Στους ρυθμούς του πολυαναμενόμενου δημοψηφίσματος που πραγματοποιείται την Κυριακή 16 Απριλίου ζει η Κωνσταντινούπολη.Το κλίμα στην πόλη απ' όσο προλάβαμε να δούμε μέχρι στιγμής είναι ήρεμο, με τον κόσμο, κυρίως τους μαγαζάτορες γύρω από την πλατεία Ταξίμ, χαρακτηριστικής τουριστικής περιοχής, να τον προβληματίζει περισσότερο η μεγάλη πτώση του τουρισμού που βιώνει η Τουρκία τον τελευταίο χρόνο παρά το αποτέλεσμα της κάλπης
Όχι βέβαια ότι δεν ενδιαφέρει τους Τούρκους σε τι πολίτευμα θα ξημερώσουν την Δευτέρα που μας έρχεται.
Στην πόλη κυριαρχούν οι γιγαντοαφίσες με τον πρόεδρο Ερντογάν και τον πρωθυπουργό Γιλντιρίμ να προπαγανδίζουν το “Ναι” στο δημοψήφισμα ενώ ακόμη και ο παραδοσιακά αντιπολιτευόμενος τύπος κρατά χαμηλούς τόνους αναφορικά με το “Όχι.”
Σήμερα είχαμε άλλες δύο δημοσκοπήσεις οι οποίες δίνουν ένα ελαφρό προβάδισμα στο "Ναι", στα όρια του στατιστικού λάθους. Συγκεκριμένα δίνουν στο “Ναι” 51,3% και 51, 5 % που κάτω από αυτές τις συνθήκες πολιτικής ανασφάλειας και στρατιωτικού νόμου δεν μπορεί εύκολα να αξιολογηθεί. Ακόμη και η ίδια η εταιρία Gezidi που διενέργησε τη μία από τις δύο δημοσκοπήσεις σχολιάζει το αποτέλεσμα λέγοντας ότι ο κόσμος φοβάται να εκφράσει δημόσια την άποψή του λόγω του κλίματος.
Και για να το σχολιάσουμε και εμείς αυτό, είναι προφανές ότι αυτός που φοβάται να εκφράσει την άποψή του δεν είναι αυτός που συμπαρατάσσεται με την γραμμή του κυβερνώντος κόμματος αλλά με το “Όχι.”
Μιλήσαμε λίγο πριν για μια περίεργη συναίνεση που δείχνει ακόμη και ο αντιπολιτευόμενος τύπος στην υποστήριξη του “Ναι”.
Υποστηρικτές του “Όχι”, δηλαδή στην ουσία οι Κεμαλιστές και το Κουρδικό Κόμμα -οι δύο ηγέτες του οποίου βρίσκονται στη φυλακή- αλλά και μικρότερα κόμματα και οργανώσεις παραπονούνται ότι η προβολή του “Όχι” στα μέσα ενημέρωσης είναι στο ένα δέκατο της προβολής του “Ναι” και χρησιμοποιούν εναλλακτικούς τρόπους προβολής μέσα από ιστοσελίδες και κοινωνικά δίκτυα.
Πριν δύο μήνες πάντως ο πρόεδρος Ερντογάν είπε ότι στη Τουρκία υπάρχει περισσότερη ελευθερία στον τύπο απ' ότι υπάρχει σε πολλές δυτικές χώρες. Εμείς να πούμε ότι οι 120 και πλέον δημοσιογράφοι που έχουν φυλακιστεί το τελευταίο 9ημο μάλλον θα έχουν διαφορετική γνώμη