Ήρθαν ως τουρίστες, είδαν την κατάσταση, έφυγαν και ξαναγύρισαν ως ακτιβιστές... Εκατοντάδες ξένοι βρίσκονται αυτό το διάστημα στη Μυτιλήνη για να βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να διαχειριστούν τις τεράστιες εισροές προσφύγων από το καλοκαίρι και μετά.

Ο ευκολότερος τρόπος να βοηθήσει κάποιος που θα έρθει στη Μυτιλήνη, είναι να ενταχθεί στο δυναμικό μιας από τις τουλάχιστον δεκαπέντε μη κυβερνητικές οργανώσεις που βρίσκονται στο νησί. Οι ΜΚΟ στις περισσότερες περιπτώσεις έρχονται με τους ανθρώπους τους, αλλά πάντα υπάρχει ανάγκη, αν σκεφτεί κανείς ότι οι ημερήσιες αφίξεις, αριθμητικά, σπάνια πέφτουν κάτω από τα 2.000 άτομα.

Ωστόσο, υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας που παίρνουν άδεια από τις δουλειές τους, βάζουν σε ένα σακίδιο θα απαραίτητα και έρχονται να βοηθήσουν μόνοι τους, με κάθε τρόπο, πληρώνοντας για τα έξοδά τους από την τσέπη τους.


Χίλμα Όλσον, Σουηδία
Η 23χρονη Χίλμα από τη Σουηδία, πριν από ένα μήνα έκανε με τις φίλες της καθ' οδόν προς την Ασία μια στάση στην Αθήνα. Έμαθε για την κατάσταση στη Λέσβο και έτσι το ταξίδι για την Ασία αναβλήθηκε. Τα κορίτσια αποφάσισαν να έρθουν κατευθείαν στη Λέσβο για να βοηθήσουν την κατάσταση. Ενημέρωσαν φίλους και συγγενείς, μάζεψαν κάποια χρήματα από προσφορές και έστησαν στο κέντρο υποδοχής της Μόριας, λίγο έξω από τη Μυτιλήνη, ένα κέντρο πληροφοριών για τους πρόσφυγες που συγκεντρώνονται εκεί και που είναι όλων των εθνικοτήτων πλην Σύρων. Η Χίλμα, μια φίλη της και άλλοι εθελοντές που εντάχθηκαν στην ομάδα τους, δίνουν πληροφορίες στους πρόσφυγες για τις διαδικασίες που απαιτούνται για να πάρουν το προσωρινό ταξιδιωτικό έγγραφο, πού θα βρουν κατάλυμα, φαγητό, πώς θα μετακινηθούν μέχρι το λιμάνι, πού θα αγοράσουν εισιτήρια κτλ. και έχουν τυπώσει έντυπα με χρηστικές πληροφορίες σε τρείς γλώσσες.

"Κάποιες μέρες η βοήθεια σου είναι αρκετή, κάποιες άλλες, όταν έρχεται μεγάλος αριθμός ανθρώπων, νιώθεις εντελώς ανήμπορος" μας λέει η Χίλμα.

Όσο για το τί την έκανε να μείνει στη νησί για να βοηθήσει απαντά λέγοντας ότι "δεν μπορείς να βλέπεις τόσους ανθρώπους να χρειάζονται βοήθεια και να τους την αρνείσαι", ενώ δεν παραλείπει να εκθειάσει την στάση των Μυτιληνιών που στην πλειοψηφία τους κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν.

Ανζελίκ Μπος, Ολλανδία
Η Ανζελίκ είναι χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα και κατέληξε ακτιβίστρια. Δασκάλα στο επάγγελμα και συγγραφέας παιδικών βιβλίων, κατάγεται από την Ολλανδία και το καλοκαίρι ήρθε για διακοπές στον Μόλυβο με τον σύζυγό της. Βλέποντας την κατάσταση, άρχισε να προσφέρει βοήθεια σε συνεργασία με μια ομάδα εθελοντών από τον Μόλυβο. Μετά το τέλος της άδειας της, επέστρεψε στην Ολλανδία αλλά έψαχνε ευκαιρία να γυρίσει στην Ελλάδα. Στις αρχές Οκτώβρη πήρε εκ νέου άδεια και ήρθε για να δουλέψει ξανά με τους εθελοντές. Η Ανζελίκ πληρώνει από την τσέπη της.

"Όχι δεν πληρώνομαι από κάπου. Δεν το χρειάζομαι, είμαι εντάξει. Έχω δουλειά στην Ολλανδία. Έχω αρκετά λεφτά για να κάνω αυτό που κάνω. Πιθανόν όχι για ένα χρόνο αλλά σίγουρα για κάποιες εβδομάδες ".

Έχοντας δει και ζήσει από κοντά την κατάσταση, θεωρεί ότι είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, το οποίο η Ελλάδα καλείται να το διαχειριστεί πρώτη, κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο δεδομένης της οικονομικής της κατάστασης. "Θα πρέπει η Ευρώπη και οι ΗΠΑ να βοηθήσουν την Ελλάδα και να μοιραστούν οι πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο", καταλήγει.

Πιερ Κλιζιού, Γαλλία
Άλλος ένας που αποφάσισε να ξοδέψει την άδειά του για να βοηθήσει τους πρόσφυγες είναι ο Πιέρ από τη Γαλλία. Ειδικευόμενος γιατρός, παιδίατρος συγκεκριμένα, έμαθε ότι υπάρχει ανάγκη για γιατρούς και ήρθε πριν μερικές εβδομάδες για να ενταχθεί στο δυναμικό ελληνικής ΜΚΟ.

"Είναι εντυπωσιακό το να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο και το νησί δεν ήταν προετοιμασμένο να υποδεχθεί τέτοιο πλήθος". Εκτός από τα καθήκοντά του στο ιατρείο, ο Πιέρ τα βράδια όταν μπορεί πηγαίνει στις παραλίες στο βόρειο μέρος του νησιού που έρχονται οι βάρκες με τους πρόσφυγές για να βοηθήσει τους υπόλοιπους εθελοντές.

Σε λίγες μέρες θα επιστρέψει στην πατρίδα του, αλλά όπως λέει, σύντομα μπορεί να γυρίσει στην Μυτιλήνη ή όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Τέλος, δηλώνει εντυπωσιασμένος από την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι κάτοικοι του νησιού, παρά το γεγονός ότι έχουν κουραστεί και αυτοί από την κατάσταση που διαρκεί τώρα πέντε μήνες.