Συγγραφέας, δημοσιογράφος και αρθρογράφος σε μεγάλες εφημερίδες ανά τον κόσμο, με τα βιβλία της να έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες, η Σλαβένκα Ντράκουλιτς έζησε από κοντά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, έγραψε χιλιάδες σελίδες για τα γεγονότα και το βίωμα του πολέμου και αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο να προσπαθεί να εξηγήσει τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία, στη δεκαετία του ‘90.
Πολύς ντόρος δημιουργήθηκες τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη συνέντευξη του Ισπανού πρέσβη κυρίου Ενρίκε Βιγκέρα, στην εφημερίδα Τύπος της Κυριακής με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, άφησε αιχμές κατά της Ελλάδας για το ότι η ισπανική κυβέρνηση όπως λέει, δεν έλαβε τη στήριξη που θα ήθελε από την ελληνική κυβέρνηση στο θέμα της Καταλονίας.
Καυστικός και απόλυτα πολιτικός, ο πολυβραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς βρέθηκε στην Αθήνα για το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου που φέτος γιορτάζει τα 30 του χρόνια, και είχε μια απολαυστική συζήτηση με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και κινηματογραφόφιλους σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ.
Η Καταλονία έχει την τιμητική της στα Μέσα Ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες, προκαλώντας ένα μίνι ιδεολογικό κομφούζιο. Η μεν Αριστερά παραδοσιακά υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών “ζορίζεται” να υποστηρίξει ένα αίτημα αυτοδιάθεσης του οποίου ηγείται ένα εθνικιστικό κίνημα και από την άλλη η κεντροδεξιά που κάνει σημαία της τα δημοκρατικά δικαιώματα (βλέπε Βενεζουέλα για παράδειγμα) έχει βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να προσπαθεί να δικαιολογήσει την άρνηση του δημοκρατικού δικαιώματος να ψηφίζεις και το ξυλοκόπημα ειρηνικών πολιτών, ανεξαρτήτου ηλικίας.
Μπορεί κορυφαίοι οικονομολόγοι να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την πιθανότητα μιας υποτροπής της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα η επόμενη κρίση ίσως είναι πολιτική. Και μάλιστα θα προέρχεται από μία χώρα που όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της οικονομικής κρίσης. Μιλάμε φυσικά για την Ισπανία και την προσπάθεια απόσχισης της Καταλονίας, μιας διαδικασίας που υπόγεια εξελίσσεται εδώ και χρόνια αλλά επιταχύνθηκε ραγδαία την τελευταία δεκαετία.
Άντα Κολάου. Συγκρατήστε αυτό το όνομα γιατί στο επόμενο διάστημα θα το ακούσουμε αρκετά.
Το τελευταίο μου ταξίδι στη Βαρκελώνη, ήταν μια αποκάλυψη. Όχι βέβαια για την ομορφιά και την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά της, αλλά για το πολιτικό κλίμα που επικρατεί. Γνωρίζω τη Βαρκελώνη αρκετά καλά και έχω πολλούς φίλους Καταλανούς –λογω σπουδών- και γνωρίζω ότι πάντα αυτή η γωνιά της Ισπανίας, διέφερε. Ο εθνικισμός ήταν πάντοτε παρόν, αλλά πότε δεν είχα έρθει αντιμέτωπος στα όσα χρόνια την επισκέπτομαι, με τέτοια πόλωση.
Ο εθνικιστικός παροξυσμός των τελευταίων μηνών στην Καταλονία αποτυπώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, στα αποτελέσματα της κάλπης. Όχι όμως όπως θα περίμενε Καταλανός πρόεδρος και αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος CiU Αρτούρ Μας.
Το 1932, όταν ψηφίστηκε για πρώτη φορά ο Συνταγματικός χάρτης για την αυτονομία της Καταλονίας, ο Ισπανός φιλόσοφος Χοσέ Ορτέγκα η Γκασέτ είχε πει το εξής: «Το πρόβλημα της Ισπανίας με την Καταλονία, είναι θα πρέπει πάντα να κουβαλά στην πλάτη της, αυτό το πρόβλημα»
Μήπως όμως ήρθε ο καιρός –θέλοντας και μη – να το ξεφορτωθεί;
My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.