Είναι οριστικό. Θα ανοίξουμε το Σεπτέμβριο” μας λέει από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο κ. Γιώργος Τσακαλάκης, που μαζί με τον αδερφό του Παναγιώτη, είναι οι εκμισθωτές των κινηματογράφων Αττικόν και Απόλλων.
Μέχρι στιγμής υπήρχαν μόνο εκτιμήσεις για τον χρόνο επαναλειτουργίας των δύο ιστορικών κινηματογράφων -που παραδόθηκαν στις φλόγες το Φεβρουάριο του 2012 στα βίαια γεγονότα εκείνου του καιρού- αλλά ο κ. Τσακαλάκης δίνει οριστική απάντηση για πρώτη φορά στο CNN Greece για τις φήμες και τις εκτιμήσεις, που σημαίνει ότι σύντομα μπαίνουν τα συνεργεία στο ιστορικό κτίριο της οδού Σταδίου και ξεκινούν οι εργασίες αποκατάστασης.
“Προς το παρόν δεν μπορώ να σας πω περισσότερα. Δεν έχει κλείσει οριστικά το θέμα με τα ονόματα των εργολάβων που θα κάνουν την αποκατάσταση, αλλά είναι σίγουρο ότι θα ανοίξουμε τον Σεπτέμβριο. Στις επόμενες ημέρες ίσως και την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε νέα” λέει ο κ. Τσακαλάκης.
Φεβρουάριος του 2012. Παραμονές του δεύτερου μνημονίου και οι κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας συχνά, ξέφευγαν από τον έλεγχο. Το κίνημα των πλατειών είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του και πλέον η κόντρα κυβέρνησης - “αντιμνημονιακών δυνάμεων”, εκτός από τη Βουλή γινόταν στους δρόμους της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων.
Ήταν το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου όταν το κέντρο της Αθήνας συγκλονιζόταν από μια ακόμη μαζική διαδήλωση. Εκείνο το βράδυ πυρπολήθηκαν 45 κτίρια και ένα από αυτά ήταν το ιστορικό κτίριο της συμβολής των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά που στεγάζει τους δύο κινηματογράφους.
Οι εικόνες που έβλεπε κανείς, ενός κτιρίου τυλιγμένου στις φλόγες, αλλά και αυτές που σίγουρα φανταζόταν για το τι μπορεί να συμβαίνει στο εσωτερικό του, στις δύο ομορφότερες κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας, προκαλούσε σοκ.
Σύμβολο για την Αθήνα
Το Αττικό συνδέθηκε με την Αθηναϊκή νύχτα. Η υπέροχη αίθουσα του και οι άριστες συνθήκες προβολής δεν ήταν το μόνο που αγάπησαν σινεφίλ και μη. Ήταν το όλο διαδικαστικό του να πας στο συγκεκριμένο σινεμά. Τα πηγαδάκια με τις παρέες έξω από την είσοδό του στη Σταδίου, και η συνέχεια μετά την προβολή στα μπαράκια της πλατείας Καρύτση και της Κολοκοτρώνη, ήταν για πολλούς Αθηναίους μια ιδανική βραδινή, ουσιαστική έξοδος που συνδύαζε ψυχαγωγία και πολιτισμό. Γι αυτό και οι εικόνες του μισοκαμένου κτιρίου προκαλούσαν και προκαλούν αίσθημα βαθεάς θλίψης σε όσους την είδαν ή βλέπουν αυτή την εικόνα σήμερα.
Υπερβολικοί όπως είμαστε πάντα ως λαός, το δράμα του Αττικόν έγινε αμέσως αφορμή για πολιτική αντιπαράθεση αγγίζοντας συχνά τα όρια του γκροτέσκου και τις ισοπεδωτικής υπεραλπούστευης. Από τη μία, ομάδες πολιτών μαζεύτηκαν με κεριά τα επόμενα βράδια έξω από το Αττικόν για να “διαμαρτυρηθούν” για τη βία, ενώ παράλληλα στα κοινωνικά δίκτυα και στην αρθρογραφία, ο εμπρησμός ταυτιζόταν -ευτυχώς όχι απ’ όλους – με τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, “δυνάμεις του σκότους” στη λογική του: “να που οδηγούν οι διαδηλώσεις”...
Λες και όλες αυτές οι χιλιάδες του κόσμου που διαδηλώνει με πολιτικά αιτήματα, στον ελεύθερο χρόνο τους αρέσκονται στο να καίνε κινηματογράφους, ως άλλοι Νέρωνες.
Από την άλλη, είχαμε την αντίθετη ισοπεδωτική κριτική του “όποιος πάει με κεριά και “κάνει επιτάφιο” έξω από το Αττικό, πονά για ένα κτίριο αλλά δεν πονά για τα δεινά του μνημονίου, τους ανέργους, τις αυτοκτονίες, είναι μνημονιακός, γερμανοτσολιάς κτλ κτλ”. Φτάσαμε στο σημείο, να μην μπορείς να στεναχωρηθείς ανοιχτά για το Αττικό χωρίς να είσαι είτε “γερμανοτσολιάς” είτε “μπαχαλάκης”.
