Σε έναν ανταρτοπόλεμο, οι αντάρτες προσπαθούν με τις ενέργειές τους να προκαλέσουν αντίποινα από την πλευρά της κυβέρνησης τα οποία θα στρέψουν το λαό εναντίον της.
Η απόπειρα φίμωσης του Wikileaks της ιστοσελίδας που δημοσιοποίησε διαβαθμισμένα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών και η φυλάκιση του ιδρυτή της Τζούλιαν Έισαντζ, είχε ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο που ο ανταρτοπόλεμος σήμερα γίνεται από το σπίτι και με μόνο όπλο ένα λάπτοπ. Χιλιάδες χάκερς επιτίθενται σε ιστοσελίδες εταιρειών που διέκοψαν τη συνεργασία με το Wikileaks αλλά χτύπησαν και τις ιστοσελίδες τις σουηδικής κυβέρνησης.
Πρόκειται για ένα γεγονός ιστορικής σημασίας καθώς για πρώτη φορά ο κυβέρνοπόλεμος, που μέχρι σήμερα αφορούσε ηλεκτρονική δολιοφθορά μεταξύ κρατών ή ενέργειες τρομοκρατικών οργανώσεων, γίνεται υπόθεση των μαζών σε ένα πεδίο μάχης σχεδόν ανεξέλεγκτο και χωρίς οι «δράστες» να έχουν το φόβο των, αντιποίνων.
Χιλιάδες άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι το διαδίκτυο- ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς με αυτές τις πρακτικές – είναι ένα εργαλείο που οργανώνει τις μάζες, λειτουργεί ως βήμα άμεσης ενημέρωσης χωρίς φιλτράρισμα και τέλος γίνεται ένα αποτελεσματικό όπλο που μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο κυρίαρχο σύστημα.
Ίσως οι κοινωνικές εκρήξεις στο μέλλον να μην ξεσπούν –ή τουλάχιστον όχι μόνο- στο δρόμο αλλά και από ένα δωμάτιο με εργαλείο έναν υπολογιστή. Και αν στο δρόμο οι εκρήξεις καταστέλλονται εύκολα αφού το κράτος είναι το μόνο, που το νόμιμο δικαίωμα στη βία, τον «χακεροπόλεμο» θα είναι αδύνατο να τον σταματήσει. Εκτός και αν εξαφανίσει το Ίντερνετ.

Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο 13-12-2010