“Στην καινούργια μας ταινία, έχουμε ένα ζευγάρι το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε μια ρουτίνα που έχει συμφωνήσει να μπει και το παρακολουθούμε στη διαδικασία αυτής της κατάστασης... αλλά επειδή η ταινία είναι δύο λεπτά, δεν θα στα πούμε όλα, θα πρέπει να τη δεις...”
Σε ένα σπίτι κάπου στο Περιστέρι, η “Άτυπη Κινηματογραφική Συμμορία” μοντάρει την επόμενη ταινία της συνοδεία καφέ και χαλαρής κουβέντας. Με βασικό πυρήνα τους Θάνο Καρβούνη, Αλέξανδρο Καπόγιαννη και Δήμο Καπόγιαννη η “ΑΚΣ” είναι μια κινηματογραφική συλλογικότητα των δυτικών προαστίων που γεννήθηκε πριν περίπου δέκα χρόνια και μεγάλωσε στα χρόνια της κρίσης δίνοντας διέξοδο έκφρασης σε δεκάδες νέα παιδιά μέσα από μια κάμερα και ένα απλό πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας.
Με στόχο να εκφράσει ότι “πιο νέο και καινοτόμο” -στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της – στο χώρο του ανεξάρτητου σινεμά αλλά κυρίως να εκφραστεί μέσα από την τέχνη χρησιμοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες του διαδικτύου, η “ΑΚΣ” κινείται συνειδητά μακριά από τον εμπορικό δρόμο έχοντας σαν μοτο της ομάδας “Από τη στιγμή που από αυτό βγάζουμε μηδέν ευρώ, προσπαθούμε να χαλάσουμε μηδέν ευρώ”.
Και για undreground δεν τα πάνε κι άσχημα. Αντίθετα μάλιστα πολλοί επαγγελματίες θα ζήλευαν την αναγνωρισιμότητά τους. Γιατί ποιος επαγγελματίας δεν θα ήθελε η ταινία να έχει 50.000 views στο youtube;
Δέκα χρόνια δουλειάς
“Εμείς ταινίες κάνουμε πολλά χρόνια, όπως πολλά χρόνια λέμε και ιστορίες” μας λέει ο Θάνος. “Απλώς καταλάβαμε κάποια στιγμή ότι έχουμε τη δυνατότητα να τις οπτικοποιήσουμε και αντί να λέμε μια ιστορία σε ένα φίλο μας, να του δίνουμε μια ολοκληρωμένη ιστορία στο βίντεο. Και μάλιστα αυτή η ιστορία να μην αναφέρεται σε προσωπικές εμπειρίες εσωτερικής κατανάλωσης αλλά να μπορεί να πάει σε ένα κόσμο παραέξω. Εκεί είναι το στοίχημα και είναι σημαντικό να βρει την ιστορία μας ενδιαφέρουσα κάποιος που δεν μας γνωρίζει και που δεν θα μας γνωρίσει ποτέ.”
Οι τρεις φίλοι είναι η καρδιά της ομάδας η οποία πλαισιώνεται από την παρέα τους, ερασιτέχνες και επαγγελματίες ηθοποιούς και κινηματογραφιστές και ο καθένας βάζει τις γνώσεις του, το μεράκι του και την ανάγκη του για να εκφραστεί. “Η αρχή έγινε πριν περίπου μαι δεκαετία” μας λέει ο Δήμος. “Μέχρι τότε το να κάνει κάποιος μοντάζ και visual effects ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Σιγά σιγά όσο η τεχνολογία γινόταν πιο φτηνή αρχίσαμε να αποκτάμε πρόσβαση σε πιο επαγγελματικά εργαλεία. Πράγμα το οποίο, με πολύ διάβασμα και πολύ μελέτη, μας έδωσε τη δυνατότητα με απλά πράγματα, έναν οικιακό υπολογιστή, κάποια απλά προγράμματα, να δημιουργήσουμε ταινίες σε πολύ ψηλό επίπεδο όσων αφορά την παραγωγή.”
“Εμείς δεν δηλώνουμε κινηματογραφιστές” συνεχίζει ο Θάνος. Ωστόσο μπορούμε με ότι μέσα έχουμε στο σπίτι μας, δηλαδή με μια κάμερα και ένα pc – μπορεί αυτό σε έναν επαγγελματία κινηματογραφιστή να φαίνεται τρομερό - αλλά με αυτά τα δύο μικρά όπλα μπορούμε να κάνουμε την ταινία μας. Μπορεί σε επίπεδο ποιότητας να μη φτάσουμε ποτέ έναν επαγγελματία ωστόσο από τη στιγμή που δεν περιοριζόμαστε από κάποιον που μας πληρώνει για να του παράξουμε κάποιο έργο, κάνουμε αυτό που μας αρέσει.