Τί μεσολάβησε
Πέρασαν έξι χρόνια από εκείνο το βράδυ του Φλεβάρη και τα δύο σινεμά παραμένουν κλειστά με την ευθύνη να μην βαρύνει σίγουρα τους εκμισθωτές τους. Το ότι το ιστορικό κτίριο του Αττικόν χάσκει σαν φάντασμα στο κέντρο της Αθήνας, είναι μια ιστορία που χάνεται στους λαβύρινθους των επιχειρηματικών σχέσεων του ιδιοκτήτη και που ουσιαστικά ελάχιστα ενδιαφέρει τους Αθηναίους που θέλουν να δουν τα σινεμά να επαναλειτουργούν.
Το ιστορικό σινεμά ΑττικόνVideo: Το ιστορικό σινεμά Αττικόν Τα χρόνια που ακολούθησαν τον εμπρησμό κλιμακώθηκε η αντιδικία μεταξύ του ιδιοκτήτη του κτιρίου που είναι το Ίδρυμα Δεκόζη-Βούρου και του ιδρύματος Βούρου-Ευταξία που ελέγχει το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών. Ο Λάμπρος Ευταξίας που ήταν ο διοικητής των δύο ιδρυμάτων και ο εμπνευστής του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών και του Μεγάρου Μουσικής, στη σύμβαση για τη μίσθωση του κτιρίου προέβλεψε ότι το 40% των εσόδων θα πηγαίνει στο Ίδρυμα Βούρου – Ευταξία, χρήματα που δεν καταβλήθηκαν και σήμερα το ποσό ξεπερνά τα 26 εκατομμύρια.
Έτσι η αντιδικία μεταξύ των δύο ιδρυμάτων μπλόκαρε κάθε προσπάθεια για εξεύρεση λύσης, -αφού τα δύο ιδρύματα είναι στα δικαστήρια - ακόμη και για την καταβολή των ασφαλίστρων από φωτιά.
Από τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι εργασίες αποκατάστασης, οι κινηματογράφοι θα παραδοθούν το πολύ σε έξι μήνες Πηγή: CNN Greece
Η λύση
Η λύση βρέθηκε με πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη, ο οποίος έφερε σε συνεννόηση τις δύο πλευρές προτείνοντας η ασφαλιστική αποζημίωση να πάει για την αποκατάσταση των ζημιών της πρόσοψης. Έτσι και έγινε και η Εθνική Ασφαλιστική κατέβαλε την αποζημίωση ύψους 670.000 ευρώ. Η μελέτη αποκατάστασης είναι προϋπολογισμού περίπου 1.100.000 ευρώ και έπρεπε να βρεθούν τα υπόλοιπα χρήματα. Στο σημείο αυτό παρενέβη το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος που ανέλαβε να κάνει δωρεά τα χρήματα για την περάτωση των εργασιών ώστε να ανοίξουν σύντομα τα δύο σινεμά.
Το ευτύχημα είναι ότι παρά την θλιβερή εικόνα που παρουσιάζει απ έξω το κτίριο του Αττικόν μέσα, οι δύο αίθουσες είναι σε άριστη κατάσταση. Η φωτιά δεν μπήκε στις αίθουσες με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της πυροσβεστικής,των αδελφών Τσακαλάκη και των υπαλλήλων τους, και περιορίστηκε στην είσοδο, στα εκδοτήρια και στους βοηθητικούς χώρους. Και φυσικά στον πρώτο όροφο του κτιρίου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του CNN Greece, από τη στιγμή που θα μπουν μέσα τα συνεργεία, η αποκατάσταση θα έχει ολοκληρωθεί το πολύ σε έξι μήνες για να λειτουργήσουν τα σινεμά και το υπόλοιπο κτίριο θα αποκατασταθεί σταδιακά.
Η ιστορία του κτιρίου
Το αρχικό κτίριο χτίστηκε την περίοδο 1870-1881 σε σχέδια του του Έρνστ Τσίλερ, για λογαριασμού του τραπεζίτη Σταμάτη Δεκόζη Βούρου. Τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα στέγαζε εμπορικά καταστήματα, ενώ για μια περίοδο στέγασε και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στην περίοδο 1914- 1920 έγιναν παρεμβάσεις και επέκταση στο κτίριο με την οικοδόμηση του κινηματοθέατρου Αττικόν το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1916. Η αίθουσα Απόλλων στο υπόγειο του κτιρίου δημιουργήθηκε αρκετά αργότερα.
Από το 1929 ο κινηματογράφος λειτουργούσε υπό τη διεύθυνση των αδερφών Σκούρα (Ο Σπύρος Σκούρας έφτασε να γίνει διευθυντής της 20th Century Fox στις ΗΠΑ) και ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα που που πρόβαλε ταινία με ήχο, συγκεκριμένα το «Fox Movietone Follies» του Ντέιβιντ Μπάτλερ, το 1929. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ο κινηματογράφος επιτάχθηκε για να προβάλει ταινίες για τα γερμανικά στρατεύματα. Το 1960 οι αδερφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης κάνουν επισκευές και το 1982 γίνονται νέες εργασίες συντήρησης πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.