Το γκράφιτι είναι χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων πόλεων και αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού τοπίου. Δεν είναι λίγα τα διεθνή μέσα που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια αφιερώματα στη γκράφιτι σκηνή της Αθήνας, φτάνοντας μάλιστα μέχρι το σημείο να χαρακτηρίσουν την πόλη "πρωτεύουσα του γκράφιτι". Η αλήθεια είναι ότι πάντα υπήρχε, από τις αρχές τις δεκαετίας του '80 τουλάχιστον, γκράφιτι στην Αθήνα, με τη διαφορά ότι τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια σημαντική διαφοροποίηση, τόσο στο αισθητικό κομμάτι αλλά κυρίως στο μήνυμα που περνούν τα έργα στους τοίχους της πόλης το οποίο γίνεται ολοένα και περισσότερο πολιτικό. Έχει γίνει όντως η Αθήνα η πόλη του γκράφιτι;

Τέχνη σε κοινή θέα
"Είναι αλήθεια" μας λέει ο Lune 82, που κάνει γκράφιτι πολλά χρόνια. "Το μεγάλο κύμα ξεκίνησε λίγο πριν την κρίση και κατά τη διάρκειά της αυξήθηκε. Και είναι φυσικό, αν σκεφτεί κανείς πως άλλαξε η κοινωνία και τι πιέσεις δέχθηκε. Το γκράφιτι ήταν μια μορφή διεξόδου για τους καλλιτέχνες και βλέπουμε αυτό που βλέπουμε σήμερα, που είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής ζύμωσης."

Πριν από αρκετούς μήνες ο Δήμος της Αθήνας "κήρυξε" τον πόλεμο στο γκράφιτι ξεκινώντας μια εκστρατεία για τον καθαρισμό των τοίχων της πόλης. Μετά ήρθε και το τεράστιο γκράφιτι στην πρόσοψη του πολυτεχνείου και ξαναφούντωσε η κουβέντα για το αν τελικά το να βάφεις τοίχους είναι τέχνη, ή βανδαλισμός. Η εκστρατεία του Δήμου της Αθήνας όπως είναι φυσικό δεν απέδωσε. Πως είναι δυνατό άλλωστε να σταματήσεις τον καλλιτέχνη από το να δημιουργεί. Μάλιστα για κάποιους, η εκστρατεία πήρε χαρακτηριστικά βεντέτας. Με βάση την ελληνική νομοθεσία το γκράφιτι χωρίς άδεια θεωρείται αξιόποινη πράξη που επισείει ποινή φυλάκισης που μπορεί να φτάσει μέχρι 2 χρόνια. Σε μικρές φθορές η φυλάκιση μπορεί να είναι έξι μήνες που θα συνοδεύεται από χρηματικό πρόστιμο 3.000 ευρώ.

Ανέκδοτο η λέξη "παράνομο"
O Billy Gee είναι από τους παλιούς γκραφιτάδες της πόλης και μας δίνει μία ιδέα για το πως αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες του δρόμου τη δαμόκλειο σπάθη του νόμου πάνω από τα κεφάλια τους.


"Προσωπικά τα τελευταία χρόνια για τους δικούς μου λόγους έχω επιλέξει έναν άλλο δρόμο, να ψαχτώ σε διαφορετικά εικαστικά μονοπάτια σε σχέση με ότι έκανα μικρότερος και αυτό είναι μια νέα πρόκληση.

Τώρα τι είναι παράνομο σε αυτή τη ζωή και όπως είναι τα πράγματα κοινωνικά με την κρίση, η λέξη παράνομο είναι ανέκδοτο πλέον.