"No budget story"
Ταινίες με χαμηλό ή καθόλου budget γίνονταν και πάντα θα γίνονται από κινηματογραφιστές, ή ομάδες κινηματογραφιστών, κυρίως σπουδαστές. Αυτό που ξεχωρίζει την “ΑΚΣ” είναι η διάρκεια. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η διάρκεια οφείλεται στην αντίληψη που διαμορφώνει κάποιος για την τέχνη και για το κατά πόσο μπορεί να βρει ανθρώπους που να μοιράζονται την ίδια άποψη. Και φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην ταυτίζεται η τέχνη με το βιοπορισμό. Ο Θάνος εργάζεται σε εταιρία πληροφορικής, ο Αλέξανδρος είναι πολιτικός μηχανικός και ο Δήμος, οπτικός.
“Από τη στιγμή που θα τελειώσουμε μαι ταινία θεωρούμε ότι δεν μας ανήκει μας λέει ο Αλέξανδρος. “Δηλαδή την βγάζουμε στα social media και χρησιμοποιούμε όλους αυτούς τους τρόπους για να την προωθήσουμε και έτσι φεύγει από τα χέρια μας. Προσπαθούμε κάθε ταινία να ακολουθήσει μετά από εμάς το δικό της δρόμο. Έχουμε κάνει 10 ταινίες μικρού μήκους μια μεσαίου κάποια βίντεο άρτ κάποια βίντεο κλιπ. Επαγγελματικά δεν σκεφτόμαστε να το εξελίξουμε γιατί θέλουμε να μην περιοριζόμαστε από τον επαγγελματισμό. Ούτως η άλλως ο καθένας μας έχει μια επαγγελματική δραστηριότητα που είναι άσχετη με το αντικείμενο . Πιστεύω ότι αν το γυρίσουμε στο επαγγελματικό θα υπάρξει ένας περιορισμός που δεν το θέλουμε ιδιαίτερα.”
Η ομάδα δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τα συμβατικά κανάλια διανομής και προβολής της δουλειάς της. Άλλωστε στην εποχή του διαδικτύου ο καθένας έχει τη δυνατότητα να προβάλει τη δουλειά του και να αναμετρηθεί με το κοινό ανοιχτά και σε προσωπικό επίπεδο. Όπως λένε και οι τρεις, στόχος είναι μετά από κάθε δουλειά τους να ανοίγει ένας διάλογος με την κοινωνία και τον περίγυρό τους γύρω από το περιεχόμενο της δουλειάς τους και τις ιδέες που εκφράζει.
Ιδέες που προκαλούν
Άλλοτε ο στόχος επιτυγχάνεται άλλοτε όχι. Καθοριστική στιγμή για την παρέα ήταν όταν στις προηγούμενες εκλογές το κόμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τους είχε αναθέσει να κάνουν ένα διαφημιστικό σποτάκι.
Το σποτάκι έγινε, είχε περισσότερα από 100.000 views, κόστισε μηδέν χρήματα αλλά το σημαντικό είναι ότι προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και δέχθηκε σφοδρή κριτική από χώρους κοινωνικών δικαιωμάτων ακόμη και από τον χώρο της Αριστεράς τον οποία υποτίθεται θα εξέφραζε. “Και μόνο το γεγονός ότι η ιδέα του σεναρίου μας και όχι το μήνυμα που θέλαμε να περάσουμε, προκάλεσε τέτοιες εντάσεις και έγινε αφορμή να ανοίξει ένας διάλογος, για το σεξισμό και τα κοινωνικά δικαιώματα ήταν επιτυχία” λέει ο Θάνος.
“Οι ταινίες μας έχουν πάει σε αρκετά φεστιβάλ ωστόσο κυρίως παίζουν σε εργατικές λέσχες σε πολιτιστικούς χώρους σε πολιτικά και πολιτιστικά φεστιβάλ, εκεί μπορεί να τις δει κόσμος που δεν σε γνωρίζει και συμμετέχεις μαζί του. Έχουμε πάει και σε πιο μεγάλα φεστιβάλ ωστόσο τα έχουμε βαρεθεί, όχι με κάποια προσέγγιση αφ υψηλού. Απλά τώρα με το ίντερνετ είναι πολύ μεγάλη η διαφορά και καλώς ή κακώς έχουμε υποτιμήσει το θέμα της αίθουσας.
Στο Ιντερνετ υπάρχει υπερβολική προσφορά πληροφορίας η οποία επηρεάζει και το ψηφιακό σινεμά. Εμείς βγάζουμε μια ταινία στο ίντερνετ και μπορεί την ίδια μέρα να ανεβούν κι άλλες δέκα από ανθρώπους που δεν τους ξέρουμε. Θεωρώ ότι οι καλύτερες δουλειές θα καταφέρουν αργά ή γρήγορα να επιβιώσουν. Είμαστε δημιουργοί που πριν βγει το ιντερνετ οι ταινίες μας δεν πήγαιναν πουθενά. Χάρη στο ίντερνετ πάνε παντού.”