Κώστας Πλιάκος

Κώστας Πλιάκος

Από το πρωί του Σαββάτου η Οδησσός ετοιμαζόταν για την καθιερωμένη ετήσια γιορτή της ίδρυσης της. Οι σκάλες Ποτέμκιν στις οποίες γυρίστηκε η σημαντικότερη ταινία όλων των εποχών από τον Σεργκέι Αϊζενστάιν, το Θωρηκτό Ποτέμκιν, ήταν γεμάτες εργάτες και τεχνικούς που έστηναν την σκηνή των εκδηλώσεων της επόμενη μέρας.

Σε μια μεγάλη καταστροφή με πολλούς νεκρούς όπως αυτή στο Μάτι οι πληγές για αυτούς που έχασαν τους ανθρώπους τους δεν θα κλείσουν ποτέ. Το δάσος θα ξαναγίνει, τα σπίτια θα ξαναφτιαχτούν, σίγουρα κάτι θα αλλάξει στο πολεοδομικό σχέδιο, οι δήμαρχοι στο εξής το πρώτο πράγμα που θα κάνουν όταν αναλαμβάνουν θα είναι να ασχοληθούν με το σχέδιο προστασίας της περιοχής τους, η πολιτική προστασία ή τέλος πάντων αυτός ο νέος φορές που θα δημιουργηθεί, θα πρέπει να αναθεωρήσει πολλά, να δει τι πήγε λάθος και να το διορθώσει.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, το πιο δημοφιλές αξιοθέατο για τους ξένους τουρίστες μετά τον Παρθενώνα είναι η διώρυγα της Κορίνθου. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσουν από την Αττική στην Πελοπόννησο και να μην σταματήσουν στην παλιά γέφυρα για την δουν και να τραβήξουν φωτογραφίες.

Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση του πως μπορεί κανείς να βρεθεί μπλεγμένος εξαιτίας της κουλτούρας του copy paste που κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό στο Ιντερνετ και στην άκριτη δημοσίευση πληροφορικών χωρίς διασταύρωση.

Οι μεγάλες καταστροφές έχουν πολιτικό κόστος. Το γνωρίζουμε και το γνωρίζουν όσοι ήταν, είναι και θα είναι στην κυβέρνηση. Δεν έχει και πολύ σημασία αν όλα έγιναν βάσει σχεδίου, αν καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια αν, αν, αν..... Το αποτέλεσμα μετρά και αυτός που αναλαμβάνει στην πλάτη του την ευθύνη είναι πάντα ο κρατικός μηχανισμός και η κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.

Το καραβάκι από το πορθμείο της Τρυπητής μέχρι την Αμμουλιανή κάνει δέκα λεπτά για να φτάσει, το πολύ δεκαπέντε. Όποιος λοιπόν περάσει από την περιοχή είναι κρίμα να μην γνωρίσει από κοντά την Αμμουλιανή με την μικρή σχετικά αλλά ταυτόχρονα τόσο πλούσια ιστορία της, καθώς κατοικήθηκε μετά το 1922 σχεδόν αποκλειστικά από πρόσφυγες.

Καιρός διακοπών και όσοι επιλέξουν τη Χαλκιδική και τις παραλίες της μπορούν να αφιερώσουν μια μέρα για να επισκεφθούν τον σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο του νομού. Τη γενέτειρα του Αριστοτέλη, τα Αρχαία Στάγειρα. Γι αυτούς μάλιστα που θα κάνουν τις διακοπές τους στην ανατολική Χαλκιδική είναι ακόμη πιο εύκολο καθώς τα αρχαία Στάγεια βρίσκονται στη Ολυμπιάδα που έτσι κι αλλιώς αποτελεί τουριστικό προορισμό.

Εντάξει το ξέρουμε ότι “σαν τη Χαλκιδική δεν έχει” αλλά υπάρχουν γωνιές της που μπορούν να εντυπωσιάσουν ακόμη και τους μεγαλύτερους “οπαδούς” της. Στο κόλπο του Αγίου όρους είναι τα Δρένια, μια “συστάδα” έξι νησιών που βρίσκονται στα νότια της Αμουλιανής, του μοναδικού νησιού της Χαλκιδικής που κατοικείται.

Η Χαλκιδική φημίζεται μεν για τις παραλίες της αλλά η ενδοχώρα της είναι αυτή η συμπληρώνει την ομορφιά της. Από τη στιγμή που θα βρεθείτε στη Χαλκιδική αξίζει μια επίσκεψη στο Άλσος Αριστοτέλη το μοναδικό θεματικό πάρκο του νομού.

Τα λόγια και οι εικόνες είναι πολύ φτωχά για να αποτυπώσουν την καταστροφή στις πραγματικές της διαστάσεις. Δεν είναι μόνο το γκρίζο της στάχτης που σκεπάζει τα πάντα κάνοντας το σκηνικό ασπρόμαυρο. Είναι η μυρωδιά της καύτρας και του θανάτου που έχει σκεπάσει την περιοχή και που το νιώθεις στο κάθε σου βήμα.