεί. Η μετάδοση του μαθήματος οn line κάνει το μάθημα ορατό όχι μόνο στους μαθητές αλλά πιθανά στους γονείς τους και ίσως σε τρίτους. Κανείς δεν μπορεί να το ελέγξει αυτό ας είμαστε ειλικρινείς. Και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το μάθημα δεν θα βιντεοσκοπηθεί από κάποιους και μετά από λίγο καιρό θα βλέπουμε on line καθηγητές να παραδίνουν μάθημα σε κάποια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης και από κάτω σχόλια κάθε είδους. Από αξιολόγηση του καθηγητή από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση μέχρι λοιδορίες και προσωπικές επιθέσεις.
Καταλαβαίνουμε πόσο εκτεθειμένος μπορεί να γίνει ο εκπαιδευτικός στην κακοπροαίρετη κριτική και πόσο υπονομεύεται το κύρος του και η θέση του απέναντι στους μαθητές του.
Το σχολείο δεν είναι δημόσιος χώρος που μπορεί να μπει ο οποιοδήποτε. Είναι χώρος μόνο για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι αξιολογούνται και κρίνονται από τα αρμόδια όργανα του υπουργείου Παιδείας.
Με το σκεπτικό του υπουργείου κάποιοι μαθητές θα παρακολουθούν on line την παράδοση του μαθήματος γιατί μπορεί να υπάρχει θέμα υγείας στο σπίτι τους. Ή κάποια παιδιά να έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Για ποιο λόγο θα πρέπει να εκτεθούν τα ίδια ή οικογένειά τους στα μάτια τρίτων;
Οι μαθητές ενθαρρύνονται από τον εκπαιδευτικό να λένε τη γνώμη τους και να παρεμβαίνουν στο μάθημα. Να ξεδιπλώσουν τον τρόπο σκέψης τους. Γιατί θα πρέπει να εκθέσουμε τους μαθητές και τις πιθανές αδυναμίες τους στην τάξη, στην κριτική κάποιων γονέων ή τρίτων;
Από την στιγμή που δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η εμπιστευτικότητα, το σύστημα μετάδοσης του μαθήματος από την τάξη έχει προβλήματα και δημιουργεί ερωτηματικά.
Γι αυτό και οι επιφυλάξεις μου, όπως και πάρα πολλών άλλων γονέων και μη και θα έπρεπε το υπουργείο να ξαναδεί το θέμα πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε κίνηση. Αν δούμε κάποια στιγμή καθηγητές ή μαθητές σε κάποια κοινωνικά δίκτυα να δέχονται επιθέσεις το υπουργείο θα είναι εκτεθειμένο.