Το ακριτικό Καστελόριζο - ακριτικό γεωγραφικά, γιατί στην πραγματικότητα από την Αθήνα φτάνεις στον ίδιο χρόνο που θες για να φτάσεις στη Σύρο και γρηγορότερα από το να φτάσεις στη Σίφνο, για παράδειγμα - πρόσφατα ανέβηκε ξανά στην κορυφή της επικαιρότητας, για τους λάθος λόγους ως συνήθως.
Μια αναχαίτιση πάνω από το νησί ήταν αρκετή για να γίνει πρώτο θέμα και να ακούγονται λέξεις και φράσεις όπως «πολεμικό κλίμα, πολεμική κατάσταση, φόβος, ένταση» κτλ.
Με το CNN Greece βρεθήκαμε στο Καστελόριζο μετά το επεισόδιο και διαπιστώσαμε ότι ούτε πολεμικό κλίμα υπήρχε, ούτε φόβος ούτε τίποτα παρόμοιο.
Υπήρχαν μόνο άνθρωποι που αναρωτιούνταν, γιατί έγινε τόσο μεγάλο θέμα μια αναχαίτιση πάνω από το νησί, όπως γίνονται χρόνια τώρα και έφυγαν οι λιγοστοί τουρίστες.
Το Καστελόριζο ζει από τον τουρισμό και μόνο. Κάτι μικροκτηνοτρόφοι δεν μπορούν να θεωρηθούν κτηνοτροφία ούτε η δραστηριότητα αυτή αφήνει τίποτα στο νησί.
Η φετινή χρονιά θα είναι δραματική, από Σεπτέμβριο και μετά, αφού η Αυστραλία - κάθε χρόνο πολλοί ομογενείς επισκέπτονται το Καστελόριζο - είναι κλειστή όπως και η Τουρκία.
Το Καστελόριζο θα χρειαστεί οικονομική βοήθεια και ίσως ένα νέο σχέδιο για το που πάνε οι επιδοτήσεις. (Φέτος υπάρχει δωρεάν πλοίο από Κω και Ρόδο τρεις φορές την εβδομάδα)
Το κλείσιμο της τουρκικής αγοράς είναι το μεγαλύτερο πλήγμα και πριν βιαστούν κάποιοι να κατηγορήσουν τους νησιώτες ότι κάνουν δουλειές με τους Τούρκους, ενώ το νησί τους βρίσκεται σε μια ευαίσθητη περιοχή να δούμε τα πράγματα κατάματα.
Η Τουρκία είναι μισή ώρα απόσταση από το Καστελόριζο. Κάθε μέρα καταφθάνουν στο νησί τους καλοκαιρινούς μήνες δύο καράβια γεμάτα τουρίστες από απέναντι, εκ των οποίων ένας στους πέντε είναι Τούρκος και οι υπόλοιποι κυρίως Ευρωπαίοι που αφήνουν τα λεφτά τους στο νησί.
Οι Καστελοριζιώτες αγοράζουν προϊόντα από απέναντι, γιατί είναι πιο φθηνά από το να τα αγοράσουν στη Ρόδο που έχουν και ακριβότερα μεταφορικά (πληρώνοντας φυσικά τους ανάλογους δασμούς, δηλαδή το κράτος δεν χάνει λεφτά) και ταυτόχρονα τουρίστες που παραθερίζουν στο Καστελόριζο πετάγονται για μια βόλτα στο γειτονικό Κας ξοδεύοντας και εκεί τα χρήματά τους. Υπάρχει, μέχρι πέρυσι τουλάχιστον υπήρχε γιατί λόγω κορωνοϊού τα σύνορα έχουν κλείσει, μια σχέση με τους γείτονες από την οποία ήταν όλοι κερδισμένοι. Δεν είναι τίποτα περίεργο και μυστικό.
Πάντα έτσι γινόταν μέχρι σήμερα.
Ο κορωνοϊός και η πρόσφατη ένταση έχουν «γονατίσει» το Καστελόριζο και η κυβέρνηση θα πρέπει να αρχίσει να επεξεργάζεται ένα σχέδιο στήριξης των κατοίκων.
Το νησί έχει σήμερα περίπου 150 μόνιμους κατοίκους και μια σχετικά μεγάλη στρατιωτική δύναμη η οποία εγγυάται την ασφάλεια και δίνει μια ζωντάνια στο νησί τους δύσκολους χειμερινούς μήνες
Στόχος θα πρέπει να είναι να παραμείνει ο ντόπιος πληθυσμός στο νησί και αν είναι δυνατό να αυξηθεί ο αριθμός τους στα επόμενα χρόνια.
Το νησί χρειάζεται υποδομές, καλύτερους δρόμους, ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και άλλων μορφών τουρισμού και εύκολα μπορεί να παρατείνει την τουριστική του περίοδο σε ένα γεμάτο εξάμηνο.
Χρειάζεται να διαμορφωθεί η παραλία στο Μανδράκι και να φύγουν από το κεντρικό λιμάνι του ο στρατός και τα σκάφη του. Υπάρχει χώρος αλλού.
Δεν είναι μια καλή εικόνα για τον τουρίστα που βγαίνει τη βόλτα του να βλέπει πολεμικά σκάφη και στρατιώτες με τα G3 στο χέρι. Είναι κάτι που το συζητούν διαρκώς παράγοντες και κάτοικοι του νησιού.
Το νησί έχει μεγάλη δυναμική και φανατικούς φίλους που το επισκέπτονται συνεχώς εδώ και δεκαετίες και όχι άδικα γιατί το αξίζει λόγω της ομορφιάς του και της ζωής που προσφέρει στον επισκέπτη.
Όσοι ανησυχούν για την ασφάλειά του ή την ελληνικότητά του δεν πρέπει να ανησυχούν. Το νησί είναι θωρακισμένο. Τα ζητήματα της ΑΟΖ και τη διένεξη με την Τουρκία τη χειρίζονται όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Θα τα χειρίζονται, όμως, καλύτερα, αν το Καστελόριζο είναι ένας ζωντανός τόπος, με ζωή χειμώνα καλοκαίρι και ένας διεθνής τουριστικός προορισμός.